Hey Sen?!

28 \ die alone

Selam herkese. Yorumsuz geçmeyin lütfen

İyi okumalar.

"Pşşt!"

"Alara!"

"Hey sana diyorum, Alara!"

Omzumdan birisi sarstığında sıçrayarak geri çekildim. Ayşegül karşımda durmuş bana tuhaf tuhaf bakıyordu. "İyi misin sen?" Kaşlarımı çattım. "Kötü mü görünüyorum?" Diye sorduğumda gözlerini devirip sandalye çekip oturdu karşıma. "Nerede gemi? Çok derine inmediyse bulunur."

"Ne gemisi?" Dedim tuhaf tuhaf yüzüne bakarak. Masada yüzüme eğildi. "Karadeniz'de batan gemilerinden bahsediyorum." Gözlerimi devirdim. "Gemim gayette yüzüyor benim." Ayşegül sırıtarak arkasına yaslandı. "Eee anlatsana." Diye imalı bir şekilde sorduğunda neyden bahsettiğini bildiğimden masada duran kitabımı elime alıp karıştırmaya başladım.

"Oha. Yüzün kızardı." Diye bağırdığında telaşla yüzüne baktım. "Ne? Hayır!" Elini ağzına kapatıp sandalyesini bana doğru yaklaştırdı.
"Abi ben Okyanus'a sordum ne yaptığınızı." Dediğinde gözlerim kocaman açılarak ona baktım. "Ama o hiçbir şey demişti ama sen niye bana böyle bakıyorsun?" Gözlerimi hemen eski haline getirip kitabı sıkıca kavrayıp kafamı indirdim. "Kitap okumam lazım. Hadi Ayşegül git."

"Ters okuma teknikleri mi öğrendin Alaracığım?" Diyen keyifli sesiyle kitabı ters tuttuğumu fark edip kapağını kapatıp masaya bıraktım.

"Kimler varmış burada?" Defne ve Beril sandalye çekip yanımıza oturduklarında Ayşegül hala ellerini çenesinin altına koymuş bir şekilde bana bakıyordu. Ona ne var dercesine baktığımda gülümsedi. "Ayşegül niye öyle bakıyorsun Lara'ya? Yanlış bir şey düşüneceğim." Diyerek dalga geçti Defne. Ayşegül Defne'ye dönüp "Dün Lara ve Okyanus'u gördüm. Ne yaptıklarını soruyordum." Dedi heyecanla. Defne ve Beril aynı anda bana dönüp "Ne?" Diye cırladıklarında Ayşegül'e ters ters bakıyordum.

"Anlatıyorsun hemen.  Barıştınız mı?" Diye atıldı Beril. Omuz silktim. "Küs değildik bu bir. Abartmayın bu da iki." Defne gözlerini devirip masaya elini koydu. "Birimizin ilişki hayatı düzgün olmalıydı." Ayşegül sesli bir şekilde gülerek sandalyesinde geri giderken bir an düşecek gibi oldu ama sandalyesini tutan Eray'la düşmekten kurtuldu. Aklıma Okyanus'la aynısını yaşadığım gelirken yanaklarım ısındı. Ayşegül onu tutan kişiye baktığında Eray ona dikkatle bakıyordu. "İyi misin?" Diye sorduğunda Ayşegül gözlerini kırpıştırıp hızla kafa salladı. "Dikkat et." Diye uyardığında aralarındaki anlamlı bakışmanın farkındaydım. Defne'ye gözlerim döndüğünde pür dikkat ikisine bakıyordu. Dudakalarını birbirine bastırıp masada  telefonuna uzandı. Gözleri bana döndüğünde anında kocaman gülümsedi. Eray sandalye çekip yanıma oturdu.

"Defne?" Eray'ın sesiyle Defne Eray'a döndü. "Barış seni beklediğini söyledi. Söz vermişsin." Dediğinde Defne Eray'a ters ters bakıyordu. "Tamam." Dediğinde sert bir  şekilde Eray kaşlarını çattı. "Ben çağırmıyorum Defne. Sakin ol." Diye sert çıktığında Defne gözlerini kırpıştırıp "Şu ses tonunu sadece bana kullanmandan nefret ediyorum!" Diyerek sesini yükseltti.

"Bir sen hakediyorsun." Dedi Eray yüzüne dik dik bakarak. Defne alayla güldü. "Bir şeyi haketmiş olmak güzel." Sandalyesini geriye çekti. Ceketini masanın üzerinden aldı. Hızla geri çekilip arkasını dönüp gittiğinde Eray'la gözlerimiz buluştu. "Derdi ne bu kızın?" Diye sorduğunda 'sen' demek istedim ama susup "Morali bozuk galiba. Üstüne gitme." Dedim sakince. "Ben ne zaman üstüne gittim zaten Lara bu kızın? Bir şey desem hemen parlıyor. Küçükken de böyleydi bu."

"Üf Eray salak mısın?" Dedi Beril kaşlarını çatarak. Eray Beril'e şaşkın şaşkın baktı. "Al. Beril'i de kaybettik." Diye sitem ettiğinde Beril yüzünü yumuşatıp "Defne'yle senin anlaşma şekliniz bu. Ne zamandan beri dert ediyorsun ki böyle olmasını?" Ayşegül anlamaz gözlerle Beril'e bakarken boğazımı temizleyip "Beril tamam. Kimsenin arasındaki soruna söz söyleyemeyiz." Dedim olayı kapatmak istercesine. Beril omuz silkip sütünü aldı eline.