DAMN IT!
Ganon ba talaga siya kagalit sa akin at ganon niya ako kinamumuhian para iwasan ako at lumayo sa tuwing nakikita ako?
Just damn it!
"Anak! Anak ko, okay ka lang ba?" A woman in her mid twenties approached us, her worried face were locked into this little boy na kalong ko while Sam is treating his wounds dahil sa pagkakadapa kanina.
"M-ma..ma." The kid, said. So this woman is really his Mom, hindi ko pa naman sana siya ibibigay baka kasi modus lang.
"Pinag-alala mo ako, bakit ka kasi tumakbo palayo kay Mama?" Hinayaan ko nang kunin siya sa akin ng Mommy niya. She hugged him tight.
Binalingan niya kaming dalawa ni Sam. "Nako maraming salamat sa inyong dalawa ha? Pasensya na rin sa abala."
"Oh no... no. It's okay really. Nadapa kasi siya kanina kaya siya nasugatan. At ginamot ko lang ang sugat niya," ngumiti si Sam. She's always like this. She loves kids that much, kaya siya naging Pediatrician. While I am a Neurologist. We're working in the same hospital back in US, pero lumipat na rin siya dito sa Pilipinas years ago, dito rin kasi naka-base ang hospital ng pamilya niya. And I just went back here three days ago dahil sa nadiscover nilang sakit na hindi pa nalulunasan. Maybe they needed me at alam ko namang gustong gusto ko ang mga ganon, bagong discoveries bagong invent ng gamot ulit, I am also a Chemist, by the way.
"Salamat talaga, akala ko kung ano nang nangyari sa anak ko," sabi pa ng kausap ni Sam. Ngumiti lang siya.
"Hey Vin sa susunod huwag mo nang pag-aalalahin si Mommy okay?" Sabi ni Sam sa bata. Tumango lang naman si Vin.
"Pakilinisan nalang po ang sugat niya ulit pagkauwi," bilin pa niya.
"Sige, salamat." After that ay nagpaalam na rin sila.
Tumaas ang kilay ko when she looked at me.
"You're really rude. Tsk"
"Ano namang ginawa ko?"
"Wala," she pouted and rolled her eyes at me. Damn girl.
Then the scene that I saw earlier was back in my mind again. Shit.
May anak na siya. At dalawa pa.
Damn it. At ang lalaking kasama niya back in Paris was her live in partner and the father of her children?
She just can't fucking marry another man.
At ang walang hiyang si Grimes ay hindi sinabi sa akin ang tungkol doon. I need to fucking talk to him and maybe just fucking kill him. Tsk.
"Ihatid na kita sa bahay mo, I still have something to do " tumango lang si Sam.
"I hate you, tsk." Inirapan niya ulit ako pagkatigil ng sasakyan sa harap ng bahay nila.
Humalakhak lang ako. "Go inside, Samina."
"Ikaw na talaga ang pinaka-ewan sa lahat. Fine! Fine!" Gusto ko rin siyang irapan. Ano na namang pinagsasabi niya? Ang hirap talaga intindihin ang mga babae minsan.
Lumabas na siya ng kotse ko at dumeretso naman ako sa kompanya ni Grimes.
Agad naman akong pinapasok ng Secretary niya dahil inaasahan naman talaga ako na pupunta rito.
"What brought you here?" Deretsong tanong sa akin ni Grimes habang nakaharap sa laptop niya at may tinitipa.
"Ang simple ng kabayarang gusto ko hindi mo pa magawa ng tama," I blatantly said. Doon siya natigil sa ginagawa niya at tumingin sa akin.
BINABASA MO ANG
Mafia Boss 2: Owned By Him
Action|COMPLETED| Not all mafias are heartless, they also deserve to love and to be loved. MAFIA BOSS SERIES 2: OWNED BY HIM --- Past that makes them meet again Past that kept them hurting Ang nakaraan din ba ang babago sa kanilang kasalukuyan? After all...