Mr. Don't-Know-The-Name [Published]

CHAPTER 42: CHITCHAT WITH DREW

-----------------

DEDICATED TO YOU .. DIBA BINABASA MO TO? HIHI

-----------------

 

[SON’S POV]

Waahh! Sarap ng tulog ko.

Beep.

Nagulat ako sa pagbeep ng phone ko kasi ang lakas. Bakit naman kasi nandito sa ulunan ko tong cellphone ko? Sino ba naming nagtetext. Ang aga aga.

-__0

Ganyan itsura ko habang tinitingnan phone ko. Yung isang mata nakapikit. Ang liwanag kasi ng ilaw na nanggagaling sa phone ko.

Noname: good morning :]

Homay! Nakatulog pala ako kagabi. Wahh!! Nakakahiya naman sa kanya. Nag-effort siyang maggitara tapos tinulugan ko lang. ansama ko!

Nahihiya na tuloy akong mag-reply. Ano na bang oras?

7:39

Hala! Kailangan ko na palang maligo.

Nang bumangon ako nakita ko na may notes na nakadikit sa may mirror.

“text me kung makikisabay ka samin o kung makikipagkita ka sa hubibi mo.”

Si Bii talaga.

Napa-smile ako. Maya ko na siya itetext kasi maliligo muna ako.

--

“oh bakit pala samin ka sumabay ngayon?” tanong sakin ni Bii ng sunduin nila ako ni Dave sa bahay namin.

“magpapamiss muna ako kay hubibi. Baka sakaling mapansin niya na di niya ako nakikita.” Bulong ko kay Bii. Totoo naman talaga yun eh. Malay natin mapansin niya na wala ako dun. Oh di magandang sign yun.

^___^

Tsaka tinatry ko ang sarili ko na di siya makita. Baka kaya ko naman pala. Eh di may possibility na mawala tong feelings ko sa kanya. So less pain diba?

“buti kong mamiss ka nun.”

 

“ang sakit mo talagang magsalita Bii. Talagang kailangang prangka? Hindi ba pwedeng utu-utuin muna ako?”

“utut mo!”

 

“Bii talaga!”  alam ko naman kung bakit ganiyan si Bii. Gusto na niyang kalimutan ko na si hubibi.