Siyah deri koltuğa oturdum, ellerimi dizlerimin üstüne koyup ona baktım.
Dövme yaptırıyordu. Omzuna Rusça bir yazı kazdırıyordu. Yazının anlamını bilmiyordum. Deli gibi merak ediyordum ne yazdırdığını.
Dövmeci - yani Yüsra - dövmeyi yaparken "Sence...
Bol bol yorum istiyorum. Biraz sıralamalarda yükselsek bana iyi moral olurdu. ^-^
Şuraya Kavin ile Eymen'i bırakıp kaçıyorum. ")
Keyifli okumalar. <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne dedin sen? Para mı çalacağım?"
Kulübe geldiğimizde Eymen'in odasına girmiştik ve Eymen hemen 'planı' anlatmaya koyulmuştu.
"Kenan Bayındır diye bir adam var. O adam, çok zengin ve maçlarda hile yaparak bir sürü para kazanıyor. Bugün bu maça gelecek. Onun adamı ile dövüşeceğim. Mortal ile. Ben Mortal ile dövüşürken sen de Kenan'ın odasından paraların olduğu çantayı alacaksın."
"Çok basit bir şeymiş gibi konuşuyorsun," diyerek gözlerimi kıstım. "Ben bunu nasıl yapacağım? Ya yakalanırsam?"
"Sen o odaya girdiğinde odada kimse olmayacak," dedi rahatlatıcı bir sesle. Bir saniye, çok rahatladım şu an... "Sen de hemen çantayı alıp odadan çıkacaksın."
"Ya beni yakalarlarsa?" diye sordum tekrar. "O zaman ne yapacağım?"
Eymen cebinden bir kutu çıkardı. Elinde tuttuğu sigarasını küllüğe bıraktıktan sonra bana doğru yaklaştı. Kutudan kulaklığı çıkardı ve başını boynuma doğru uzatıp kulaklığı kulağıma taktı. "Eğer herhangi bir şey olursa bu kulaklık sayesinde seni duyacağım. Anında yanına gelirim."
Eymen kafasını geri çektiğinde dudaklarımı birbirine bastırdım. "Yapabileceğimden emin değilim."
Ellerini omuzlarıma koyarak bana destek olmaya çalıştı. "Yapabilirsin. Ben sana güveniyorum Kavin."
Dudaklarımı büzdüm. "Ama ben kendime güvenmiyorum."
"Yapacaksın Kavin, eminim." Ellerini omuzlarımdan çekip küllüğe bıraktığı sigarasını aldı ve bir nefes çekti.
"Umarım," diye mırıldandım. Gerginleşmeye başlamıştım. Avuç içlerim terliyordu. Yapabilecek miydim?
"Neden o parayı alıyoruz?" diye sordum. Paraya ihtiyacı var desem olmazdı. Babasının milyonları vardı.
