kavin | texting

-42-

Multimedyada anlamını sevdiğim bir şarkı var. Dinleyebilirsiniz. 🤍

Son bölümler, oldukça özel. Bu bölümlere daha çok yorum yaparsanız çok sevinirim. ☘️

Bol bol yorumlarınızı bekliyorum!

İyi okumalar! 🍂

"Artemis Orion için ölürken, Orion'un onu yaşatmaya çalıştığını hiçbir zaman anlamadı."

🔗

"Bu kadar hızlı olacağını düşünmemiştim."

Kliniğe girdiğimiz anda Eymen'in dudaklarından çıkan söz bu olmuştu.

2 gün önce Eymen'in bipolar olduğunu öğrendiğimde şehirdeki tüm psikologları araştırmış en iyisi olduğunu düşündüğüm bir erkek psikologdan randevu almıştım.

Gülümseyerek ona baktım. "Biraz daha geç kalmak istemedim."

Eymen'in bipolar olması beni ne kadar üzse de bunu ona belli etmemeye çalışıyordum. Belli edersem kendini suçlardı çünkü.

Benden hastalığını saklamasının tek nedeni üzülecek olmamdı, o bunu düşünürken mutsuzluğumu ona belli edemezdim.

Danışmaya vardığımızda esmer bir kadın bize bakıp gülümseyerek "Hoş geldiniz, randevunuz var mıydı?" dedi.

"Evet," diyerek onayladım kadını. "Eymen Çağlayan adına bir seansımız vardı."

Eymen "Bir de seansı benim adıma almışsın. Gerçekten beni şaşırtıyorsun," dediğinde omuz silkip ona sırıttım.

Kadın "Doktor Bey sizi odasında bekliyor," diyerek yürümeye başladığında peşinden ilerledik.

Eymen'in kulağına doğru "Ne uyuz bir kadın, hiç sevmedim," diye fısıldadım.

"Şşş," diyerek sessiz olmamı işaret etti. "Duyacak. Ayıp."

Omuz silktim. "Duysun bana ne."

Merdivenleri çıkıp beyaz bir kapının önünde durduğumuzda kadın bizi durdurup önceden kendisi girdi odaya. "Doktor Bey, hastalarınız geldi. Alayım mı içeriye?"

"Gelsinler."

Psikologun odasına girdiğimizde bizi uzun boylu esmer bir adam karşıladı. "Merhaba hoş geldiniz. Murat ben."

Murat Bey ile ilk önce Eymen el sıkıştı. "Eymen Çağlayan," diyerek kendisini tanıttı Eymen.

Murat "Memnun oldum," diyerek elini bana doğru uzattı.

"Asel. Memnun oldum."

"Ben de," dedi nazik bir sesle. Ardından masasının önüne karşılıklı konulmuş koltukları göstererek "Oturun lütfen," dedi.

Koltuklara oturduğumuzda çantamı orta sehpanın üstüne bıraktım. Murat Bey, Eymen'e bakarak "Randevu sizin adınıza alınmış. Rahatsız olan kişi siz misiniz?" diye sorduğunda Eymen başını aşağı yukarı sallayıp "Evet," dedi.

"Rahatsızlığınız nedir?"

Eymen nefesini verdi. "Bipolar bozukluk."

Yutkundum. Ölüme sürükleyen psikolojik rahatsızlık...

Murat Bey bir kâğıda not tutarken "Bu teşhis size ne zaman konuldu?" diye sorular sormaya başladı.

"14 yaşındayken."

"Bana kendinizi anlatır mısınız? Hastalığın sizdeki etkisini öğrenmem gerekiyor."

Eymen arkasına yaslanıp başını geriye attı. "Bazen kendimi hiç olmadığım kadar mutlu hissediyorum ama sonra hiçbir neden yokken sinirleniyorum, kafamın içinde değişik bir şey oluyor. Kendimi çok enerjik hissediyorum, bu enerjimi dövüşerek atıyorum."