''Senden dileneceğim sevgiyi sokakta ki kedi köpekten dilenirim.'' Avjin'in sözleri zehirli bir ok gibi dilinden dökülürken kimse geleceği hesaba katmamıştı.
Agir Ağa sinirle Avjin'in kolunu tutarak konağın soğuk duvarına sırtını yapıştırmıştı. Avjin'nin dudaklarından bir ''ahh'' nidası çıkarken Agir Ağa eliyle Avjin'in ağzını kapatmıştı. ''Bu gözlere iyi bak Avjin Arslanoğlu zira acımayacağım.'' Agir Ağa,Avjin'in sağ elini alarak sol göğsüne koydu. ''Bu yürek seni sevmeyecek hiçbir zaman.'' Agir Ağa boşta kalan elini Avjin'in kısa saçlarına götürdü. ''Bu eller senin saçını okşamayacak.'' Agir Ağa bu kez başını eğerek Avjin'in boyun girintisine nefesini bıraktı. ''Ve bu dudaklar tenine dokunmayacak. Yeminim olsun ki bu sana sen kendi ayağınla bana geleceksin sev diyeceksin ama ben seni birgün bile sevmeyeceğim.''
Şimdi hamle sırası Avjin'e geçmişti. Avjin bir adım atarak kara harelerini uzun kirpilerin altında iki kehribar renginde ki ateşlere çevirmişti. ''Bu gözler sana aşkla hiçbir zaman bakmayacak Agir Ağa...'' Avjin,Agir Ağa'nın elini alarak sol göğsüne koydu. ''Bu yürek senin kanlı ellerini sevemez.'' Avjin, Agir Ağa'nın diğer elini de alarak karnına koydu. ''Bu karında hiçbir zaman Arslanoğlu aşiretinin tohumu olmayacak.'' Avjin,Agir Ağa'nın ellerini iterek bir adım daha atarak arada ki mesafeyi sıfıra indirgemişti. Parmak uçlarına yükselerek Agir Ağa'nın boyun girintisine nefesini bıraktı. ''Ve bu dudaklar tenine dokunmayacak. Yeminim olsun ki bu konağa gelin geleceğim ama hiçbir zaman senin gelinin olmayacağım. Seni sevmeyeceğim. Sana aşkla bakacağım gözlerim kör olsun. Sana söyleceğim sevgi sözcükleri dilimi lal yapsın. Seni seveceğim yürek yerin sökülüp çıksın daha iyi Agir Ağa. Şimdi de bana hangimiz yeminin arkasında durabilecek.''
Agir Ağa daha fazla bu kadını görmek istemeyerek koca konağın kapısını çarparak çıkıp gitmişti.
''Sen Agir Arslanoğlu isen bende Avjin Kozanovalı'yım. Sana kendi ayaklarımla geleceğim öyle mi?" Diyerek Avjin kendjne söylediği bu sözle kıkırdadı.
''Avjin buke(gelin) ne yaparsın kapının önünde.'' Zişan Hanımın sorusuyla Avjin merdivenlere yöneldi. Ne diyecekti ki şimdi bu yaşlı kadına? Oğlunla yeminleştik diyemezdi. Avjin merdivemleri bitirip bir iki gün sonra kaynanası olacak Zişan Hanımım yanına gelmişti.
''Benim geldiğimde daha Agir Ağa çıkmamıştı da onu kapıdan geçireyim dedim.''
Avjin'in sözleri Zişan Hanım'ın hoşuna gitmişti. Birbirlerine yavaş yavaş alışıyorlardı. ''Eyi etmişsin buke gel birer kahve içelim de sonra daha çarşıyı arşınlayacağız.''
Zişan Hanım ve Avjin avluda ki çardağa oturur oturmaz kahveler gelmişti. Çardağın baş köşesinde Asmin yade(babaanne) otururken yanında Zişan Hanım ve çaprazında ilk gelini Elfesya oturuyordu. Elfesya'nın karşısında oturan Avjin burada kendini bir fazlalıkmış gibi hissediyordu. Bu konak Avjin'in mezarıydı.
Asmin Yade gözlerine hüzün çöken yeni geline dikkatle bakıyordu. Berdel yoluyla evlenen tek kişi ya da kan davalının adamına ilk giden kişi Avjin değildi. Burası Mardin'di burda herkes sevdasını içine gömerdi. Mardin de gönül mezarı vardı. ''Bundan yıllar önce Amed'de güzel bir genç kız yaşarmış.'' Asmin Yade'nin sözleriyle çardakta ki tüm kadınlar yaşlı kadının sözlerine odaklanmıştı. ''Genç kızın yüreğinde öyle bir acı varmış ki kimse onun yüreğin de ki acıyı dindiremezmiş çünkü babası gözlerinin önünde kan davalıları babasını öldürmüş genç kızın. Anası ve iki ağbeyiyle yaşan bu genç kızın başına daha beteri de gelmiş. Küçük ağbeyi kan davalılarının kızını kaçırmış. Genç kızın yanan yüreği bir kez daha ateşlere atılmış. Aşiretlerin kararıyla berdel olmuş aynı gün içinde. Genç kız neye yanacağını bilememiş? Öylece bir gerdek odasına bırakılıp gidilmiş. Gece çöker çökmez odaya genç kızın berdel yollu kocası girmiş. Genç kız korkudan tir tir titriyormuş. Ellerinde babasının kan olan bir aileye gelin girmiş ne de olsa. Gün yüzü göremeyeceğini düşünmüş. Sevmediği hatta kan davalı da olsa berdel yollu kocasına o gece teslim olmuş genç kız artık bir kadın olmuştu o gece...''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vurmayın Yüreğime Pranga
Literatura FemininaTöre... Töre neydi? Töre yüzyıllardır sürdürülen bir gelenekti. Töre kandı,intikamdı Töre ölümdü. Töre davaydı. Töre ablasını öldüren çocukların temiz kalbiydi. BERDEL Göze göz,dişe diş, kana kan, cana can... Amed,Rıha ve Midyat Bu üç şehrin yüz...