[K×K] || ONE-SHOT'S || ✔

19. Giermek i jego księżniczka

Przez wiele lat nie potrafiłem zrozumieć rzeczywistości.

Ludzie wmawiali mi, że jestem im niepotrzebny, zbędny.

Wziąłem sobie ich słowa do serca.

Bo w końcu dorośli zawsze mają rację, prawda?

Jednak czasami zastanawiałem się, czy wokół nas jest coś jeszcze.

Coś, co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi.

Różnica wieku? Charakteru? Wyglądu?

Cóż.

Nigdy nie potrafiłem powiedzieć, kim tak naprawdę jestem.

☆☆☆

- Marek? - na dźwięk głosu przyjaciela, blondyn otworzył oczy i spojrzał na starszego z uśmiechem. Łukasz odwzajemnił gest chłopaka i przysiadł się do niego, wzdychając. - O czym myślisz? - zapytał, patrząc pusto w drzewa, które otaczały złocisty park.

- O tobie. - odpowiedział mu Kruszel, poprawiając rękawy granatowej bluzy i zerkając na Wawrzyniaka.

Brunet drgnął i spojrzał na młodszego wymownie.

- O mnie? - mruknął, poprawiając swoje lekko przydługie włosy. - A co takiego księżniczka może myśleć o swoim giermku, hm?

- Ten giermek nie tylko pomógł swojej księżniczce, ale również stał się jej najlepszym przyjacielem. - wyznał chłopak. - Pokazał jej, jak żyć i budować swoją historię.

- Jesteś z niego dumny?

Marek odwrócił się do Łukasza z tajemniczym uśmiechem na twarzy.

- Bardzo. - wyszeptał, składając delikatny pocałunek w kąciku ust przyjaciela.

☆☆☆

Dzień dobry. ❤

Wiem, że shot jest bardzo króciutki, ale przez małą ilość czasu nie mam zbytnio weny i zebranie się do napisania czegokolwiek jest okropnie męczące. Przepraszam. 😓

Piszcie, jak oceniacie te moje wypocinki. xD

A w szkole jak? Jakieś ocenki już są? Zadowoleni ogólnie? Piszcie co u was, chętnie poczytam. :3

No nic, następny rozdzialik nie wiem, kiedy wpadnie, ale zapewne niedługo.

Dobranoc lub miłego dnia. 💕