Hayalet

- Bölüm 16 -

Merhaba gençlik! Paranormal ve Korku'da #2 olmuşuz! Çok teşekkür ediyorum. Yeni bölüm +15 Vote olunca gelecektir. İyi okumalar! 

Gözlerim yavaşca açıldı. Yerde yatıyordum. Belime saplanmış olan onlarca kırık parça canımı o kadar yakıyordu ki etrafım da olup biteni anlamak zorlaşmıştı. Birden aklıma gelen Almina ile acı silindi bedenimden. Ayağa zorla olsa bile kalktım. Odama ilerlediğim de gördüğüm manzara sinirlerim patlayan bir yanardağ gibi patlamıştı.

Ateş püskürtmüştüm sanki. İçimde ki iblis benim kılığımda Almina'nın kafasını yere vuruyor , ona küfürler ediyordu. 

- Tamam! Ona zarar verme. Seni doğuracağım. Beni öldür ve saç tellerime kadar zarar ver!. Sadece onu bırak! Bırak! Dediğim anda iblis bana döndü ve Almina'yı bıraktı.

Emin adımlarla yaklaştı yanıma. Burunlarımız birbirine değiyordu. Konuşmaya başladı;

- Emin ol öldüreceğim. Saç uçlarına kadar kıracağım seni. Onu etki altına aldığını düşünüyordun değil mi? Hayır. Sadece kısa bir süreliğine almana izin verdim. Kütüphane'ye gider gitmez hatırladı seni. Onun canı bağışlanacak. Ama senin asla!. Dedi ve kaldırdığı eli ile belimde ki tüm cam parçalarını daha da dibe soktu. 

Kaburgalarıma değdiğini hissediyordum. Acı ile çığlık attım ve Almina'nın yanına eğildim. Kafası kan içindeydi. İblis'e döndüm ve;

- Onu iyileştirmeme izin ver. Lütfen! Dedim ve akan gözyaşlarım ile ona baktım.

Gülümsedi ve;

- Bana yalvarman hoşuma gidiyor. Dedi ve gözlerini kapattı. 

Almina'nın kafasında ki yaralar anında yok olmuştu. Almina'yı kucağıma aldım ve onu yatağa yatırdım. Salona , İblis'in yanına ilerliyordum ki yok olduğunu gördüm. Gitmişti.

Rahmime geri döndüğüne göre onun gücünü kullanabilirdim. Ellerimi kaldırdım ve belimde ki parçaları çıkartmaya çalıştım. İşe yaramıyordu. Bana yardım etmiyordu. Akan gözyaşlarım arasında; 

- Lütfen. Yalvarıyorum. Çıkart onları! Dedim. 

Yalvardığımı anladığında belimde duran her bir parça çıktı. Belimde ki yaraların kaybolduğunu hissedebiliyordum.

Almina'nın yanına ilerledim. Saçlarını geriye ittim ve masumiyetini izledim. Aniden sıçradı. Nefes nefeseydi. Ona baktım ve gülümsedim. Beni gördüğü anda çığlık attı. Nedeni onu inciten kişinin ben olduğumu düşünmesiydi. 

- Almina! Ben yapmadım yemin ederim. Ben değildim. Anlatmama izin ver.Lütfen!. Dedim ve elim ile ağzını kapadım.

Ona her şeyi anlatmak delilik olabilir miydi? Onu etki altına almayı deneyebilirdim. Bana inanmazdı. İnanmayacaktı. Deli olduğumu düşüneckti.

Ellerimi yanağına koydum ve içimdeki İblis'e yalvardım;

- Lütfen. Onu etki altına al. Unutsun bunları. Lütfen! Dedim ve Almina'nın gözlerine bakıp; 

- Bunları unut. Kaza geçirdin , bende seni evime getirdim.Şimdi Kütüphane'ye dön. Şimdi! Dedim ve ellerimi çektim.

Almina ayağa kalktı ve yerde duran çantasını alıp gitti. İblis bana yardım etmişti. 

Gülümsedim. Yataktan kalktım ve banyoya ilerledim. Bir aynanın önüne geçtim ve İblis'in benimle iletişim kurmasını bekledim. Gözlerimi kapayıp açtığım da karşımda duruyordu. Konuşmaya başladım; 

- Şimdi? Ne yapmalıyım? Dedim ve ona baktım. 

Gözlerimin içine baktı ve;

- Yunanistan'dan ayrılıyoruz. Türkiye'ye , Kadıköyde ki eve geri dön. Atanas'ın gelmesini bekle. Güçleneceğim. 

Kafamı onaylarcasına salladım. Gözlerimi kırptığım da yok olmuştu. Küvet'e ilerledim ve suyu açtım. 

Su dolduğun da içine girdim ve sıcak suyun keyfini çıkardım. Vücudumda ki kanlar temizlenmişti. Kafamı suyun içine soktum. En son bunu yaptığım da masum , saf bir Esila vardı. Şimdi o masumiyet kırılmıştı. Aynı kalbim gibi. 

Kafamı sudan çıkardım ve küvetin suyunu boşaltıp sudan çıktım. Odama ilerledim ve üzerime bir şeyler geçirdim. Bavulumu dolabın üzerinden çıkardım. Birden göz yaşlarım akmaya başladı. Umursamadım ve bavuluma kıyafetlerimi düzensizce sıkıştırdım. Bir an önce bu lanet yerden ayrılmak istiyordum.

Saçlarımı kuruttum ve telefonumdan İstanbul'a uçak bakmaya başladım. Bulduğum ilk yeri fiyatını önemsemeden aldım. İki saat sonra kalkacaktı. Saçlarım hala ıslaktı. Başıma bere geçirdim. 

Pasaport ve kimliğimi çantama koydum ve bavulumu da alıp kapıya ilerledim. Işıkları kapattım ve kapıyı açtım. Tam çıkıyordum ki karşımda duran onlarca insan ile çığlığı bastım.

En başta Barkın siyah gözler ile bana bakıyordu. Arkasında annem ile babam ve daha diğerleri ile!.

Çırılçıplak bedenleri ile karşımda duruyorlardı. Ellerinde tuttukları bıçak ile bana odaklanmışlardı. Bu Atanas'ın oyunuydu!. 

Tam kapıyı kapıyordum ki hepsi aynı anda anlamadığım dilden bir kelime söylediler. O anda rahmimin parçalandığını hissetim. Yere düştüm. Barkın bana yaklaştı ve elindeki bıçak ile cinsel organıma yöneldi. Haraket edemiyordum.

Son bir kelime söylediler ve Barkın cinsel organıma bıçak ile girip orayı parçalamaya başladı. Canım hiç bu kadar yanmamıştı. 

Çektiğim acı beni bayıltmıştı. Gözlerim karardı ve her şey son buldu. Bebek ölmüştü!

Merhaba! Çok heyecanlı bitti. Üzgünüm kısaydı. +15 Vote olunca yeni bölüm sizlerle!