Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 65, 24 augustus '15

James P.O.V

"Lexy, kom op. Je ziet hier nu al drie dagen non-stop naast haar bed. En Con jij zelfs al een week. It would't kill you als jullie naar huis zouden gaan en rust nemen. It won't kill her, either", voeg ik toe als ik Alexsandra en Connor mij geschokt aankijken. Tristan staat in de deuropening achter mij en zucht. "Als het jullie geruststelt blijf ik wel bij haar", stelt hij voor. Alexsandra twijfelt. Ik kijk haar met smekende ogen aan. Ik snap heel goed dat dit moeilijk is voor haar, Shelley is al jaren haar beste vriendin, ze zijn bijna zusjes. Alexsandra zucht verslagen en staat op van haar plek naast Shelley's ziekenhuisbed. Ze loopt langs me, strekt haar armen omhoog en pakt Tristans schouders beet. Het is een best grappig zicht. Alexsandra kijkt omhoog. "Tris, beloof dat je bij Shelley blijft tot wij terug zijn. En als er iets met haar gebeurt, goed of slecht bel ons METEEN!" ze schudt zachtjes Tris' schouders. Tris knikt en halt haar handen van zijn schouders. "Is goed, little one". "Kom Connor", zegt Alexsandra. Ze loopt naar hem toe en trekt hem aan zijn handen van de stoel omhoog. Connor kijkt bezorgd terug naar Shelley. Zijn ogen zijn rood van het slaaptekort. Ik heb Connor nog nooit zo gezien. De wallen onder zijn ogen zijn bijna helemaal paars en een dead giveaway van wat Con niet toe wil geven, dat hij echt slaap nodig heeft. "Con, je bent eerder al even weggeweest, je kan het nog een keer". Con kijkt me wild aan. "Dat was voor een half uur! En toen was er een zuster bij haar". "En nu is Tristan bij haar en er zijn genoeg zusters en dokters in de buurt als er iets gebeurt. Connor, je hebt echt slaap nodig. We maken ons zorgen over je, je hebt al dagen niet geslapen". "Ja, en hoe kan ik? Dadelijk lig ik diep te slapen en krijgt Shelley een hartaanval, of stopt ze met ademhalen en stikt ze. Als ik daar niet bij ben dan..." Tranen springen in Connor's ogen. Alexsandra legt zachtjes haar hand op Connor's schouder. "Ik snap hoe je je voelt, Con. Echt heel goed. Maar je moet echt even slapen. En ik ook." Ze aait hem over zijn schouder en bovenarm. "Als je wil, mag je bij mij in de logeerkamer slapen, ik woon dichterbij het ziekenhuis". Connor kijkt Alexsandra bedenkelijk aan en knikt dan langzaam. "Okay, goed. Laten we dan maar gaan. Tristan, jij blijft hier", zegt Alexsandra commanderend. Tris maakt een ay-ay sir gebaar en glimlacht.

Ik trek de deken over Alexsandra heen. Connor ligt al in de logeerkamer te slapen. Hij ging liggen en weg was hij. Laat maar weer zien hoe erg hij het nodig heeft. "James?" zegt Lexy als ik het grote licht uit doe. Het licht van het kleine lampje op haar nachtkastje verlicht haar gezicht. "Denk jij dat Connor zich verantwoordelijk voelt voor Shelley's conditie?" Hier had ik nog niet aangedacht. Ik ga op het voeteneind van Alexsandra's bed zitten. "Waarom denk je dat?" vraag ik haar. "Omdat hij haar had gedumpt en zij toen weer aan de drugs ging en nu dus in een coma ligt", zegt ze zachtjes. Ik knik. "Ja, ik denk dat Connor zich wel beetje verantwoordlijk voelt". Lexy schudt verdrietig haar hoofd. "Hij is niet verantwoordelijk. Niet helemaal. Shelley is als eerst teruggevallen op wiet, maar dat was haar eigen keuze. Noah is degene die haar over het randje heeft geduwd, we all know it". Ik knik. "Heb je al met Angel gepraat? Over haar exposé?" Alexsandra trekt wit weg. "Hoe weet jij daarvan?" "Brad vertelde mij er over". Brad is zo trots dat Angel haar werk gebruikt om Noah te pakken, hij heeft het de afgelopen paar dagen bijna nergens anders over gehad. "Oh. Nee, ik heb haar nog niet gesproken. Ik heb haar wel telefoonnummers gegeven van Noah's 'vrienden', cliënten en eh personeel", zegt ze zachtjes. "James, ik ben echt heel moe. Ik ga slapen", zegt ze snel. Ik knik en sta op van het voeteind. Ik loop om het bed heen naar haar kant en geef haar een zachte kus op haar hoofd. "Sleep tight, darling".

"Hey James", zeggen Angel en Tris in koor als ik Shelley's ziekenhuiskamer weer in kom lopen. "Hey?" zeg ik verbaasd. Angel glimlacht een stralende lach naar me. "Wat is er?" "Okay, twee dingen", begint Angel. "Als eerste, de dokter kwam net langs en die zegt dat Shelley weer zelfstandig kan ademhalen." Opluchting vloeit door me heen. Dat is vooruitgang. "Oh, thank god! Dat betekent dat ze snel uit de coma zal zijn toch?" Tris en Angel knikken. "Het betekent nog niet dat ze weer bij bewustzijn gaat komen maar de kans is wel groter dat ze weer wakker wordt". Ik ben blij dat ik Alexsandra en Connor net naar bed heb gedaan, dan kan ik ze wakker maken met goed nieuws. "Oh, en er was nog een tweede ding toch?" vraag ik, na het heel even te zijn vergeten. Angel knikt. "The Telegraph heeft mijn artikel over de risico's van drugs geaccepteerd. Ze plaatsen het in de krant van morgen. En", zegt ze opgewonden. "een van de contacten die Lexy aan mij heeft gegeven heeft veel vertrouwde bronnen en weet waar we Noah kunnen vinden!"