Arkadaşlar Bölüm 18 yüzünden size çok dargınım. +15 Vote zar zor oldu. Her neyse. Bu bölümde İstanbul'a gidiyoruz! +20 Vote olunca yeni bölüm gelecektir. İyi okumalar!.
Loreen - Euphoria ile dinleyiniz.
İstanbul / Atatürk Havalimanı;
Yaklaşık 1 saat süren uçak yolculuğu bitmişti. Bavulumu çekiştirdim ve Bakırköy Deliler Hastanesi için beni almaya gelen iki hemşireye baktım. Bir tanesi iri yarı , diğeri ise daha çok çocuksu görünüyordu. Dudaklarına sürdükleri kırmızı ruj ile tam olarak bir Hemşire'ye benziyorlardı. Bana gülümsediler ve elleriyle arabalarını gösterdiler. Üzerinde ''Bakırköy Deliler Hastanesi Resmi Aracı'' yazılı olan arabayı.
Arabaya bindim ve yolculuk başladı. Rahmimde duran bebek bu olanları bilerek yapıyordu bundan emindim. Bir yerlere saklanmıştı. Her şey yalan olamazdı. Ben deli felan olamazdım. Her olan biteni hissedebilmiştim. Her türlü acıyı ve bana yapılan iğrençlikleri.
Araba ben düşüncelerim ile boğuşurken beni olmamam gereken yere getirmişti. Sonunda buraya bile gelmiştim. Emin bir hal almaya çalışmıştım. Deli olmadığım anlaşılacaktı. Buradan kurtulacaktım. Kurtulmalıydım.
İçeri girdiğimde etrafım da anında onlarca deli toplandı. Hemşire korkmuş görünüyordu. Ona baktım ve;
- Sorun mu var? Dedim.Cevap vermemişti. Delilerden biri Rahmime yaklaştı. Kulağını koydu ve dinledi. Hemşire şok olmuş gibi bakıyordu. Haraketsiz kalmıştım. Deli aniden çığlık attı ve yere düştü. Diğerleri ise çığlık atıp etrafa dağılmışlardı.
Korkudan gözlerim açılmıştı. Deli değildim ben! Rahmimde bebek hala vardı. Fakat nasıl olur da onu görmemişlerdi!?
Yere yığılan deli birden konuşmaya başladı;
- O iblis benimle konuştu!. O bir Şeytan'ın annesi. Onu benden uzak tutun! Uzak! Dedi ve ayağa kalkıp kaçtı.
Hemşire anlam veremeyen gözler ile bana baktı ve;
- Yakında buradan çıkarsın Esila. Sen onlara benzemiyorsun. Umarım tanımdağımız bir yüzün yoktur. Dedi ve gözlerimin içine baktı.
- Yok. Dedim ve gülümsedim.
Yaşadığım olayın şokunu atlatamamıştım. İblis ona fısıldamıştı. Peki ya deliler hamile olduğumu nasıl anlamışlardı?.
Yürümeye devam ederken hemşire durdu.
- Odan burası. Birazdan yemek saati var. Ama sen dinlen odana getireceğim. Her sabah 8'de kalkacaksın. Yemek saatleri ve diğer kuralları yarın anlatırım. Yarın sabah görüşürüz. Dedi ve odadan çıkıp kapıyı kilitledi.
Kapı kapandığı anda bavulumu kenara fırlattım ve banyo'ya ilerledim. Ayna aradım. Yoktu! Lanet olası odaya ayna koymamışlardı. O iblis ile iletişime geçmem gerekti. Banyodan çıkıp odama girmiştim ki karşımda kendimi görmem ile irkildim.
Siyah saç ve gözlerim. Anlında şeytan işareti bulunan ben.
Yatağın üzerinde oturmuş , çaresizce bana bakıyordu. Ona yaklaştım. Kafasını birden kaldırdı ve gözlerimin içine baktı.
- Sen nerelerdeydin? Senin yüzünden buradayım lanet iblis! Dedim ve suratına tükürdüm.
Sinirlenmemişti. Sadece bana bakıyordu. Usulca ayağa kalktı ve;
- Tamda olmanı istediğim yer. Bura senin için en güvenli yer. Ve benim için. Dedi ve üzerinde ki giysiyi yırttı.
Gözlerime inanamamıştım. Vücudu kesik içerisindeydi. Bazı kesiklerden kemiği görünüyordu. Çok kötü bir durumdaydı. Sesimin çıkmaması için elim ile ağzımı kapadım.
- Aman Allah'ım!. Ne oldu böyle!. Dedim ve yaralarında elimi gezdirdim.
Konuşmaya başladı;
- Atanas'ın gönderdiği o kişiler. Senin amcaların ,halaların , annen ve baban. Başta Barkın. Hepsi mezarlarından çıktılar. Şeytan'ın bıçağı ile parçaladılar beni. Kurtulamadım ilk. Ölmüştüm. Ardından kendime geldim. Sen bir şey yaptın.
Sözünü kestim ve;
- Hiç bir şey yapmadım. Dedim ve anlamsızca gözlerine baktım.
Derin bir nefes aldı ve;
- Ne yaptığın hakkında fikrim yok. Bir güç. Senden gelen güç. Beni kendime getirdi. Uyandım ve saklandım.
- Neden! Diye bağırdım ve gözlerimi ondan ayırıp yaralarına götürdüm.
- Seni buraya getirmek için aptal!. Orada saçmaladığın kelimeleri sana ben söylettim. ''Sahte bir ruhum'' demeni sağladım. Rahminde saklandım. Son kalan gücüm ile yaptım bunu.
- Adi piç! Dedim ve ona tokat attım. Yatağa düştü.
Gücü yoktu sanki. Bana karşı gelemiyordu. Konuşmaya devam ettim;
- Seni öldüreceğim.
Ayağa kalktı ve;
- Atanas beni büyülü bıçak ile kesti Esila. İyileşmem zaman alacak. Burada güvendeyiz. Kimse bize bir şey yapamaz!. Dedi ve gözlerime baktı.
Kafamı salladım ve;
- İyileşmen umurumda değil! Ölmeliydin. Öleceksin! Dedim ve yaralarına bastırmam ile çığlık atıp dizlerinin üstüne düştü.
Bu bir fırsattı. Onu oracıkta yok edebilirdim. Elini kaldırdı ve bağırdı;
- Hayır! Esila bunu yaparsan pişman olacaksın. Dedi ve kafasını kaldırıp bana baktı.
Konuşması için ona son kez fırsat verecektim.
- Üzgünüm. Bende bir insanım Esila. İnsan oğlu olacağım. Bir İblis'in insan hali olacağım. Sana teklif sunacağım. Kabul etmezsen sen beni değil ben kendimi buracıkta yakacağım. Sadece dinle.
Elini tuttum ve onu kaldırdım.
- Seni dinliyorum. Dedim ve elimi kaldırdım.
Nefes aldı ve;
- Barkın'ı geri kazanmak nasıl olurdu Esila? Dedi ve tek kaşını kaldırıp bana baktı.
Düşünmeden cevap verdim;
- Harika olurdu. Dedim.
Konuşmaya devam etti;
- Eğer sadece 2 ay benim için burada kalırsan onu hayat'a döndüreceğim. Bana güven. Dedi ve gözlerime baktı.
Ona inanmalı mıydım? Bunu yapar mıydı?
- Sana nasıl inanacağım? Bunu nasıl yapacaksın? Dedim.
Beklemeden cevap verdi;
- İyiliğin karşılıksız kalmayacak. Sonsuz güce kavuşunca ona canlandırma büyüsü yapacağım. Bedeni nerde biliyorum. Ayrıca seninde canını bağışlayacağım. Bana güven. Dedi ve ellerimi tuttu.
Ellerimi tuttuğu anda onda ki çaresizliği gördüm. Ayrıca başka bir yol yoktu. Burada 2 ay kalacaktım.
- Peki ya sonra ne olacak? Dedim ve ellerimi çektim.
Başını kaldırdı ve;
- Doğmama yakın bizi buradan çıkaracağım. Kadıköyde ki eve gideceksin ve o anı bekleyeceksin. Dedi.
Tam o sırada içeri giren Hemşire ile İblis yok oldu. Hemşire elinde ki tepsiyi yere koydu ve kapıyı kapattı. Kafamı yatağa döndüm.
İblis geri gelmemişti. Ani bir şekilde karnımda bir tekme hissetim. İçerideydi!.
Yemeği aldım ve yatağıma oturdum. Yemeye başladım. Önümde koca 2 ay vardı. Peki ya karşılığında Barkın'ı alabilecek miydim? Zaman bunu gösterecekti...
Merhaba gençler! Paranormal'de 1. Sıradayız. Böyle devam. Yeni bölüm +20 Vote olunca.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet
Paranormal''Kan ile yapılmış bir sözleşme , kan ile son bulur.'' Dedi keskin gözlerini Esila'ya çevirerek. Esila gözlerinden akan yaşlara hakim olamıyor , ayakta dahi durmakta zorluk çekiyordu. Yere yığıldı. Yalvarmak gelmiyordu artık içinden. Çünkü yalvarman...