Chapter 41: Dream Goddess

9K 268 16
                                    

Maddy's POV

Pagkatapos kong mahimatay ay nagising ako sa isang lugar na hindi ko pa nalalaman o nakikita. Andito ako ngayon sa tapat ng isang puno na gawa sa nagliliwanag na bato na may iba't ibang hugis at kulay. Madaming nakapalibot na halaman at gabi dito. Alam kong hapon palang noong nahimatay ako ngunit gabi rito.

"Maligayang pagdating sa aking mundo, mahal na prinsesa" isang tinig ang aking narinig. Prinsesa? Ako? Hindi kaya!

"Magpakita ka" sabi ko pero mahinahon lamang. May nakakasilaw na liwanag ang bumulaga saakin. Pagkaalis ng liwanag ay nakita ko ang napakagandang binibini na ngayon ko lamang nakita.

"Sino ka?" Tanong ko sa kanya. She giggled. Familiar siya saakin. Siya ba ang bumabagabag sa mga panaginip ko?

"Ganun na ba ako kalimutan after 500 years ng mga tao?" Malungkot na sabi niya.

"Di ko gets. Mind explaining?" Tanong ko dito.

"Im sorry. I am Dreamy, the Dream Goddess. I am your dream guardian when you are asleep. Everything you see now is true but in your dreams." Sabi niya.

"Ikaw ang nanggugulo sa mga panaginip ko, hindi ba?" Sabi ko sa kanya. She smiled at me.

"That's me!" Sabi niya kaya nanahimik ako dahil baka hindi niya ako sagutin sa mga itatanong ko.

"Ok... Bakit ka nakalimutan for 500 years? Tama ba?" Tanong ko.

"Well, tama ka! I was once a famous goddess because of my sweetness to the lightians. One day.... Darklo Kingdom interfered in this place and used me. Everyday they will use my power to give nightmares to the lightians. They were scared to sleep. They all hate me because they think that i am the one who did all of those nightmares" sabi niya. Naiiyak ako tuloy sa kanya!

"Paano ka nakawala sa darkians?" Tanong ko.

"Well. My sister, Dreamia was killed just to save me. I promise myself that i will revenge my beloved sister" sabi niya. She is not crying but sorrow and anger is inside her pretty bluish eyes.

"Sorry for asking and making you sad again. But i am here if you need me!" Nakangiting sabi ko.

"Dont blame yourself and thank you" sabi niya. We walked towards the tree. It is really beautiful.

"Why did you brought me here?" Tanong ko habang umupo sa bench na gawa sa glowing stones. Umupo naman siya sa aking tabi.

"Dinala kita dito dahil i want to warn you and train you. You have the dream and nightmare powers kaya i am willing to train you for a week. You wont be able to wake up because ako mismo ang gigising sayo sa realidad" sabi nito.

"Ok. I am gonna train with you and what is the warning?" sambit ko naman sa kanya.

"I warned you dahil ayon sa propesiya ay...

The truth will still be hidden,
While the foul is being written.
Without mercy, they abandoned
The friendship and love they figured.

They will be full of regrets
Because of the revelation.
Distuingish the truth from the fraud,
While it is still early and beloved

Sabi sa propesiya. Wag kang maniniwala basta-basta sa mga nakikita at nakakasama mo. Wag mo muna itong sabihin sa RS dahil nasa paligid mo lang ang traydor. Maliwanag ba?" Sabi ni Dreamy.

"Ofcourse. Why do i feel nervous?" Tanong ko sa kanya. I cant concentrate kase eh.

"You will know soon" sabi niya. She clapped twice at nasa parang training field dito pero morning na.

Lost Princess: Madison Emerald (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon