Έρωτας Και Παρανομία!

33. Όλα για όλα!

Βύρωνας!

Βρισκόμουν στο κλαμπ φοίνικας για μία ακόμα φορά. Ήταν το μοναδικό μέρος στο οποίο έβρισκα την δύναμη να συνεχίσω αυτές τις δουλειές. Κλειστό πλέον από κόσμο μα ανοιχτό για το σκοτάδι και τις δουλειές της νύχτας. Η αστυνομία έπαιζε ένα άσχημο παιχνίδι μαζί μας και εγω έπρεπε να δώσω ενα τέλος σε όλο αυτό.

Μπήκα από την είσοδο του μαγαζιού και το βλέμμα μου έπεσε στο σημείο που χόρευε η Αναστασία. Πλησίασα ως εκεί και κράτησα και πάλι την αναπνοή μου. Έσφιξα τα μάτια μου για λίγα λεπτά και τότε την είδα και πάλι μπροστά μου να χορεύει. Είχα να την δω μία ολόκληρη μέρα αφού ήταν περικυκλωμένη από αστυνομικούς. Μου έλειπε τόσο πολύ η μυρωδιά της , το σώμα της και τα χείλη της. Μου έλειπε να ξυπνάω δίπλα της και η καθημερινότητά μας.

"Αφεντικό!" Φώναξε ένας άντρας απο την ομάδα μου κάι τότε πήρα μία βαθιά ανάσα για να μην καταλάβουν πως λυγιζω. Με πλησίασε αρκετά και έβγαλε την μάσκα του για να μου μιλήσει.

Ο μόνος που μπορούσε να το κάνει αυτο ειναι ο Πέτρος. Αυτός που με βοήθησε πιο πολυ απο όλους να πάρω την γυναίκα μου απο τα χέρια του γερακιού. Ήταν το δικό μου εκτελεστικό όργανο. Είχε την θέση που είχα εγώ με το παλιό μαύρο γεράκι. Με κράτησε από τον ώμο σαν φίλος. Ήξερα πως μόνο μαζί του μπορούσα να είμαι ο εαυτός τους.

"Εσυ είσαι Πέτρο;" ειπα εγώ ανακουφισμένος με την παρουσία του. "Τι συνέβη πάλι;"

" Έχουμε κάτι που σε ενδιαφέρει στο γραφείο. Ίσως είναι αυτό που χρειαζόμαστε. " είπε ο Πέτρος και μόλις τον κοίταξα διόρθωσε τα λόγια του. " που χρειάζεσαι για να πάρεις πίσω την οικογένειά σου. "

"Μην κρύβεσαι σε εμένα. Τα ξέρω όλα. " του είπα κρατώντας τον στον ώμο.

"Δεν ξέρω αν με θέλει πίσω." Είπε εκείνος και φόρεσε την μάσκα του και πάλι.

"Δεν έχεις τιποτα να χάσεις. Ας δώσουμε ενα τέλος. Αυτο περιμέναμε . Πάντα ξεπληρώνω το καλό που μου κάνουν. " είπα και τότε τον ακολούθησα. Ήξερα πως μπορώ να κάνω πολλά για να πάρω πίσω την οικογένειά μου.

Οταν μπήκα μέσα φόρεσα την μάσκα μου για να μην με αναγνωρίσει κανείς. Είδα γονατισμενο στο πάτωμα έναν άντρα δεμένο και αρκετά χτυπημένο. Δυο απο τους άντρες μου τον πρόσεχαν μέχρι να φτάσω στο γραφείο. Τον σημάδευαν με τα όπλα τους για να μην τολμήσει και το σκάσει.

"Αυτός είναι ο πληρωμένος δολοφόνος της γυναίκας σας αφεντικό." Είπαν εκείνοι και σηκώθηκα από την καρεκλα ήρεμα και χωρις να τον κοιτάζω. Τον πλησιάσα και τον σήκωσα από κάτω. Εκείνος έτρεμε ολόκληρος για την ίδια του την ζωή. Ο θυμός μου έντονος μέσα απο τα ματια μου αφου θυμόμουν τι πηγε να κάνει στην γυναίκα μου. Και αυτό τον είχε τρελάνει περισσότερο από φωνές και απειλές. Τότε τον χτύπησα πολυ δυνατά στο πρόσωπο. Έσφιξα το χέρι μου μια γροθιά και τον χτύπησα ξανά μόλις με κοίταξε με φόβο και κλάματα.