Chapter 17: Naiilang
----Samantha's Point of View---
Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata nang pansin kong may pumulupot sa aking beywang. Pag-lingon ko ay agad kong nakita si Alex na mahimbing ang kaniyang tulog. Nakapatong ang kanyang mukha sa aking dibdib tila ginawa niya itong unan. Hindi ko mapigilang hawakan ang kaniyang mukha dahil napaka anghel niya kung matutulog.
Parehas kaming walang bihis at tanging kumot lang ang bumabalot sa amin. Napa iwas lamang ako ng tingin nang bigla ko naalala ang pangyayari kagabie. Hindi ko akalain na magagawa namin iyon kahit hindi naman kami mag-nobyo. Muli akong tumingin sa kaniya at tila parang bata kong matutulog. Bakit namin 'yon nagagawa? Napangiwi ako dahil sa kahihiyan.
Agad naman nagising si Alexander, kinusot niya ang kaniyang mga mata at agad tumingin sa akin.
"Goodmorning, Sam." Ngiti niya sabay halik niya sa aking noo.
"Goodmorning din, Alex."
Babangon na sana ako ngunit naramdaman ko ang sakit at hapdi sa aking pagkababae, napapikit lamang ako dahil sa sobrang sakit.
"Are you okay?" Natarantang tanong ni Alex. Tumango na lamang ako habang inirinda ko nalang ang sakit.
"I'm so sorry kung nasaktan ka." Nalulungkot niyang sambit saka hinalikan niya ang aking labi. Agad naman akong tumugon sa kaniyang halik at naramdam ko ang kaniyang malilikot na kamay sa aking perlas. Dahan-dahan naman niya itong minamasahe at doon ay napa-ungol ako.
Kaagad ko naman siyang tinulak papalayo upang hindi tuluyan umabot sa aming pagtatalik ulit.
"Sam.." Pagmamakaawa niya.
"Tama na, kakatapos lang natin kagabi. Kakain na tayo at gutom na gutom na ako." Sabi ko at agad naman siya ngumuso.
Hindi ko mapigilang matawa kasi halata sa hitsura niya parang siya ay nabibitin. Napailing nalang ako sa kaniyang inasta.
Muli ko inirinda ang hapdi sa aking perlas at nakita naming dalawa ang mga dugo na kumakalat sa bed sheet. "Ang swerte ko na Birhen pa pala ang taong mahal ko."
Sa sinabi niya iyon ay ramdam ko ang pamumula sa aking mukha dahil sa kahihiyan. Ano ka naman Alex eh, huwag mo nang ulitin ang nangyari kagabi.
"Wait, ako na ang maghahanda sa pagkain natin. Diyan ka lang at dito na tayo kakain para naman hindi ka mahirapan sa paglalakad." Tugon niya saka siya tumayo at magbihis na.
Agad naman akong napaiwas ng tingin na makita ko ang kanyang 'walong abs' at ang kanyang naninigas na pagkalalake. Natawa na lamang siya at bumaba na upang maghanda na sa aming kakainin. Nakakumot lang ako at inaantay siyang aakyat dito sa kwarto.
Nakalipas ang ilang minuto ay dumating na si Alex dala-dala ang isang tray kung saan nandoon ang mga pagkain. Agad naman niyang pinatong ang tray sa mesa at kinuha na niya ang isang platong pagkain. Kunin ko sana ang plato ngunit bigla niya akong pinigilan. Agad naman kumunot ang aking noo at nagtataka kung bakit niya ako pinigilan?
"Ako na magsubo sayo." Seryoso niyang sabi at nagulat nalang ako sa kaniyang sinabi.
"Ano? Huwag na, nakakahiya." Sabi ko sabay kuha ko sa kaniya ng plato.
"Hays, Sam I will serve you. Mahal na mahal kita kaya gawin ko ito para saiyo." Malambing niyang sabi saka hinalikan niya ang aking kamay.
Bakit kakaiba ang nararamdaman ko? Bakit ganyan siya kung makaasta. Hindi na ako pumalag at hinayaan ko nalang siya sa kaniyang ginawa.
Tahimik lang ako habang sinusubuan niya ako. Hindi ako makapag salita kasi naiilang na ako. Hindi ako sanay na ang isang Alexander ay nagiging mabait sa akin. Ewan ko ganito siguro ang epekto kapag natikman niya ang katawan ko. Natawa nalang ako sa aking naiisip.
"Why are you laughing?" Taas kilay niyang tanong sa akin.
"W-wala." Saad ko naman sa kaniya.
Tumango na lang siya at nagpatuloy sa kaniyang ginagawa. Pagkatapos niya akong pakainin ay dahan-dahan naman akong tumayo ngunit hindi ko magawang makalakad dahil naramdaman ko ulit ang sakit.
"It's normal Sam, ganiyan talaga kapag nakuha na ang birhen mo." Sabi niya saka nagulat ako nang bigla niya akong kinarga ng pa bridal style kahit naka hubad ako.
"Alex, wala akong saplot." Nahihiya kong sabi sa kaniya.
"And then? Nakita ko naman iyan kagabi pa, huwag ka ng mahiya." Seryoso niyang sabi saka binaba ako sa cr.
"Maligo ka na at ihanda ko na ang mga damit mo sa kama." Utos niya saka binuksan niya ang cabinet upang kumuha na ng aking susuotin.
"Teka.. Ako nang kumuha." Tugon ko sa kaniya.
"Ako na ang maghanda, maligo ka na Sam." Sabi niya saka namili na siya ng mga damit.
"Baka makita mo---" agad naman naputol ang aking pagsalita nang iniwagayway niya ang aking undies.
"Alex naman eh!" Naiinis kong sabat sa kaniya. Gusto ko siyang lapitan ngunit ang sakit pa ring ilakad.
"Heto ang gagamitin mong panty. Mas bagay ito saiyo" Sabi niya saka ngumiti siya ng nakakaloko.
Napasinghal na lamang ako at kaagad ko naman sinara ang pinto ng CR. Pagkatapos kong maligo ay agad ko naman pinunas ang basa kong katawan at dahan-dahang lumabas upang makapag bihis na. Agad ko naman sinuot ang napili ni Alex na damit. Pagkatapos kong magbihis ay diretso naman akong bumaba sa sala. Medyo hindi na ito masakit at makakapag lakad na ako ng maayos.
Tanaw ko mula sa itaas na naghuhugas ng pinggan si Alex. Agad naman akong nag tungo sa sala at manonood nalang ako ng TV. Plano ko ngayon is hindi ko papansinin si Alex. Kasi nahihirapan akong kalimutan 'yong kagabi. Bahala siya diyan, ayoko muna siyang kausapin.
Pasimple ko siyang tinignan at kita ko na tapos na siyang naghuhugas. Nag-focus lang akong nanonood ng cartoons sa TV. Ramdam kong papalapit na siya sa akin at tumabi na sa aking kinauupuan.
"Ano ba iyan, nanonood ka pa rin ng cartoons?" Gulat niyang sabi. Agad naman niya kinuha ang remote at namili nalang siya ng ibang channel. Hindi nalang ako umaangal at tumahimik nalang ako kahit labag sa loob.
Nang nakapili na siya ay dahan-dahan siyang lumapit sa akin at niyakap niya ako patagilid. Ano naman ang pakay nito? Kung makaasta siya parang nobyo niya ako. Hindi ba siya naiilang? Kasi ako naiilang na ako. Ayoko ng ganito, gusto kong malaman kung ano kami. Hindi basta-basta ako magpapagamit kahit wala naman kaming relasyon.
"Hey, may problema ba?" Nagtataka niyang tanong sa akin. Hindi ko lang siya sinagot at naka focus lang ako sa panonood.
"Something bothering?"
Nagpatuloy lang ako sa panonood at hindi ko pa rin siya papansinin.
Ka agad naman niya in-off ang TV at wala pa rin akong imik.
"Bakit hindi mo ako pinapansin? Anong nagyari sa iyo? Kagabi lang ay tawag-tawag mo ang pangalan ko. Tapos ngayon? Para akong sirang plaka?" Galit niyang sabi.
Parang nakokonsensya na ako.
BINABASA MO ANG
The Birth of SILENT MAFIA KILLER (SMK#1) COMPLETED
حركة (أكشن)Samantha Evilana Rutherford, isang dalagitang nabubuhay sa isang magulo at madugong pamilya. Siya ang nag-iisang anak na babae ng dalawang makapangyarihang demonyo sa ilalim ng mundong kaniyang kinatatayuan. Subalit, siya ang naiiba sa mga angkan ng...
