+18 Aşk Engel Tanımaz...

Bölüm-33-| Sen benim bu dünyada başıma gelen en güzel şeysin..

Selaam:) Çok duygulandım geçen bölümün yorumlarından:) Gerçekten çok duygusal biriyim ben:) Hepinize tek tek çok teşekkür ederim. O kadar tatlısınız ki ne diyeceğimi bilemiyorum.. hele bazılarınızın vicdan yapması;) Beni düşünmesi çok çok güzel.. bazı nedenlerden dolayı annem yanımda olmasa bile annem gibi beni düşünen ve benim çok sevdiyim arkadaşıma ithaf ediyorum bu bölümü:)

Bölüm şarkısı; Rafet El Roman- Yalancı Şahidim.

Sizlerin bildiyi @OzininSutSisesi ama benim kuzucuğum umarım beğenirsin canım benim:) Keyifli okumalar hepinize. Beğenmeniz dileğiyle:)

~

Burnumda boynumda ve dudaklarımda oluşan karıncalanmayla yüzümü buruşturarak avucumun içi ile kaşıyorum yüzümü. Uykumun, rüyamın en tatlı yerinde beni uyandırmaya çalışan yada çileden çıkarmak isteyen her neyse bu, boynumda dudaklarımda gezinen sabrımın sınırlarını zorlayarak nihayet bu güne kadar gördüyüm en tatlı uykumdan çekip çıkarıyor beni. Gözlerimi huysuz huysuz kırpıştırarak dudaklarımı büzüp yukardan aşağı gözlerime bakan yeşillere uyku mahrumu gözlerle bakıyorum. Benim aksime gözleri ışıl ışıl parlayarak durmadan sırıtıp duruyor. Keremle gördüyüm rüyayı gelipte keremin yarıda kesmesi nede büyük ironi ama! Pislik birde sırıtıyor. Ama kerem sayesindede bilinç altımda neler yattığını görmüş olduk. Dirseğinin üzerinde elini kafasına yaslayıp bana bakmaya devam eden kereme gülümseyip saçlarımı geri iten eline bakıyorum gözlerimi yukarıya çevirerek. Parmaklarını geri ittiyi saçlarımda usul usul gezdirerek yanağımı kavrıyor.

" Günaydıııın!"Şebek bir ifade ile elini yanağımdan çekerek gözümün önünde sağa sola sallıyor sanki beni yeni görüyormuş gibi. Gülümseyerek yerimde hafifce doğrulup sırtımı yatak başlığına dayıyorum.

" Günaydın.." Kaşlarını çatıp yattığı yerden doğrulduğunda dibime kadar girerek bağdaş kurduğum bacaklarımın arasına giriyor neredeyse. Ellerimi kucağımda birleştirip derin bir nefes alarak dudaklarımı büzdüyümde tahta duvarları süzüyorum boş bakışlarla. İkinci katta olduğumuzu kanıtlayan açık pencereden kuşların sesi aydınlatıyor gün ışıklarıyla parlayan odayı.

" Neyin var senin? Bir şeymi oldu güzelim?" Odada gezinen bakışlarım ellerimi kavrayan eller sayesinde yeşilleri bulduğunda omuzlarımı silkerek ellerindeki ellerimize bakıyorum. Rüyadada aynen böyleydi.. sıkıca tutuyordu ellerimi.

" Ben.. bir rüya gördüm." Söyleyip söylememek konusunda yaşadığım git-gel'lerden sonra ısrarcı ve rahatlatıcı ışıltılarla gözlerime bakan keremin aşık olduğu gözlerinin sayesinde çıkarıyorum ağzımdaki baklayı. Kafasını aşağı yukarı sallayarak gülümsüyor devam etmemi söyleyen bakışlarıyla.

" Eee?"

" Eee'si.. işte sen beni uyandırdın. Çok güzeldi böyle.. sen ben. Fa-falan y-yani.." Dudaklarımı dişlerimi arasına sıkıştırırken bakışları dudaklarımı buluyor. Kırdığım potu fark etmemesi için içimi kemirmeye koyulduğumda dudaklarını bir birine bastırarak gözlerini buluşturuyor gözlerimle.

" Hım? Ben? Sen? Vardık yani.. eee? Sonra.. napıyorduk rüyanda?"

" Hi-hiç canım.. napıcaz öyle her zamanki şeyler." Kıkırdayarak kaşlarını kaldırıp avuçlarındaki ellerimi baş parmağı ile okşamaya başlıyor. İçimi titreten her dokunuşunda aklıma rüyam gelsede hızlanan kalp atışlarımı elimden geldiyince kontrol altında tutmaya çalışıyorum. Sakin.. unut rüyayı unut.