The Egoistic Bastard

Chapter 21 - Cher Lloyd

Previously...

“Honey!” sabay na sabi ni Joshua at Julian.

Uhhhhh (>,>)

Lumingon ako sa direksyon nilang dalawa.

At lumingon sakin ang lahat ng nas aconference room.

Tapos parang nag-signal sila na pumunta raw ako sa stage.

Ako naman si tulala, medyo natulak ng mga tao, kaya the next thing I knew, I was in between Julian and Joshua, the two guys that I loved, and we were facing the audience.

Chapter 25

Uhh. So yeah. Nasa iisang opisina na lang kami. This is weird. And awkward.

At doon nagsimula ang kalbaryo.

Eh kasi namaaaaaan. Please lang ha. Give me a break.

Kaka-break lang naming ni Julian. Tapos tinanong ako ni Joshua kung pwede daw bam aging kami. Anyare na sa mundo. Hoy author, sino ba talaga ang makakatuluyan ko dito? Tapusin mo na ‘to, nakakapagod na!

“You look prettier when you’re smiling,” Napatingin ako sa may pintuan ng office ko, at nandun nakatayo si Julian. Hay. I really don’t need this right now.

“Uso kumatok,” sabi ko. Kahit boss ko pa siya, I really don’t care. Mainit ulo ko, at pwede ba wag siyang ngingiti na okay ang lahat?

“You shouldn’t be saying that to your boss, don’t you think?” sagot niya.

Wow, really.

“Should there be a hierarchy when it comes to manners?” sagot ko. Bastusan pala gusto mo e, bibgyan kita.

“I’m sorry. I just wanted to talk, but if you’re not in a good mood, I can come back next time,” medyo naguluhan ako sa sinabi niya.

“What do you want?” tanong ko. Deretsahan na ‘to.

“You. I want you back, Honey.”

__________________________

A/N: Short updateeeee! Sa mga di naka-gets kung bakit Cher Lloyd ang title, please do Google it. LOL