Lordların Efendisi

Bölüm 0 - Karanlık

Işık... Işıktı ölürken gördüğü parlama. Bu ölüm müydü yoksa sadece ölüler dünyasına bir kapı mı? kapı... dev bir kapı zincirlenmiş! beyaz bir zincir gibi görünen bu şey de neydi ışık mı? Fred her zincire baktığında zincir daha gerginleşmeye çalışıyordu fakat yapamazdı. Çünkü ışık sonsuzdu ve kapının her biryanından süreli gelmeye devam ediyordu. Fred zincirleri kıramazdı çünkü o kadar güçlü değildi bunu biliyordu. Fred bir an gözünü kapıdan çevirdi ve olan oldu Fred nerde olduğunu anladı. Burası cehennem idi zamandan önceki kalan üç yerden biri. Fred bir ses duydu. Bakmak istedi ama daha fazla bakamayacağını düşündü. Her şeyi görmüştü Fred. Gözlerini kapadı ve inanmayı reddetti. Aklında evi vardı. Derme çatma bir evdi ama evdi. Evin yakınındaki ırmağın sesini düşündü. Irmak... Irmak... aklında tutamıyordu Irmağı, sanki Irmak kurudu o anda. Fred bir an düşünmeyi bıraktı. Derme çatma ev karardı ve toza dönüştü Irmak suyu beyaza döndü ve kum oldu. Toz, kum ve zemini oluşturan toprak birdenbire karardı ve artık her şey siyahtı. Bu olanlar Fred düşünmeyi bıraktığı içindi. Fred neden düşünmeyi bıraktı? sesler tekrar duyuldu Fred bakmayı ikinci defa reddedebilir miydi? denedi ama başaramadı Fred gözünü sese çevirdi. Zincirler! Zincirler yok oluyordu! Gerip kırılmasının imkânsız olduğu düşünülen ışık gücünü kaybediyordu. Bu Karanlıktı. ışığın kırılma sebebi Karanlıktı. Onu zayıflatarak ölüme sürükleyen şey karanlıktı.

Aslında orda hiçbir şey yoktu. Fred bakıyordu ama neye baktığını çözememişti. Karanlık koca bir hiçti. ışığı yenebilen tek şey hiçti. Zincirler kırıldı. Çığlıklar duyuldu ama bu çığlıklar normal değildi. Masum insanın çığlığı gibi bir tonu vardı fakat her halinden masum olmadığı anlaşılıyordu. Bu çığlıklar Fred denen bu herifin kulağına geldi fakat Fred onlara değer vermedi. Bu o çığlıkların Fred için bir hiç olduğu anlamındaydı. Bu acınası çığlıklar Fred için karanlıktan farksızdı. Ne kadar gelişmemiş bir varlık, bakıyor ama göremiyor duyuyor ama umursamıyor, isimlendirilmeyi nasıl hakkedebilirdi ki. Fred kapıdan geçti. Koca cehennem Fred 'in varlığını bile hissetmeden fred için yok oldu.

Çünkü Fred ana karakter değildi. O bir ahmaktı. Bir ana karakter hiçbir şeyi umursamadan geçemez kader ona ne verirse onu tadar Fred ise sevmediği şeylere inanmaz onun önünü açan şeyin ne olduğunu umursamaz. O sadece ilerlemek için en hızlı yola girer. Bu yüzden o da kendinden daha üstün şeyler tarafından şans alamaz ve reddedilir. Fred reddedildi. Ve oda reddedilen karanlığa katıldı. Cehenneme katıldı. Bu hikâye "Fred 'in ölümü" olarak nesilden nesile anlatılan bir hikâye idi kendini karanlığa kaptırmış bir deli tarafından yazıldığı düşünülse de çocuklara umursamaz davranmamayı öğütleyen bir peri masalı olarak geçer. Gerçek olup olmadığı ise tanrılar tarafından saklanır; çünkü 5 tanrının en büyük kozları olan ışığı yenebilecek bir güç olması büyük bir sorun olurdu. Bu nedenden dolayı yıllardır karanlık ışığı yenebilir mi sorusu yankılanır. Bu karanlıktan doğan birinin hikayesidir. Bu efsanevi Dreemur 'un hikayesidir. Fakat Dreemur asla reddedilmeyecektir.