Έρωτας Και Παρανομία!

8. Χωρίς παρελθόν!

Αναστασία!

"Αυτό αποκλείεται. Λες ψέματα. " του είπα εγώ φωνάζοντας. Εκείνος άρχισε να με πλησιάζει για να μπορέσει να με ηρεμήσει. Πήρα τα χέρια μου κοντά μου και έβαλα μπροστά όλες μου τις άμυνες. " μείνε μακριά μου. Πήρες αυτό που ήθελες. "

"Τι λες; Αναστασία δεν θέλω να σε πληγώσω. Ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμα του μαύρου γερακιού. Φοβόντουσαν την δύναμη του πατέρα σου. " μου είπε εκείνος καταφέρνοντας να κρατήσει  το  πρόσωπό μου.

"Βύρωνα φύγε για το θεό. Δεν θέλω να με αγγίζεις. Δεν θέλω να σε ακούσω." τον έσπρωξα μακριά μου. "Εσείς μου καταστρέψατε είδη δυο φορές την ζωή. Δεν θέλω να ξέρω τίποτα. Ο πατέρας μου μας αγαπούσε και ήταν ο καλύτερος άνθρωπος που υπήρξε ποτέ. Λες ψέματα. Δεν θα μπορούσε ποτέ εκείνος να κάνει κάτι τέτοιο. " συνέχισα να τρέμω ολόκληρη και τα δάκρυά μου να τρέχουν με ορμή από τα μάτια μου. Δεν πίστευα στα αυτιά μου τα όσα άκουσα. " Μας μεγάλωσε μόνος του και ήταν πάντα εκεί για εμάς. Αποκλείεται ο πατέρας μου να ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος. " του τόνισα και έβγαλα την αλυσίδα από τον λαιμό μου για να του την δώσω πίσω. " δεν θέλω να είμαι πλέον κοντά σου. Φύγε από το δωμάτιό μου και καλύτερα και από την ζωή μου. Ήμουν  πιλυ καλύτερα  χωρις εσένα." Του φώναζα και έκλαιγα χωρίς να με ελέγχω. "Είσαι ένας από αυτούς. Τι άλλο σχεδιάζεις να μου κάνεις Βύρωνα;" Τον ρώταγα εγώ και τον χτύπαγα στο στέρνο.

"Φαίδρα άκου με σε παρακαλώ... " είπε εκείνος μόλις έβαλα την αλυσίδα του στα χέρια του." μην μου το κάνεις αυτό... Σε παρακαλώ Φαίδρα."

"Για σένα δεν υπάρχω καν. Δεν ενδιαφέρεσαι για εμένα Βύρωνα. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα ανάμεσά μας. " του έλεγα εγώ ταυτόχρονα. " πήρες την εκδίκησή σου από εμένα. Τώρα άσε με μόνη. Αρκετο κακό μου κάνατε είδη. " Γύρισα την πλάτη μου για να μην τον δω να φεύγει.

Όλη μου η ζωή καταστρέφεται ξανά εξαιτίας του μαύρου γερακιού. Όλα όσα αγαπούσα καταστρέφονταν σε μια στιγμή. Όλα αλλάζουν ξαφνικά . Δεν ξέρω πλέον ποια είμαι και τι να πιστέψω. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα ... ποια είναι η ζωή μου; Ποια είμαι εγώ; Τι θέλει το μαύρο γεράκι από εμένα; Τι του έκανα; Γιατί να μην έχω μία φυσιολογική ζωή; Γιατί  να μου το κάνει  αυτο ο Βύρωνας;

"Αυτό στο έδωσα με όλη μου την καρδιά. " είπε και το άφησέ στο τραπέζι του μπαλκονιού. " δεν στο έδωσα για να μου το επιστρέψεις κάποια στιγμή πίσω. Σου ανήκει." Είπε εκείνος και έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω του.