The Egoistic Bastard

Chapter 13.3 - The List

Chapter 13. 3 – The List

“I can’t go to work. I’m sick.” – Yan ang text ko kay Julian kanina. Oo, nagkakasakit po ako. May trangkaso ako ngayon.  -___- Psh, pa-epal, ngayon pa nagkasakit kung kelan may pasok. Pwede namang weekend na lang.

Nagreply naman agad siya. “Get well soon, babe.”

Anebeyen! Kinikilig ako, wag kang ganyan! Oo, papagaling ako para sayo. Heehee. :”>

Lumipas ang maghapon, wala akong nagawa. Bedridden ako. ><

At dahil nga wala akong magawa, natulog na lang ako.

Paggising ko, may amoy na nanggagaling sa kusina! Shet, ambango!

*sniff sniff*

Tapos may lalakeng gwapo na nakaputi na lumabas galing sa kusina. Lord, an gaga niyo naman po akong kinuha. Masyado ba akong mabait at napunta ako sa heaven!

Teka teka..

Trangkaso lang sakit ko! Hindi cancer! Nakakamatay ba yung flu? O_o

Ay wait. Si Julian ‘to eh. Pano ko nalaman?

….Hinalikan niya kasi ako. :””””””””””””””>

Teehee! May sakit na, landi landi pa!

“Cooked some soup for you.” Sabi niya habang nakangiti. Ohmy. Dimples! :”>

Pinilit kong bumangon. Di ko keri. Sakit ng katawan ko. :-(((((

“Wait, wait. Don’t get up. I’ll help you.” Anyare? Naging nurse si Julian?

Inalalayan ako ni Julian para medyo umupo. Tapos nilagay niya yung unan niya sa likod ko. Comfy, comfy! :”>

“Thank you,” sabi ko.

Tapos pinakain niya ko ng soup. Ehehehe. Sarap! Pinainom niya rin ako ng gamot. Tapos kinantahan niya rin ako. Tapos kinwentuhan niya ‘ko ng tungkol sa nangyari sa office kanina.

Nakatulog ako at ang huli kong nakita ay nandun pa rin si Julian.

Paggising ko, andun siya sa tabi ko, tulog! Homaygassssh! :”> Gwapo pa rin.

Naramdaman niya yatang gumalaw ako, kaya nagising siya.

“Good morning,” nakangiting sabi ni Julian.

“Sorry! Dito ka tuloy nakatulog dahil saken. DI ka pa nakapagbihis oh,” turo ko sa damit niya. Nakakahiyang isipin na ako ang dahilan kung bakit hindi siya nakauwi kagabi. Parang bata, di kayang asikasuhin ang sarili. /self-pity

“Okay lang, at least naalagaan kita,” sabay hipo sa may leeg ko para tignan kung may lagnat pa ‘ko.

“Medyo bumaba na yung lagnat mo.”

“Thank you sa pag-aalaga sakin,” sabi ko sa kanya. First time kasi may nag-alaga sakin bukod kay Mommy eh. As for my ex-boyfriend, that bastard, he didn’t even care! Okay, bitter lang. Hahahaha.

Biglang bumangon si Julian. Akala ko aalis na siya. Yun pala, “What do you want for breakfast?”

Napangiti ako. “Kahit ano,” sagot ko.

Habang nagluluto si Julian, tinext ko si Elise. “SHET INALAGAAN AKO NI JULIAN! WAG KA MUNANG PUMUNTA DITO, NAGMOMOMENT KAMI. EHEHEHE <3”

Nagreply naman agad si bruha, “Ohmygosh! Did you sleep together?! And why was he taking care of you?!”

Oopsie. Nakalimutan ko yatang sabihin sa kanya na may sakit ako. “Nakatulog siya sa pag-aalaga saken kagabi! May sakit kasi ako eh, diba.”

Maya-maya tumatawag na si Elise.

“WHY DIDN’T YOU TELL ME YOU WERE SICK?!” sigaw ni Elsie sa phone. Kinailangan ko pang ilayo sa tenga ko ang phone dahil nga sumisigaw siya.

Sumilip si Julian mula sa kusina. “I’m guessing, that’s Elise?” sabi niya.

“Yup,” sabi ko. Malamang narinig niya yung boses ni Elsie mula sa kusina. Malamang rinig ng buong building ang boses ni Elsie ngayon.

“Please stop screaming. Can’t you calm down for a second?” sabi ko kay Elise.

“I am your freaking bestfriend! And you didn’t bother telling me you were sick? I’m just a wall away!”

“I was sick! I couldn’t even get up!” sagot k okay Elise. Mygosh, so maingay nagiging conyo ako dito.

“Oh, okay. Get well soon, bitch!” sabi ni Elise sa kabilang linya.

“Thank you! And please, lower your volume!” sabi ko.

Oo, ganito talaga kami mag-usap. So cute, right? /sarcasm

We hung up. Sakto naman tapos na magluto si Julian ng almusal.

“Breakfast in bed!” sabi ni Julian, sabay lapag ng food tray sa may bed.

O___O Andaming pagkain. Omelet, tapos may meat something something, may fried rice, tapos may bacon at hot chocolate!!

“You made all these in, what, 20 minutes?” tanong ko kay Julian.

“Yeah, that’s called multitasking,” nakangiting sabi niya.

“Robot ka ba?” tapos kumain na ‘ko.

After a while, napansin kong hindi kumakain si Julian.

“Kumain ka rin!” sabi ko sa kanya.

“Okay lang, nakakabusog ‘pag nakikita kita kumakain eh,” sagot niya.

“What?!” sinubuan ko siya ng friend rice at omelet.

Tawa ako ng tawa kasi gulat na gulat siya. Hahahahahahaha!

“Ano ‘to?” turo ko dun sa may meat na parang chicken na ewan.”

“Brazilian chicken, “ sagot ni Julian.

“Ahhh, sarap ah,” sabi ko, sabay kain pa ng chicken.

Pagkatapos kumain, nanood kami ng movie. Ng maalala kong…

“Hindi ka ba papasok?!” tanong ko kay Julian.

“Inaalagaan ko pa ang girlfriend ko, bukas na lang,” sagot niya.

And then we stayed there for, like, hours and hours and hours. Until it’s time to sleep.

9.) Marunong siyang magluto.

10.) Maalaga siyang boyfriend.

11.) Aabsent siya para sa girlfriend niya may sakit.