Έρωτας Και Παρανομία!

26. Η Αναστασία είναι δική μου!

Αλεχαντρο!

Ενας μήνας μετά...

"Αφεντικό!" Είπαν οι άντρες μου μόλις εμφανίστηκαν στο γραφείο του σπιτιού μου.

Εγω τους κοίταξα πριν μιλήσω. Το πρόσωπό τους φοβισμένο μπροστά μου. Το βλέμμα τους δεν συναντιόταν με το δικό μου. Ηταν αναγκασμένοι να μου δώσουν μία απάντηση, ένα αποτέλεσμα. Η σιωπή και το ύφος τους όμως τα έλεγε ολα.

Εδώ και ένα μήνα είχαν αυτό το βλέμμα. Απέφευγαν να μου ανακοινώσουν την ήττα μου. Απο τότε που έφυγε ο Βύρωνας και εξαφανίστηκε, κανείς δεν έχει καταφέρει να φέρει εις πέρας μία αποστολή. Χάνω εμπόρευμα που θα μπορούσε να μου προσφέρει αρκετά χρήματα και διαμάντια. Και το χειρότερο απο ολα είναι πως χωρίς εκείνον εγώ χάνω την μία δουλειά μετά την άλλη. Πολύ σύντομα το μαύρο γεράκι θα πάψει να υπάρχει. Το ότι εξαρτώμαι από αυτόν τον άνθρωπο είναι οτι χειρότερο θα μπορούσε να μου συμβεί.

"Χτύπησε ξανά!" Ηταν η έκφραση του ενός απο τους δύο άντρες που στέκονταν μπροστά μου.

Και με αυτό εννοούσαν τον μυστηριώδη τύπο που εμφανίστηκε ξαφνικά και απο το πουθενά και χαλάει τα πάντα. Είναι πάντα ενα βήμα μπροστά απο εμένα. Σαν να ξέρει όλες μου τις κινήσεις.

"Χάσαμε αρκετούς. Οπως και τις απαγορευμένες ουσίες." Συνέχισαν να μου εξηγούν.

"Ποιος είναι;"

"Δεν ξέρουμε. Δεν δείχνει το πρόσωπό του. Δεν πυροβολεί ποτέ αφεντικό χωρις να τον απειλούν για την ζωή του. " μου περιέγραψε ένας.

"Αποκλείεται να είναι ο Βύρωνας. " ειπε ο δεύτερος και μου τράβηξε την προσοχή μονο απο το όνομα. "Ξέρουμε πως δουλεύει. Αυτός μοιάζει να έχει καρδιά και συνείδηση."

Αμέσως σκέφτηκα την αστυνομία. Ισως να με κυνηγούν και αυτοί. Ίσως να θέλουν εμένα και το εμπόρευμα. Όπως πούλησαν κάποτε την Αναστασία. Για μία βαλίτσα με παράνομες ουσίες. Σίγουρος όμως είμαι για κάτι. Υπάρχει κάποιος κυνηγός της νύχτας. Κάποιος που παίρνει δύναμη απο την ήττα μου. Κάποιος που θέλει να με βγάλει από το παιχνίδι.

"Δεν θέλω να ακούσω κάτι άλλο. " τους είπα αυστηρά και κάθισα απότομα στην καρέκλα μου.

Εκείνοι έκαναν να φύγουν μα επέστρεψαν πίσω. "Είναι και κάτι άλλο που πρέπει να μάθετε..." είπε με χαμηλό τόνο στην φωνή.

"Τι ακριβώς δεν καταλάβατε από το δεν θέλω να ακούσω τίποτα άλλο; πως αλλιώς να σας πω να χαθείτε απο τα μάτια μου;" τους φώναξα έξαλλος.