Έρωτας Και Παρανομία!

19. Αντιμέτωπος!

Βύρωνας!

Έμεινα μέσα σε αυτή την αποθήκη , παγιδευμένος και αντιμέτωπος με την φωτιά και με τον άνθρωπο που πήγε να σκοτώσει την Αναστασία.

Ο θυμός μου και η οργή μου έκαιγαν την καρδιά μου περισσότερο από τις φωτιές αυτού του μέρους. Ήξερα πως εκείνη ήταν ασφαλής και αυτό με έκανε να αγωνιώ λιγότερο για εκείνη.

Έβγαλα το όπλο για να με υπερασπιστώ μπροστά σε αυτόν τον άντρα . Όμως δεν μπορούσα να σκοτώσω αυτό το κάθαρμα. Η αγάπη μου για εκείνη με είχε αλλάξει εντελώς. Δεν μπορούσα να είμαι ο Βύρωνας που ζει στο σκοτάδι όταν θέλω τόσο πολύ να ζήσω στο φως της. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Κάτι άλλο με κρατούσε πίσω και ανήμπορο να πατήσω την σκανδάλη. Σαν να μου έλεγε πως δεν έπρεπε να το κάνω.

" Κανείς δεν χαλάει τις δουλειές μου Βύρωνα." Μου είπε εκείνος παίζοντας με το όπλο του. " όποιος το κάνει το πληρώνει ακριβά." Συνέχισε να μου λέει και να με απειλεί.

Οι φλόγες άρχισαν να μας κυνηγούν και να μας περικυκλώνουν επικίνδυνα. Ο χρόνος τελείωνε και θα καιγόμασταν ζωντανοί. Εκείνος ήταν έτοιμος να πυροβολήσει εμένα και έτσι τον πρόλαβα εγώ. Τον πυροβόλησα κλείνοντας τα μάτια μου και κουνώντας το όπλο μου. Σαν να ρίχνω με αυτό για πρώτη φορά. Χάνοντας τον στόχο μου. Το έκανα γιατί είχα στο μυαλό μου εκείνη σε αυτήν την κατάσταση . Δεμένη και έτοιμη να καεί ζωντανή.

"Κανείς δεν τα βάζει με την γυναίκα που αγαπώ. " του είπα αφού τον τραυμάτισα στον ώμο.

Εκείνος έπεσε κάτω και κοντά στην φωτιά, ενώ το όπλο κατρακύλησε από τα χέρια του. Πλησίασα κοντά για να ρίξω το πιστόλι στην φωτιά. Το κλώτσησα με το πόδι μου για να μην μπορεί να επιτεθεί.

"Αν καώ εγώ , θα πάρω και εσένα μαζί μου." Με απείλησε εκείνος και τότε το βλέμμα μου έπεσε στο στέρνο του.

Το άνοιγμα στο πουκάμισό του μεγάλωσε πιο πολύ και έτσι φάνηκε η αλυσίδα που φορούσε στον λαιμό του. Όταν την είδα σάστισα ολόκληρος. Δεν ήξερα γιατί αυτός ο άνθρωπος είχε μία τέτοια αλυσίδα. Δεν ήξερα καν ποιος είναι. Δεν ήθελα να πάω πουθενά. Μόνο να δω το πρόσωπό του και να μάθω γιατί έχει αυτόν τον ασημί σταυρό. Έναν ίδιο με τον δικό μου. Έκανα ένα βήμα προς τα πίσω γιατί για μένα ανατρέπονταν όλα εδώ μέσα.

Το τράβηξα με δύναμη από τον λαιμό του και το κράτησα στα χέρια μου. Ήμουν μπερδεμένος και χαμένος. Σκέψεις διάφορες έκανε το μυαλό μου. Ήξερε σίγουρα για το παρελθόν μου. Αυτή η αλυσίδα θα μπορούσε να σημαίνει πολλά περισσότερα από όσα θα φανταζόμουν ποτέ. Ίσως εκεί να ανήκω και εγώ.