Deli!

Yeniden doğuşum

~2 SENE SONRA~

Arabama binip koltuğa oturdum.Emniyet kemerimi takarken bir yandan da Dilek'i arıyordum.Çantamı yan koltuğa bırakıp hoparlörü kulağıma taktım.Arabayı çalıştırıp yola koyuldum.

"Kuzum"

"Neredesin bakalım?"

"Tam kadro her zamanki buluştuğumuz kafedeyiz.Tam seni arayacaktım sen aradın.Şimdi geldik biz de."

"Tamamdır geliyorum."

Tamı tamına iki sene geçmişti ömrümden,ömrümüzden.Birçok şey olmuştu hayatımda.Hukuk'u kazanmıştım.Hepimiz,her birimiz istediğimiz üniversiteyi kazanmıştık.Bunun yanı sıra Birkan'la olan ilişkimi aileme söylemiştik.Daha doğrusu Adnan amcam böylesinin daha doğru olacağını söyleyip her şeyi babama anlatmıştı.O kadar çok korkmuştum ki verecekleri tepkiden fakat  umduğum gibi olmadı.Annem de babam de böyle bir şeyi beklediklerini söylemişti.Her ne kadar birkaç gün benimle konuşmasalarda dayanamayıp barışmışlardı.Aklıma Birkan'ın ailemle konuştuğu an gelince sırıtmaya başladım.

-1 Sene Önce-

Endişeyle yutkunup babamla annemi izleyen Birkan'dan gözlerimi çekemiyordum.Öyle komik görünüyordu ki anlatamam.Ama ben demiştim ona zor diye.Adnan amca ile konuşurken ben de böyleydim.Sakin ol demesini biliyordu beyefendi.Şimdi görsün nasıl oluyormuş.Telaştan eli bir saçına,bir ensesine giderken babam konuştu.

"Demek kızımı seviyorsun!"

Annemle oturduğumuz koltukta adeta büzüşmüştüm.Aşırı stresliydim.

"Ö-öyle efendim."

Sesinin titremesine kıkırdadığımda annem bel boşluğumu çimdikledi.Homurdanıp bakışlarımı ondan çektim.

"Bak delikanlı,seninle açık konuşacağım.Beril benim her şeyim.Tek evladım.Bugüne kadar bir kere bile elimi kaldırmadım.Diyeceğim şu ki;ben kızımın sevgili yapması taraftarı değildim,her baba gibi.Çocuğun olduğunda beni anlarsın.Babalar çocuklarını paylaşamazlar,hele ki böyle bir konuda.Fakat senin için döktüğü göz yaşlarına kıyamadım.O an dedim ki;benim kızım büyümüş.Kıyamadığım için izin veriyorum ilişkinize.Fakat onu üzersen bil ki ben de seni üzerim!Adnan bana ciddi olduğunuzu söyledi.Beril'in yaşı daha çok ufak.Fakat zamanı geldiğinde bu ilişkinin adını koyun."

Birkan ellerini birbirine bastırıp başını dikleştirdi.Kendinden emin bir şekilde konuşmaya başladı.

"Kendimi üzerim ama onu asla!Her şeyi yaparım,gerekirse canımı bile veririm.Bunu sizin karşınızda demek nasıl olur bilmiyorum ama kızınızı çok seviyorum efendim.Eğer bu konuda şüpheniz varsa olmasın.Beril'le eğlenmek gibi bir amacım yok.Eğer böyle bir şey olsaydı sizin karşınıza çıkmazdım."

Birkan kafasını eğdiğinde tüm aşkımla ona baktım.Annem ve babam Birkan'a gurur duyucu şekilde bakıyorlardı.Buralara kadar gelmemiz çok güzeldi ve bir o kadar da özeldi.

Günümüz

Senelerimizi vermiştik birbirimize.Ona olan aşkım çok fazlaydı.O kadar fazlaydı ki tüm yanım,her zerrem onunla dolmuştu.Hani doğum yapan anneye bebeğini verdikleri an vardır ya,kadın o zaman yeniden doğmuş gibi hisseder bebeğiyle.Birkan benim yeniden doğuşum.Arabayı park alanına parkedip indim.Kafeye giriş yaptığımda masada bizimkileri görmemle yanlarına doğru geldim.Gülümseyerek her birine selam verip boş bir yere oturdum.Oturmamla yanağımı öpen Birkan'a dönüp ben de yanağını öptüm.

"Nasılmış benim güzelim?"

"Çok iyiyim yiğidim,sen nasılsın?"