The Devil's Tamer

Chapter 1 - Start of something new.

Just like seasons, people change. I once thought that in a relationship, as long as you give your 101% love, affection, effort and time to your partner, they won't leave you and will stay with you forever.

But I forgot some precious Realities. First is WALANG FOREVER. Second is WALA TALAGANG FOREVER. LAST, WALA NGA TALAGANG FOREVER! Kulit?

Haha Charot lang mga te, wag dibdibin ang pait ng pag-ibig wala tayo niyan. Alin ang wala? BOTH, wala tayong dibdib at wala din tayong pag-ibig. Yes, TAYO. Damay damay na to!

Balik tayo sa main topic bago tayo magkadibdiban pa, dahil ayoko ng topic tungkol sa dibdib. So ayun na nga, I forgot some precious "Realities".

Una. Not everything will go according to your plan, madalas pa nga yung kabaliktaran pa ang nangyayari eh. Lakas lang mang trip, yung tipong gusto mo ng lalaking gwapo, funny at ililibre ka pag recess. Tapos na fall ka bigla sa pangit, buraot at walang kwenta. Tapos hinabol habol mo pa! Haha tawag sayo T-A-N-G-A. (Sorry na po. Kanina pa kita niaaway.)

Pangalawa. Not everything that you hear and see is always the TRUTH. Yun bang binreak ka ng boyfriend mo dahil daw sa studies, pero ang waleya nanliligaw na pala ng iba, nangako pa dun sa babae na maghihintay sya hanggang sa maging handa na ito. Papangakuan pa ng mga bagay na pinangako din niya sayo. (Aww, bantayan mo na maigi yang boyfriend mo te, kung meron man.)

Pangatlo. Walang forever. Yes, uulitin ko WALANG FOREVER. Uulitin ko ulit WALA--. "Ouch! Bakit mo ko sinampal Claudia? Yari ka sakin mamaya."

Yun na nga, pangatlo .. Wa--

*glare*

Okay di ko na uulitin. Ayy sya, tama na narration. Di makapag focus si Author. Perstaym e.

---

*Knock, knock, knock*

"Ugh." Tinakpan ko ng unan ang mukha ko dahil Heavens! Tatlong oras pa lang ang tulog ko tapos may walang modong gumagambala sa pahinga ko!

*Knock, knock*

*Stare*

6am pa lang ah. >•< "Syete naman! Mahal ang singil ko sa mga umiistorbo ng tulog ko!" Right after kong sumigaw ay tumayo agad ako at binuksan ang pinto, habang naka busangot ang mukha at salubong ang kilay.

"Hey-- , Uhm sorry for interrupting your sleep. We can't reach your phone so Madam told me to come and pick you up immediately. There's so many customers looking for you at the restaurant." Gian said while looking at his feet. Katrabaho ko sya sa Restaurant na pinagtatrabahuan ko.

Parang hindi siya makatingin sa'kin ng diretso, bakit kaya?

Tiningnan ko naman ang sarili ko at-- "The Hell!" Naka night dress pa pala ako. Oww sorry naman, wala pa kasi sa katinuan ang pag iisip ko kanina dahil sa antok, kaya di na ako nakapagpalit ng damit.

"Uhm--" He uttered while looking shy. What the?! Pahinhin ang peg? Bakla lang?

"Wait for me downstairs, will be there in 15 minutes." Sabi ko at saka ko hinambalos ang pintuan sa pagmumukha nya. Jokey jokey lang. Binagsak ko lang ang pagkakasara ko.

Well, I'm like that, I don't usually smile sa mga lalaki. If I regard you as a friend, then you're lucky. You get to see my rare smile everyday. Rare kasi bukod sa labas lahat ng gilagid, labas din dila. Charot! Pretty lang tayo.

Syempre umi-smile din ako sa mga customers ko sa restaurant at sa grocery store, para di ako matanggal sa trabaho, hihi. Ganoon din sa mga babae, women are precious beings, we are meant to be loved not to be hurt by damn bastards.