Έρωτας Και Παρανομία!

21. Το μοιραίο βράδυ!

Βύρωνας!

Εκείνη αποκοιμήθηκε στον καναπέ μου από την ένταση που είχε και της έριξα μία κουβέρτα για να μην κρυώνει. Έξω είχε νυχτώσει και πρόσεξα πως στο φως στο δωμάτιο της Αναστασίας ήταν ανοιχτό. Σκάλιζα την φωτιά όταν άκουσα την πόρτα να χτυπάει. Πλησίασα και άνοιξα. Προς έκπληξή μου δεν ήταν κανένας εκεί. Μόνο ένα δέμα , που το πήρα μέσα και το άνοιξα με μεγάλη άγνοια και περιέργεια για το περιεχόμενό του.

"Γιατί; τι θες από εμένα; "Αναρωτήθηκα γιατί είχα καταλάβει ποιος ήταν ο αποστολέας βλέποντας τα λευκά και μπλε βρεφικά ρουχαλάκια. Έπιασα τον φάκελο στα χέρια μου για να διαβάσω την αλήθεια. Αυτην έψαχνα τοσα χρόνια.

"Ήμουν σίγουρος πως δεν θα καταφέρω να σου μιλήσω και θα δειλιάσω. Ξέρω πως δεν θα με συγχωρήσεις ποτέ για την εγκατάλειψη μα έτσι έπρεπε να γίνει. Εγώ ο αρχηγός της νύχτας και η μητέρα σου μία γενναία αστυνομικός , δύο κόσμοι αντίθετοι που ερωτεύτηκαν παράφορα. Μέχρι την στιγμή που όλα βγήκαν στο φως. Με ήθελαν νεκρό . Εσύ και εκείνη ήσουν ο μοναδικός τους στόχος για να με βγάλουν πιο εύκολα από την μέση. Η μητέρα σου σε άφησε στα σκαλιά ενός ιδρύματος για να μην σε βρει κανείς τους και να σε προστατέψουμε. Στην προσπάθειά της να διαφύγει και να απομακρυνθεί από εσένα , την σκότωσαν . Έτσι δεν πρόλαβα να μάθω ποτέ που βρισκόσουν εσύ. Ξέρω λοιπόν πως ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Όμως από εδώ και πέρα θέλω να υπολογίζεις σε εμένα. Ακόμα και αν δεν με εμπιστευτείς ποτέ. " Άφησα το γράμμα να πέσει κάτω εξαιτίας της ταραχής μου και έσφιξα τα μικρά ρουχαλάκια μέσα στα χέρια μου.

Δεν ήξερα τι να σκεφτώ  από όλα αυτά. Την αλήθεια ; ή  το γεγονός ότι η μητέρα  μου  ήταν  αστυνομικός  σαν την γυναίκα  που  αγαπώ; Δεν  θέλω  να επαναληφθεί ξανα αυτή  η ιστορία. Θα προστατέψω  την  Αναστασία  με την ιδια μου την ζωή. Μια ξαφνική  ταχυπαλμία  στην καρδιά  άρχισε  να με τρελαίνει και να με κάνει  να  ανησυχώ. Πιστεύω πως κατι κακό  συμβαίνει.

"Βύρωνα τι έπαθες; Γιατί έχεις βουρκώσει;" Με ρώτησε η Αλίκη και έπιασε από το χαλί το γράμμα. " μην εμπιστευτείς ποτέ το γεράκι . Δεν είναι αυτό που δείχνει." διάβασε κάτι που εγώ δεν είχα δει και αμέσως σκέφτηκα σε τι κίνδυνο βρισκόταν η γυναίκα που αγαπώ.

Αναστασία!

Καθόμουν στην πολυθρόνα δίπλα από τα παράθυρο και διάβαζα ένα βιβλίο χαϊδεύοντας στα κρυφά την αλυσίδα του Βύρωνα. Όμως τα πράγματα δεν θα παρέμεναν τόσο ήρεμα από εδώ και πέρα. Γιατί η συμπεριφορά του Αλεχάντρο είχε αλλάξει εντελώς. Και αν νόμιζα πως ήταν κάτι παροδικό , τελικά έκανα λάθος. Από το νοσοκομείο και μετά είχα να αντιμετωπίσω έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο. Ένα τέρας.