Hayalet

- Bölüm 10 -

Selam gençler! Sınavlar neyse ki iyi kötü bitti :D Umarım sizinde sınavlarınız iyi geçmiştir. Bu arada 1200 okuma olmuşuz. Çok teşekkürler. İyi okumalar! Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım!

Mirza bedenime ikinci defa sahip olacaktı. Prezervatifi Şetaretten aldı ve açtı. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Gözlerimi kapadım ve içimden;

- Ölmek istiyorum. Şimdi! Yok olmak istiyorum! Dedim. 

Şetaret içimi okumuş olmalı ki;

- Bebeğim daha ölüm için erken! Dedi ve kahkahalar eşliğinde sigarasından bir nefes aldı.

Dumanını saçlarıma doğru üfledi. Mirza tam bana sahip oluyordu ki aniden arabanın aldığı darbe ile kafamı cama çarptım ve iki koltuğun arasına yığıldım. Araba taklalar atıyordu!. Mirza camlardan birinden dışarı fırlamıştı. Şetaret ise çığlık atıyordu. Birden tüm sesler kesildi. Hala koltukların arasındaydım. Sanki bir şey beni orada tutmuştu. Şetaret kanlar içinde ters dönen arabanın tavanındaydı. Ben ise hala koltukların arasında havada duruyordum. Bir şey beni tutuyordu orada. 

Omuzlarımda bir anda iki el hissetim. Bir şey beni gerçekten tutuyordu!. Araba ters bir vaziyette devrilmişti. Birden omuzumda hissetiğim eller yok oldu ve Şetaret'in yanına düştüm. Birden kapılar açıldı. Kafamı kaldırdığım anda şok olmam bir olmuştu. Annem ve babam kapıyı açmış bana bakıyorlardı!

Annem direk konuşmaya başladı;

- Bebeğim biliyorum şaşırdın. Her şeyi açıklayacağız. Fakat Şetaret uyanmadan seni burada götürmeliyiz! Hadi ayağa kalk!.

Şok olmuş bir şekilde hemen ayağa kalktım. Dışarı çıktım. Annemin elini tutarak koşmaya başladım. Arabaya son kez dönüp baktığımda arabanın parçalara ayrıldığını gördüm. Bundan bir insanın kurtulması imkansızdı. Beni orada tutan şey neydi peki!? 

Bir an arabanın önüne serilmiş dikenleri gördüm. Kaza nedenimiz buydu. Annem ve babam önümüze demirden dikenler fırlatmış ve tekerlerimizi patlatmıştı. 

Düşüncelerimden ayrılıp annemlerin bindirdiği arabaya bindim. Hala şok içerisindeydim. Onlar nasıl olurda buradalrdı!?

Birden duyduğum patlama sesi ile irkildim. Arkamı döndüğümde arabanın patladığını gördüm. Ateşler her yerdeydi. Ama yinede Şetaret pisliğinden kurtulmayacağımdan emindim. O ölemezdi!.

Annem birden lafa girdi;

- Esila'm canım kızım. Şimdi sana her şeyi anlatacağım. Beni iyi dinle. Burada süremiz kısıtlı. 

Kafamı onaylarcasına salladım. Annem derin nefes aldı ve;

- Biz yine bir anlamşa yaptık. Ama bu sefer... Dedi ve duraksadı.

Lafına devam etti;

- Bu sefer bir şeytanla! Dedi ve korku dolu gözlerle bana baktı.

Ne demişti! Şeytan mı!? Bağırdım ve;

- Ne diyorsun sen ya! Baba! Doğru mu bu! Bir büyücü yetmedi mi! 

Annem ağlamaya başladı ve;

- O bebeğin aldırılmasına izin verseydik her şey daha boka girecekti Esila! O karnında taşıdığın şey Şetaret'ten daha güçlü! O bir sahte ruhun çocuğu. Aynı zamanda bir elçi ve büyücünün çocuğu! O çok güçlü. O doğarsa her şey senin elinde olacak! Buraya gelip onları durdurmak zorundaydık! Buraya gelmek içinde Şeytan ile anlaşma yaptık! Zamanımız kısıtlı. Şimdi bana bağırmayı bırak ve şu kağıtta yazanları aklında tut! Dedi ve elime kağıt parçası sıkıştırdı.

Annem'i böylesine sinirli ve hırslı görmemiştim. Dediğini yapmaktan başka şansım yoktu. Göz yaşlarım arasında kağıda baktım.

Yazanlar aynı şöyleydi; 

Küçük torunum Esila'ya;

Merhaba Esila. Biz Büyükbaban ile Büyük annen 

İlk torunumuz , ilk heyecanımızsın. Bunu sana 18 olduğunda verilmesini istedik. Çünkü ancak 18 yaşında bir banka hesabın , kişiliğin ve saygınlığın olacaktı. Sana tüm mirasımızı , tüm mal ve mülklerimizi veriyoruz güzel kızım. Her şey senin! Umarım Tunçel saygınlığını yitirecek bir davranışta bulunmazsın. Banka hesabın hakkında her şey aşağıda yazıyor olacak. Sana Yunanistan Atina'da bir ev , İstanbul Kadıköy'de bizzat tüm Tunçel ailesinin yaşadığı evi , Antalya'da bulunan araziyi ve banka da biriktirdiğimiz yaklaşık 20.000.000 Türk Lirasını bırakıyoruz. Hayatın boyunca mutlu ol! Banka numaran aşağıda yazılı olacak. Hayatını yaşa güzel kızım. Bir daha gelmeyeceğiz bu hayata! 

Gözlerim açılmıştı. 20.000.000 Lira mı? Antalya'da arazi ve Yunanistan'da ev! Kadıköy'de ki ev dışında hiç bir şeyim yok sanardım.Hemen aşağıya baktım ve banka numarasını okudum , tekrarladım. Aklımda tutmaya çalıştım. Annem söze girdi;

- Şimdi Kadıköy'e eve gidiyoruz. Bavulunu topla. Şetaret farklı bir beden ile seni aramaya gelecektir. 9 Ay boyunca saklanacaksın. Pasaportunu al. Yunanistan'a gidiyorsun. Orayı bilmyor. Büyü yapıp seni bulmaya çalışacak. İş birliği yaptığımız Şeytan evi Şetaret'İn bulamamsı için büyüsünü bozacak. Merak etme Esila'm sadece 9 ay sonra her şey bitecek. 

Gülümsemiştim. Bu gerçek bir gülümsemeydi. Günler sonra ilk defa olmuştu bu. Bir an aklıma takıldı. Annem'e döndüm ve;

- Peki ya Şeytan karşılığında ne alacak!?

Annem gülümsedi ve göz yaşlarının içinde;

- Senin içinde kalan son şeyi. Dedi ve birden ağlaması şiddetlendi.

Korkuyla konuştum ve;

- Ne demek bu!? Dedim.

Annem derin bir nefes aldı ve;

- İçinde kalan son masumiyet parçasını. Ruhundan kalan son şeyleri alacak. Dedi.

Kelimeler beynimde yankılanıyordu. Annem'e kızamıyordum. Babam sessiz duruyor ve yola bakıyordu tek kelime etmeden. Onlara kızamadım. Aklıma beni tutan şey geldi arabada. Oda Şeytan olmalıydı. 

Alın yazısı derlerdi ya insanlar. Bende buna katlanmak zorundaydım. Kaderime , alın yazıma ve karnımda duran bebeğe. O güçlüydü. Beni kurtaracaktı. Annem'i duymamazlıktan geldim içim kan ağlarken.

- Bu bebek. Bana ondan bahset. Neden güçlü olduğunu. Dedim.

Annem şaşırmıştı tepkisiz kalmama. Aslında yüzümden okunuyordu her şey ama onu göremeyecek kadar kördü.

- O elçiden meydana gelen bir bebek. Mirza bir elçiydi. Haberciydi yani. Şetaret'in sağ koluydu. Şetaret aptallık etti Mirza'ya sana bu iğrenç şeyi yaptırarak. Mirza'da aptal gibi seni hamile bıraktı. Aynı zamanda o bir büyücü ve senin sahip olduğun sahte ruhun çocuğu. O en kötü şeylerden meydana gelen bir şeytan olacak Esila. Oda ruhsuz olacak. Ama seni koruyacak. Ona sahip çık. Her şey mükemmel olacak bebeğim. Her şey!. Dedi ve gülümseyip elimi tuttu. Ağlaması durmuştu. Ama gözleri anlatıyordu her şeyi. İçinde kırılan şeyleri.

Benimde içimde kırılmıştı aslında her şey. Şeytan neyi alacaktı ki? Benden geri kalan tek şey Barkın'a olan sevgimdi. Belki biraz da aileme. Beni ben yapan her şey gitmişti. Barkın gittiği günden beri...

Merhaba! Sıkıcıydı biraz biliyorum çünkü olayları anlatan bir bölümdü. Siz sıkıldınız mı? Okuma 1500 olunca ve bu bölüm +10 vote , +5 comment olunca yeni bölüm gelecektir!. :)

HATIRLATMA;
BU KİTAP SERİ HALİNDEDİR. BİTTİ, BİTECEK DİYE ÜZÜLMEYİN CANIM OKUYUCULARIM "HAYALET 2 | KORKUNÇ YÜZLER" OLAN İKİNCİ KITABA PROFILIMDEN ULAŞABİLİRSİNİZ.