Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 59, 31 juli '15

Brad P.O.V

Ik word wakker van het dichtslaan van een deur. Angel zit met laptop op schoot naast me. "Wat ben jij een slaapkop zeg", zegt en en leunt naar me toe om me een kus te geven. Ik glimlach naar haar. Ze is nog mooier in de ochtend. Haar blonde haren rommelig en lichtjes gekruld. Haar gezicht is wat lichter en rooier dan normaal. De foundation is van haar gezicht. Haar licht blauwe ogen stralen. Man, I'm lucky! "Good morning, darling", zeg ik. Er verschijnt een grote glimlach op Angels gezicht. "Ik denk dat je je wel wilt aankleden. Die deur die je net hoorde waren Nicolas en Kathy die binnen kwamen. "Oh..." Ik sla de deken van me af en kijk omlaag. Ja, ik ben nog steeds poedelnaakt. Angel kijkt naar mijn naakte lichaam en streelt me kort over mijn borstkas. Ik grinnik. "You like what you see?" Angel kijkt weer terug naar haar laptop, bloosent. "Ik heb weleens beter gezien", zegt ze grappend. "Oh ja joh?" zeg ik wenkbrauw ophalend. Ik ga vlak naast haar zitten en rust met mijn hoofd op haar schouder. "Wanneer dan?" fluister ik in haar oor. Ze draait zich om en geeft me een vlugge kus op m'n wang. "Nooit", zegt ze glimlachend. "Nou hup, kleed je aan voordat Kathy binnen komt stormen". Angel gooit een kussen naar m'n hoofd. En ik sta op om me aan te kleden.

"Dit zijn de lekkerste scrambled eggs die ik ooit op heb. Waar heb je geleerd zo te koken, Nicolas?" vraag ik haast verbaasd. "In meeste Engelse ontbijt cafeetjes zijn ze nog niet eens zo goed." Nicolas glimlacht verlegen. "Dank je, Brad. Ik heb voor vijf jaar in een bistro gewerkt en daar maakte ik dit bijna dagelijks". "Ja, hij maakt altijd het beste ontbijt", zegt Kathy en neemt nog een hap. Nicolas lacht. "Jij vindt alles lekker". Kathy slikt door terwijl ze hard haar hoofd schud. "Nee Nico. Dat is niet waar. Ik haat spruitjes". Kathy kijkt me aan. "Brad, ik wil niet dat je weg gaat". Ik glimlach. Wat is ze toch een schatje. "Ik weet het Kathy, maar na dit ontbijt moet ik toch echt gaan". Ik kijk Angel lang aan en ze knikt. Ze weet dat het niet anders is. "Waar staan jullie vanavond?" vraagt Nicolas nieuwsgierig. "Philedelphia". "Oh dat is niet al te ver". "Nee klopt, anders was ik ook al lang weg geweest". Ik kijk omlaag. Ik snap eindelijk hoe James zich voelt. En hoe Connor zich vroeger voelde. De persoon waar je het meest om geeft achter laten is zwaar.

Kathy knuffelt me. "Beloof je ons het nieuwe album te sturen?" vraagt ze. "Als het af is zijn jullie de eerste die het op de mat hebben liggen", zeg ik glimlachend. Ik schud Nicolas' hand. "Bedankt voor het heerlijke ontbijt man! Moet je zeker op het menu zetten van het restaurant in je hotel". Nico wordt rood. "Daar had ik nog niet eens aan gedacht. Een restaurant!" Hij loopt terug de woonkamer in om het waarschijnlijk op tr schrijven. Angel wikkelt haar armen om mijn middel en leunt met haar hoofd tegen mijn schouder. Ik sla mijn armen om haar schouders en leg mijn hoofd op haar schouder. Ik haal diep adem om de geur van haar haren in me op te nemen. De geur van rozen. Haar geur. Ik houd haar een stukje van me af, maar we hebben elkaar nog steeds beet. Haar lippen strijken langs de mijne voor ze me echt kust. Wanneer we de kus verbreken staan er een paar tranen in Angels ogen. "I'll miss you", zegt ze en geeft me nog een kus. "I'll miss you too", zeg ik en laat haar dan uiteindelijk los. Ik leg mijn hand nog kort op haar wang en draai me dan om. Ik open de deur en loop de galerij op. "Bye Angel. Bye Kathy", ik zwaai naar ze. Kathy zwaait vrolijk terug. Angel wat minder vrolijk. En ik loop verder naar de liften.

Alexsandra P.O.V

"Wat?! De bruiloft is over 4 dagen?!" roep ik bijna tegen mijn moeder. Mama knikt rustig. "Waarom hoor ik dat nu pas? Ik ben toch de maid of honour?" Mama knikt weer. "Kan je kappen met zo rustig zijn?! Het werkt op mijn zenuwen". De afgelopen tijd lopen er wel meer dingen op mijn zenuwen. Zoals die filmpjes van Shelley die overal online verschijnen. Ik vraag me af of Connor ze al heeft gezien. Dat zal haast wel. Ik heb Shelley een paar keer proberen te bellen, maar ze neemt nooit op. Ze sms't soms wel terug. Dan zegt ze dat het heel goed met haar gaat en dat ze niet eens meer aan Connor denkt. Maar ik weet dat dat de alcohol is die praat. Het is tenminste alcohol en niet drugs. Of beide. Zegt een klein stemmetje in mijn hoofd. Ja, maar te veel alcohol is ook niet goed! Roept een ander stemmetje terug. "Alexsandra?" Ik schrik op uit mijn innerlijke debat. "Kayley is hier over vijf minuten. Ze wilt dat je mee gaat om je bruidsmeisjesjurk te passen". "Oh, okay. Gezellig. Ik wist niet dat ze er al een had uitgekozen. Heeft ze al een trouwjurk?" vraag ik. Mijn moeder knikt weer. "Ik was mee uitkiezen. Samen met haar ouders". "Waarom was ik niet uitgenodigd?" vraag ik beledigd. "Ik denk dat Kayley dacht dat je het te druk had met je winkels en James. En eerlijk gezegd blame ik haar niet. Je hebt ons niet meer gecontacteerd sinds dat bezoekje van je in april". Mam klinkt gepijnigd. Ik kijk naar mijn handen, want ze heeft gelijk. "Sorry mam. Je hebt gelijk, ik heb niet echt veel aan jullie gedacht. Het is nogal hectisch geweest de laatste tijd met James en Shelley..." ik dwaal af. "Het is al goed, meisje. Zolang je maar niet alweer van de aardbodem verdwijnt. Wat je nu al twee keer hebt gedaan". Ik knik. Ik hoor een autodeur dichtslaan en vlak daarna opent de voordeur. "Alexsandra!" Kayley rent op me af en slaat haar armen om me heen. Als ze al boos is dat ik haar niet heb gecontacteerd laat ze het niet merken. "Wow, je buik is al aardig groot aan het worden", zeg ik. "Ja!" zegt ze enthousiast. "Ze heeft ook al een paar keer geschopt". "Ze? Het wordt een meisje?" Kayley knikt blij. Ik aai voorzichtig over haar buik. "Ik word tante van een klein meisje". "Sorry Kay, dat ik weer van de aardbodem was verdwenen terwijl er iets geweldigs voor jou gebeurt". "Geeft niet lieverd. Ik snap dat jij ook een druk leven hebt. Nou kom op. Onze afspraak is a over een half uur en we moeten er nog helemaal heen rijden".