ÖZGÜRLÜĞÜN BEDELİ

33- Çocukluk Hayali

Adamın baktığı yerde derin bir acı hissedince bakışları o yöne kaymıştı. Karnında ki yaranın nasıl olduğu hakkında hiçbir şey hatırlamıyordu, tek hatırladığı bıçağı bir başkasına sapladığıydı.

"Bı bıçağı kendine mi sapladın?" diye kekeledi Deniz.

Genç kızın  yeni bir şokun içine girdiğini ifadesiz yüzünden anlamıştı. Kızın kazağını sıyırıp yarasına baktı. Derin değildi fakat çok fazla kan akıyordu. Üzerindeki badiyi çıkartıp kızın yarasına bastırdığında Asya'nın ağzından acıyla bir inilti koptu.

Çenesinin kasıldığını hissetti adam. Asya'nın acı çektiğini izlemek önceden ona zevk verirken artık bir işkence gibiydi.

"Ben bunu yapmış olamam." diye olumsuz anlamda kafasını salladı. Kabullenmek istemiyordu.

Bütün enerjisi yavaş yavaş yok olurken gözlerinin karardığını hissetti. Tüm gün boyunca bir şey yemediği için zaten bitkin olan vücudunun daha fazla dayanmaya takati kalmamıştı.

Adam kızın başının döndüğünü anlayınca onu kucağına aldı. Tek düşünebildiği acilen hastahaneye gitmekti. Asya acı içinde karnına bastırıyordu.

Asya'yı arabaya bindirdiğinde genç kız ona suçlu bir kız çocuğuymuş gibi baktı.

"İyi olacaksın, biraz dayan lütfen."

"Hastahaneye mi götüreceksin beni?" dedi zorlukla.

"Yarana acilen müdehale edilmesi lazım."

Dikiz aynasından kızın gözlerinden yaşların süzüldüğünü gördü.

" Biraz daha sabret, çok kısa zamanda yetişiriz."

"Beni hastahaneye kapatacaklar, bunu istemiyorum Deniz. Bir deliymiş gibi yaşamak istemiyorum. Bu şey aramızda kalsın, yalvarırım. Hastahaneye götürme beni, deli damgası yemek istemiyorum." dedi nefes nefese.

Yarası fazla derin olmasa bile kesinlikle müdahale gerekiyordu. Asya'nın bilincini yitirdiğini görünce direksiyona sertçe vurdu. Ani bir kararla arabasınının yönünü değiştirdi ve arkadaşını aradı.

Arkadaşı Victor'un evinin bahçesine geldiklerinde arabayı hızla park edip kızın yarasına dikkat ederek kucağına aldı ve evin önüne kadar taşıdı. Victor kapısının tekmelenmesi ile koşarak kapıyı açtı.

"Acilen müdahale etmen gerekiyor, şuan kendinde değil." diyerek hızlı adımlarla Victor'un ameliyathanesine yöneldi.

"Onu buraya getirmemeni söylemiştim. Normal insanların giremeyeceği bir yer burası, biliyorsun." diye seslendi hızla yürüyen Deniz'in arkasından.

"Victor, çok fazla konuşma. Geçen sefer senin hayatını kurtarmıştım, şimdi borcunu ödeme zamanı."

"Sana söylemiştim, sen olmasanda ben kendi başımın çaresine bakardım. Onun için bu kızı acilen buradan götür. Ameliyathaneme girildiği duyulursa olacakları sende biliyorsun."

"Eğer kamera kayıtlarını siler ve çeneni sıkı tutarsan kimse öğrenmez." dedi yavaşça Asya'yı sedyeye bırakıp.

Victor'un hiçbir şey yapmadan öylece kıza  baktığını görünce kaşlarını çattı.

"Senin için oldukça basit bir iş, bu kadar katı olmamalısın. Biraz bile vicdanın varsa.."

"Vicdanım yok, sende biliyorsun. Orada ölse bile umrumda olmaz. Sayende o sedyede birazdan belkide 452. kişi ölecek. Ölmesini istemiyorsan hastahaneye götür."

Adama öfkelenmesimi yoksa acımasımı gerektiğini bilmiyordu Deniz. Fakat o an Victor'a hiç olmadığı kadar muhtaçtı.

"Hastahaneye götüremem."