I'm Dating the Black Prince [SLOW UPDATE]

IDTBP29- Maling Akala

Chapter 29

Nang makauwi na ako ng bahay, may nareceive ulit akong text message sa isang unknown number.

"Oi Bespren. Alaahanin mo na kasi ako para magpakilala na ako sayo." Nagtataka ako kung sino ba itong nagtetext saakin. Bespren? Ang alam ko may kaibigan nga akong tinatawagan ko ng Bespren. Pero sino nga ba ulit siya?!

Kaya naman nireplyan ko itong unknown person na ito.

"Hi. Sorry di na talaga kita matandaan." Yun ang nireply ko. Sabay nun ay ang bilis nitong pagreply din.

"Ganun ba? Malalaman mo sagot diyan pag tinignan mo ang Photo Album mo nung bata ka. I guess you'll remember me." Napataas nalang ako ng kilay at kinuha yung childhood memories Photo Album ko.

Habang tinitignan ko yung mga Photo Album ko, may napansin akong isang bata na lagi kong kasama sa picture.

"Di ba kaya.... Siya si ADY?!" Kinuha ko agad yung cellphone ko at tinawagan siya.

Di ba kaya si Ady yun? Yung kaibigan ko nung childhood ako. Si Ady, isang gloomy na bata na laging mag-isa sa sulok. Ni-isa wala siyang kaibigan. Pero ako ang unang nakipagkaibigan sakanya nun. Mahabang bangs. Laging nakayuko. Mahiyain. Yun ang madedescribe ko sakanya. Mahilig kami sa mga Fairytale stories. Mga Prince at Knight in Shining Armor. Saakin Knight at sakanya naman daw Prince.

Oo, babae si Ady! At sigurado akong di ako nagkakamali dun. Napakamahinhin kasi nung babaeng yun. Nakilala ko lang siya nung nagNursery ako. Kaso nung nagElementary na kami, lumipad na siya ng London at dun nag-aral.

I can't wait to meet her again.

Naisipan kong itext si Ady at sabihan na magkita sa usual place namin. Sa Nursery House where we first met.

"NaEExcite akong makita si Ady. Siguro ang gagarbo na ng mga damit nun. Taga London kasi eh." Sabi ko sa sarili ko nang nalaglag ko yung ipit ko sa sahig.

Nang....

"Ito oh." AH! Kilala ko siya. Siya yung tumulong saakin kanina sa School nung binubully ako ng tatlong matataray na babae.

"Salamat. Oo nga pala kuya, ano ulit pangalan mo?" Tanong ko sakanya. Siyempre, kailangan malaman ko kung sinong nilalang ang nagligtas saakin kanina noh!

"Akala ko ba natandaan mo na? Ako si Adrian diba? Si Ady kamo." Napanganga ako sa mga pangyayare.

LALAKI SI ADY?! SERYOSO?!

"A-A-A-A-Ady?! I-I-I-Ikaw si Ady?!" Sabi ko habang kinoCompare siya sa picture naming dalawa sa Photo Album.

"Hanggang ngayon parin pala, akala mo saakin Babae?" Nahiya naman ako at tumango nalang sa sinabi niya.

Di ko aakalain na Lalaki pala itong si Ady. Pero Mali na kung tatawagin ko pa siyang Ady kasi girl name niya yun nung bata kami (sa totoo lang ako ang nagpangalan sakanya ng Ady.)

"A-A-Akala ko dati babae ka. P-P-Paano ka naging lalaki?!" Tanong ko habang nakahawak sa dalawang balikat ni Ady.

Nang....

"Dati pa ako lalaki Mika, in the outside, I do look like a Girl. But kahit baliktarin mo pa ang mundo, My Heart and Body will always be a Boy. Bumalik ako galing sa London just for you to see me Change." Sabi ni Ady habang nakayakap saakin. WAAAAAH!!

"I'm so Happy to see you again Mika." Sabi ni Ady sabay hinalikan ako sa Forehead. "I promise to you, I'll become your knight and shining armor. Katulad nung binabasa mong story saakin nung bata pa tayo." Sabi ni Ady sabay hinila ako sa playground.

Ako naman di parin makapaniwala sa mga nangyayare.

IN WHOLE MY LIFE, AKALA KO BABAE SIYA. YUN PALA, ISANG MALING AKALA.

LALAKI PALA SIYA!