Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 12, 18 Maart '15

*Edited*

Alexsandra P.O.V

"James!", roep ik. James schrikt wakker en kijkt me gealarmeerd aan. "Wat is er? Heb ik me weer verslapen?" vraagt hij en gaat al rechtop zitten. "Nee, nee, rustig maar", zeg ik en ga naast hem op het bed zitten. "Jullie hebben vandaag geen optreden, je hebt een vrije dag", zeg ik en haal mijn hand door zijn haar. "Wat is er dan?" vraagt hij verward. "Ik heb een goed idee voor een liedje voor jullie nieuwe album. Jullie zijn toch bezig met schrijven voor het nieuwe album?" James knikt. "Tris vertelde me dat jullie als drie nummers af hebben en dat jullie bezig zijn met een vierde maar dat jullie niet verder komen, klopt dat?" vraag ik en wacht op James voor bevestiging. "Ja, dat klopt", zegt hij en wrijft de slaap uit zijn ogen. "Ik heb van Tris de tekst gekregen van wat jullie tot nu toe hadden en ik heb nu een ongelofelijk goed idee, al zeg ik het zelf, om het lied af te maken!" zeg ik enthousiast. James gaat rechtop in bed zitten en kijkt me geïnteresseerd aan. "Okay, dat is goed. Heel erg goed zelfs. Tristan had een paar zinnen opgeschreven voor een nummer maar had geen idee hoe het nummer te noemen om verder te gaan. En met jou hulp gaat het ons echt lukken om dat nummer af te krijgen", zegt James blij. Hij knuffelt me en geeft me een kus op mijn wang, "Je bent geweldig!" "Voor dat we gaan schrijven wil ik beneden gaan ontbijten met de jongens en ze mijn idee vertellen. Als we onze koppen bij elkaar steken gaat het vast een top nummer worden", zeg ik blij. "Oké, laten we de rest dan maar wakker maken en gaan ontbijten", zegt James en staat op uit bed om te gaan douchen.

Na het ontbijt zijn Brad en Tris naar hun kamer gegaan om hun muziek notebooks, Brads akoestische gitaar en Tristans rode cajón te halen. Connor is naar zijn kamer om zijn basgitaar te halen. James en ik zijn vast naar onze kamer en James belt nu Joe om te vragen of iemand van de crew Brads keyboard kan brengen. Na twintig minuten zitten we met z'n alle in onze slaapkamer en is Brads keyboard langs gebracht. James, Connor en ik zitten op het bed en Tris en Brad zitten op de grond. "Oké, Tris vertel wat je al had", zegt Connor. "Wat ik had bedacht is redelijk rustig", zegt Tris en zoekt een bladzijde op in zijn muziek notebook. "Ik heb dit al geschreven voor de melodie", hij geeft het boek aan Brad. Brad legt het boek voor zich neer en neemt zijn gitaar op schoot. Hij speelt de akkoorden voor de intro van het lied. "Klinkt goed, man", complimenteert Brad Tristan. "Wat had je al voor de tekst?" vraagt James. "Ik heb wat voor een couplet misschien, maar het is best weinig", zegt Tris. "Ik heb het blaadje waar ik het op had geschreven aan Lexy gegeven". "Ik heb het hier", zeg ik en open mijn notitie boek. "Keep the car running and keep those sheets warm. 'Cause baby there's nothing that I want more, than to hold you right beside me the way I always do. But I gotta tell you something, I miss you more, you'll ever know when I'm coming home", lees ik voor. "Mooie tekst, Tris", zegt James onder de indruk. "Ik vond het een goed idee om dit voor het refrein te gebruiken", zeg ik. "Dat is inderdaad een goed idee, dan kunnen om deze tekst heen werken", zegt James. "Mag ik even jouw notitie boek en een pen?" vraagt Connor. "Ik denk dat ik een idee heb voor het eerste couplet". Ik geef hem mijn notitie boek en pen aan. Connor slaat een pagina om en begint te schrijven. Connor geeft het notitie boek weer terug aan mij. Dit gaat duidelijk over Shelley, ik weet hoeveel hij haar mist als ze niet samen zijn. James heeft het over mijn schouder mee gelezen. "Brad, speel die akkoorden nog eens", zegt hij. Brad speelt de akkoorden en James zingt de tekst die Connor had geschreven. "Because I get lonely, I guess I ain't old me. I'm sick and I'm tired of getting used up and tossed to the side. I hate this hotel room, four walls that stop me from getting to you. I'm hoping that someday we can run away, away from here". Als James de tekst heeft gezongen kijkt iedereen Connor aan. Na een paar minuten stilte staat Brad op en geeft zijn gitaar aan James en legt Tris' muziekboek op de grond neer. "Er moeten een paar piano noten aan die melodie toegevoegd worden", zegt hij. Brad zet zijn keyboard aan. James speelt de akkoorden en Brad speelt een paar noten op de piano. "Dit klinkt echt goed, jongens", zegt Tris blij. "We zouden het tweede couplet kunnen beginnen met: But I promise I'll be back soon", stelt Brad voor. "Ja, dat is goed", zegt James en zingt wat we tot nu toe hebben met de melodie. Ik schrijf de tekst op. "And a voice through a phone ain't the same", zeg ik hardop denkend. "It's true", zegt Tris. "Oh, zei ik dat hard op", de jongens lachen. "Wacht dat is een goede zin voor het tweede couplet", zegt Connor. "Vind je?" vraag ik. "Ik zei maar wat". "Ja het is goed, schrijf op", zegt Tristan. "Met 'it's true' erna". "Er moet nog iets tussen dit en het refrein", denkt Tristan hardop. Zijn ogen beginnen te glimmen. "Ik denk dat je iets weet om het tweede couplet af te maken", zegt Brad lachend. "Give me time and I'll give you, every drop of mine. En dan begint het refrein", zegt Tris. Ik schrijf het op. "Ik weet wat voor het couplet na het refrein!"roep ik bijna uit. "Het refrein eindigt met, You'll never know when I'm coming home. Dan kan, It's been 6 weeks. But how could I ever forget your face? I find it so cute when you think there's ever been anyone but you, er na en hebben we een heel nieuw couplet", zeg ik blij. Ik heb nog nooit echt een liedje geschreven dus ik ben ongelofelijk blij dat het nu ineens wel lukt. De jongens stemmen er mee in en ik schrijf het op.