Lost Princess: Madison Emerald (Completed)

Chapter 48: Prince Asher Jace Smith

Maddy's POV

Its been a whole month simula nung nawala na si Wendy. Bakante narin ang kwarto niya at sabi ng RS na doon tutuloy ang kaibigan pa nilang royalty. Sino kaya iyon?!

Simula nung mawala si Wendy ay naging tahimik ako. Ewan ko pero i did not believe what the investigator said. Sabi niya kase na tribe daw sa loob ng gubat ang may kagagawan. And what the heck! Kinalimutan na nila ang kaso ni Wendy.

If they are not gonna investigate it properly then i will be the one who will do it! Argh! They are getting in my brain cells!

"Mwohaneungeoya?" Biglang sulpot ni Val sa tabi ko. Yes, marunong at bihasa na siya sa Korean na nakakatuwa dahil pinag-aralan niya talaga.
*Translate: Ano ginagawa mo?*

"Wendileul saeng-gaghago geunyeoneun jigeum eodie issseubnikka" simpleng sagot ko dahil wala ako sa mood ngayon.
*Translate: Thinking of Wendy and where is she now*

"Geunyeoga jigeum deo na-eun gos-e issgi ttaemun-e geogjeonghaji masibsio" sabi niya. Aba! Kino-korean niya na ako ngayon ah. Sige lang! Nakakatawa dahil pinagtyagaan talaga niya ang language na iyon.
*Translate: Don't worry because she is in a better place now*

"Dangsin-eun jigeum hangug-eoleul jalhago dangsin-eun innaesim ttaemun-e geugeos-eul baeugie neomu gwiyeowo" mahaba kong sabi pero di naman masyado! Nganga siya ngayon. Hirap siya minsan maka-catch up eh.
*Translate: You are good at Korean now and you are so damn cute for learning it because of your patience*

"Geugeos-e singyeong sseuji maseyo! geunyang" sabi niya. Haha. Pumunta na siya sa tutor class niya. Medyo boplaks din kasi minsan.
*Translate: Nevermind that! Let's just wait for our friend*

Pumunta ako sa garden at dinama ang sariwang hangin na dumadampi sa aking balat. It is already March 18 at magtatapos na ang klase sa May 1 at babalik sa August 5. Medyo iba-iba rin ang schedule netong academy na ito.

Its already a month, Wendy. Kung nasaan ka man ngayon ay mag-iingat ka at kung pwede lang na kahit bigyan mo kami ng sign kung sino ang gumawa sa iyo nun.

"Hindi ako naniniwala na tribe ang pumatay sayo. Alam kong may ibang tao sa likod niyan. Sabihin mo lang" sabi ko sa hangin.

Kahit di kami masyadong nag-uusap ni Wendy ay super close kami sa isa't isa.

Tumulo nanaman ang mga luha ko na pinipigilan ko kanina pa. She is just like a sister to me and that will not ever change. She will always be in my heart.

"Thinking of her?" Tumabi saakin si Elya. Isa din ito sa naapektuhan dahil close friend niya din si Wendy.

"Yeah. What about you?" Sabi ko habang nakatingin sa palubog na araw.

"I am still in moving stage pero i think na hindi niya gugustuhin ang nangyayari saatin" sabi niya at pumikit siya at dinama ang malamig at preskong hangin.

"Oo nga eh. Hindi ko lang kasi tanggap na wala na siya. Kailan lang eh kasama natin siya sa booth last month" sabi ko at umiyak na talaga.

"Haha. I remembered that. Me too, i never knew that this is coming" sabi niya.

Umihip ang malakas na hangin. Napatayo kami ni Elya dahil nililipad na ang mga palda na suot namin. Parehas kasi kaming naka-palda.

May lumitaw na isang salamin sa harap namin. Isa itong kulay berde at may mga halamang design ito. Umilaw ito at tumambad saaminang mukha ni Wendy sa salamin.

"W-wendy?!" Tanong naminni Elya.

"Its me guys. Sorry kung iniwan ko kayo ng walang paalam guys. Pero tatandaan ninyo na wag niyong hayaan na lamunin kayo ng inyong dinadamdam ngayon tungkol sa akin. Hindi naman ako namatay sa puso at isip niyo diba kaya i will always be here for you" sabi niya saamin. Umiyak na kami ni Elya.