Chapter 15: It is Worth a While

11.2K 327 0
                                    

Zarah's POV

Nandito ako ngayon sa bed ko katabi kong bed kasi ay si Bryan at sa gilid si Maddy na katabi si Ace. Kinikilig naman ako.

Natutulog siya. Siguro super daming energy ang binuhos ni Maddy kaya limang oras na siyang tulog. It is already 2:43 AM. Hindi ako makatulog eh.

Tumayo ako at lumabas ng room. Nakita ko si Kuya Damon na nagsasalin ng milk at fresh pa talaga. Nagbago siya. Dahil ba. Kay Maddy? Is it love triangle!? Ayaw ko ng ganun dahil baka si Kuya nanaman ang talo.

"What are you doing?" Biglang sabi niya. Umayos agad ako ng tayo.

"Ah! Dont surprise me like that, Kuya! Im just drinking water! Ok?" Sabi ko.

"Ok" sabi niya at pumunta sa room niya.

Ang Master Suit ang inarkila namin that is good for 15 people. May living room and mini kitchen din. So... Malapit na birthday ni Bessy Maddy! Kaya pala gusto niya magteleport dahil magbebirthday siya. Nga naman, 3 days ang mission at baka hindi pa sigurado na makakabalik kami dahil kailangan namin ng sapat na lakas para mag-teleport ulit. Pero sabi ni HM na pwedeng gumamit ng teleportation pero malakas ang enerhiya na dapat gamitin dahil malayo ag village na ito.

Umakyat na ako sa room namin. I saw them sleeping really peaceful. Sana ganito ka-peaceful ang mundo na ito kung wala lang kadiliman.

I fell asleep.....

Maddy's POV

Minulat ko ang aking mga mata. Napatingin ako sa wall clock na nasa gilid na pader. It is already 3:56 AM. So nakapagteleport kami?! Kaya nga hinimatay ako diba? Wag tanga, self.

Where are we? Tinignan ko ang paligid ko at napansin na may mga pang-hotel things na parang mortal world lang. So nasa hotel kami sa Suera Village. Tinignan ko ang kumikinang sa bag ni.... Ace!? Nasa tabi ko siya este ng kama ko.

Kinuha ko iyon. Baka ayun na ang scroll na hinahanap namin na makakatulong daw sa future. Noong buksan ko, nagkasulat ito at nagsara. Ok.. that's weird!

Lumabas ako sa kwarto namin at pumunta sa mini kitchen na nasa Master Hotel Room. Alam kong master dahil may pangalan sa door na MASTER HOTEL ROOM.

Nakita ko na konting laman lang. Kinuha ko ang 2 piraso ng cookie at nagtimpla ng gatas. Im hungry! Kinain ko ito. I forgot my cellphone in the room kaya naman lumabas ako sa kusina at dumeretso sa kwarto.

Bumalik ako para kunin ang cellphone sa bag ko na nasa lapag ng bed ko ng may humawak sa braso ko.

"Where are you going?" Serious na sabi ni Damon. Katapat ko pala siya ng bed kaya makikita talaga ako. Kinabahan ako dun ah. Akala ko kung sino.

"Ahh. Sa kitchen. Nagugutom ako eh pero nakalimutan ko cellphone ko kaya binalikan ko pa." Bulong ko para di marinig dahil baka magising sila.

"Then.. lets go" sabi niya. Kailan pa dumaldal toh?

"Ok" sabi ko at pumunta sa kusina. So awkward! Tahimik lang akong kumakain at nagcecellphone pero siya ay nakatitig lang sa cp niya. Gwapo niya with his messy hair!

Hindi ko namalayan na ubos na pala ang kinakain ko. Im hungry pa eh. Pumunta ako sa living room. Sinundan naman ako ni Damon. Umupo siya sa single sofa at ako sa mahabang sofa para humiga.

"So sa Dec.10 birthday mo?" Biglang open topic niya. Buti naman! Mamamatay ata ako sa tahimik eh! Madaldal pamo ako!

"Uhmm.. yes" sabi ko. Akwardness is eating me up. Ibaon mo na ako sa lupa para hindi ko na makita si Damon dahil nahihiya ako tuwing nakikita ko ang letse na ito kaya help me. Mother Nature!

Lost Princess: Madison Emerald (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon