Chapter 15
Thank God di niya ako nakita!! Di ko kasi muna kayang harapin siya eh. Yes...nagaway nga kami, Remember? Kasalanan niya rin yun noh! Pinapairal niya lagi PRIDE niya. Wala naman kasi siyang mapapala sa Pride niya eh. Hmph! Wala na akong Pake sakanya.
*dismissal*
Nang nagDismissal na, sinundan ko si Ciann para makakuha ng timing na makuha yung Cellphone ko. Nasa classroom niya ako ngayon. At siya? Ayun, nasa CR yata. Lumabas kasi siya kanina kaya, ayun, chance is given!
"Asan ka na Cellphone?!" Sabi ko habang kinakalikot yung bag ni Ciann. Kailangan ko mahanap yun bago siya dumating sa classroom.
Habang naghahalukat ako, biglang may nagtangkang buksan ang pinto kaya naman dali-dali akong tumakbo papunta ng teachers table para magtago. May taguan kasi yung table ng teacher. Di ka makikita sa baba nito.
"Please lang sana wag si Ciann!!" Bulong ko sabay sumilip kung sino yung pumasok nang...
"Ano ginagawa mo dito?" Biglang may nagsalita sa likod.....Yikes! Si Ciann!!!
"C-C-C-C-C-C-C-C-Ciann?!" Pagkatingin ko sa likod, nakatayo na si Ciann na parang alam ang mga pinaggagawa ko. "A-A-Ano ginagawa mo dito?!" Tanong ko sakanya habang namumula. He will probably think na stalker ako! PATAY!
"That's my Line, ano ginagawa mo dito?" Ito ako ngayon, nagpapawis, di alam gagawin. Natatakot parin ako kausapin siya. Mhen! Give me some Confidence!!
"A-A-Ah! H-Hinahanap ko Cellphone ko, bakit ba?" Sabi ko habang di makatingin ng diretso sakanya. Di ko naman pwede kasi sabihin na alam ko nasa kanya yung cellphone ko, kasi baka magmumuhka nga akong stalker niya.
"You mean this?" Sabi ni Ciann habang pinapakita niya Cellphone ko. Nasa Bulsa niya lang all the time?! NAGHIRAP PA AKO!! T_T
"O-Oo! I-Ibalik mo na nga yan!" Sabi ko habang inaabot yung kamay niya na hawak-hawak yung cellphone ko. Ang Tangkad niya masyado! Di ko maabot!!
Habang nagtatalon-talon ako para makuha cellphone ko, bigla naman niyang hinawakan yung kamay ko at sinabi...
"Sorry nga pala nung isang araw..." Nanglaki mga mata ko at napatingin ako sakanya. Nakita ko naman siyang namumula ulit. Kaya ito naman si heart, tibok ng tibok ulit. "Sorry Pride lagi pinapairal ko. I-It's just that, I don't like talking about my Past." Napaspeechless din ako dahil may kasalanan din pala ako. I didn't consider his feelings.
"Sorry din...It's just that, I want to know more about you... Gusto kitang tulungan sa Pamilya mo." Sabi ko habang nakayuko. Kaya di ko alam kung anong expression ang pinapakita niya. At nakakahiya din ang mga pinagsasabi ko noh!!
"Thanks, pero I think di na magbabago ang tingin saakin ng magulang ko. Their hearts will always be filled with Chris." Sabi ni Ciann, kaya napatingin ako sakanya. Lungkot at Dissapointment ang madedescribe mo sa expression na pinapakita niya kaya I reached out my arm and give him a hug.
"Siguro matagal mo nang tinatago ang tunay na nararamdaman mo noh? Sa laki ng Problema mo, imposible na di ka umiiyak." Sabi ko habang nakayakap sakanya. Nang naramdaman ko naman na malumanay siyang umiiyak kaya bibitawan ko sana ang pagyakap nang maslalo niyang hinigpitan yung yakap.
"Wag mo ako tignan. Ayoko makakita ka ng lalaki na umiiyak." Sabi niya habang nakayakap saaking mahigpit.
Ba-thump
Ba-thump
Ba-thump
Heart bakit ka ba kasi tumitibok?! Wag ka na tumibok please?? Your making me confused!!
Bakit ganun? Nagpapanggap lang kami, pero bakit ganito kalakas tumibok ang puso ko kay Ciann?!
Ito na ba kaya ang sinabi nilang sign ng pagiging INLOVE?!?!
NO WAY!!
BINABASA MO ANG
I'm Dating the Black Prince [SLOW UPDATE]
Ficção AdolescenteBoyfriend! Boyfriend!! Boyfriend!!! Yan ang mga usong topic ng mga babae namin sa school. Ewan ko ba pero bakit ba usong-uso ang magkaBoyfriend? Sabi nila, ikaw na daw ang pinakamagandang babae pag nagkaBoyfriend ka na. Eh lagi nga akong pinagsas...