Capitulo VII

493 13 0
                                    

Chapter 7: Hiding Something




----Samantha's Point of View-----



"SAMANTHA TRANSFER HERE TO THE PASSENGER SEAT OR ELSE I WILL BREAK YOUR BONES! THE TWO OF YOU!!" Singhal ni Alexander sa amin.

Hindi ko akalain na ganito pala siya kung magalit. Nananatili pa rin ako'ng nakaupo habang nakatulala. Para bang natatakot ako sa kaniyang pinakita. Ayaw ko'ng sinigawan ako kasi matatakot ako.

Agad ko naman hinawakan ang aking dibdib dahilan sa pagsikip nito. Para bang hindi ako komportable, hindi ako makahinga.



"Hey Sammy, are you okay?" Natarantang pagkakasabi ni Krisstoff sabay lapit niya sa akin at hawak sa aking balikat.

Mariin ko'ng hinawakan ang aking dibdib dahil sa sakit na dinudulot nito. Napaiyak na lamang ako at ramdam ko ang agos ng aking mga luha. Muli ko'ng tinignan si Alexander at doon ay nataranta na rin siya. Lumabas siya sa pintuan ng kaniyang kotse at agad pumasok sa back seat. Agad naman lumabas si Krisstoff at pumasok na rin sa front seat.



"What happened?" Malumanay niyang sambit sabay dahan-dahan niyang hinawakan ang aking balikat.



Hindi ako makapag salita dahilan sa aking sakit na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko siya sinagot at patuloy lamang ako sa paghikbi.



"Come here." Sabi niya saka niya ako niyakap at hinimas na rin niya ang aking likod para kumalma na rin ako.



"Ayos lang kaya siya dude?" Malungkot na pagkakasabi ni Krisstoff.



"It's okay Sam, sorry sa pag sigaw ko." Sabay halik niya sa aking noo at hinimasan niya rin ang aking ulo. Saka pinunasan na rin niya ang aking mga luha.



Nagulat ako sa kanyang inasta. Bakit niya ginawa 'to? Hindi ko akalain na ang isang halimaw ay nagiging tao rin pala.


At doon ay unti-unti nang umayos ang aking pakiramdam. Dahan-dahan ko naman siya'ng tinulak papalayo sabay ayos ko sa aking sarili.

"Okay ka na Sammy?" Pag-alala ni Krisstoff.

Tumango lamang ako bilang sagot sabay ayos ko nang upo.

"Mabuti naman kung ganoon." Sambit ni Alexander saka niya inayos ang aking buhok.



"Tama na nga Alexander!" Sigaw ko sa kaniya at nagulat ang dalawa.



"Sorry na nga eh. Hindi ko naman sinasadya 'yon." Naka nguso niyang pagkakasabi.

"Sinigawan mo ko! Bawal akong pag sigawan kasi may sakit ako sa puso." Naiinis kong sambit sa kaniya sabay irap sa kawalan.



"Really? Naku Dude, ingatan mo si Sammy baka ma paano iyan." Malungkot na tugon nito.



"Okay then, let's have a check up first bago tayo pupunta sa ating kinaroroonan." Tugon ni Alex.



"Huwag na, ayos lang ako. Naagapan naman sa ngayon kaya no need to check up." Walang gana kong sabi.





"Naku Pre, effective pala ang pagyakap mo sa kanya ah." Pang-aasar ni Krisstoff kay Alexander. Alexander rolled his eyes instead. Sira talaga itong si Kriss tsk.



"Dude, ikaw na diyan mag mamaneho. Tinamad na ako." Walang gana niyang tugon sabay pikit niya sa kanyang mga mata.



Halata nga sa kanya ang pagod. Bakit naman mapapagod ito? Eh sa bahay lang naman kami?



The Birth of SILENT MAFIA KILLER (SMK#1) COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon