kavin | texting

-48-

Hozier - Take Me To Church

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın! 

Bol bol yorumlarınızı bekliyorum!

Keyifli okumalar! <3

"Yar'dan gidilmez."

🥀

Yazarın anlatımıyla

Hastanenin soğukluğunu en iyi şekilde hisseden kişilerden biri Eymen'di.

Hastanelere gelmeye alışkındı ama ilk defa bu kadar soğuk, ilk defa bu kadar aciz, ilk defa bu kadar kötü hissediyordu.

Herkes acı haberler aldığında ağlar, bağırır, kendini mahvederdi. Ama Eymen bunları yapmıyordu. Hastanenin soğuk duvarına yaslanmış, yerde otururken elinde tuttuğu kolyeye bakıp duruyordu.

Ölümün soğukluğu acıtırdı.

Sevdiğin birinin ölümü yok ederdi.

Orion'un ölmesi Artemis'i intihara sürükledi. Eymen'in Kavin'i, Eymen ölmesin diye canından vazgeçti. Eymen kendi kalbinin yarasında boğuldu.

Ölüm, Eymen'in hiç hissedemeyeceği kadar soğuktu; hiç hissedemeyeceği kadar sıcaktı. İkilemde kalmanın ne demek olduğunu en iyi kişilerden biriydi Eymen.

Hastalığı yüzünden sürekli ruh hali değiştirdiğinde, ikilemde kalmanın ne demek olduğunu çok iyi öğrenmişti.

Soğuk hissediyordu çünkü Asel'in onun yüzünden bu halde olması canını yakıyordu.

Sıcak hissediyordu çünkü eğer Asel'e bir şey olursa nefret ettiği hayatına son verecekti.

Hayatından nefret eden biri, hayatının tek anlamını kaybederse neden yaşamak ister ki?

O da istemiyordu.

Kavin onun hayatındaki en önemli kişi değildi. Onun hayatı Kavin'di.

Eğer ona bir şey olursa kendisini asla affetmezdi. Abisinin kaderini yaşar, bunca zaman yapmadığı şeyi yapardı: İntihar ederdi.

Eymen kafasını duvara yaslayıp gözlerini kapattı. Duyguları yok olmuş gibiydi. İçi acıyordu ama onun yapabileceği herhangi bir şey yoktu. Kalbine saplanan ucu zehirli hançer, dakikalar geçtikçe kalbini parçalara bölüyordu. Ağlayamıyordu. Kendisini ağlayamayacak kadar ölü hissediyordu.

Asel'in onun önüne atılmasını, vurulduğu anı, ambulansın gelip onu sedyeye koyarkenki halini tepkisizce izlemişti.

Küçükken yaşadığı travmayı, tekrar, aşık olduğu kişiyle yaşaması ona hiç olmadığı kadar acı veriyordu.

Bileklerinde acının zincirleri vardı sanki, ne yaparsa yapsın kurtulamıyordu.

"Neden bir bilgi vermiyorlar?" Hakan, kızının ne durumda olduğunu merak ederken aklını yitirmek üzereydi. "Kızım orada canıyla cebelleşiyor," dedi endişe dolu sesiyle. "Haber versinler. Aklımı yitireceğim!"

Umay "Sakin olun diyemem size," dedi empati yaparak. "Ama şu anda beklemekten başka yapabileceğimiz bir şey yok. Umudunuzu yitirmeyin, Asel güçlü bir kız. Bunu atlatacak."

Hakan eliyle yüzünü sıvazladı. "Ben hava alacağım," diyerek yürümeye başladı. "Burada kalp krizi geçireceğim yoksa."

Burhan, Hakan'a destek olmak isteyerek peşinden gitti.

Eymen gözlerini aralayıp öylece Hakan'ın arkasından baktı. "Kızın beni kurtarmak istediği için bu halde," diyemedi. "Özür dilerim," diyemedi.