Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 49, 7 juli '15

Shelley P.O.V

Ik wordt huilend wakker van een slechte droom. Lexy ligt naast me en het moment dat ze wakker word van mijn gesnik slaat ze haar armen om me heen. "Ik mis hem zo, Lexy", snik ik tegen haar schouder. "Ik mis zijn geur, zijn aanraking, zijn knuffels en kusjes, zijn glimlach en zijn grappen. Ik mis alles van hem". Lexy streelt mijn haar en sust me. "Laat het maar gaan, liefje." Ik had een droom dat Connor een ander meisje ontmoette in Amerika en haar ten huwelijk vroeg. Lexy nam mij mee als haar plus one naar de bruiloft. En ik moest daar zitten op de eerste rij, kijkend hoe de liefde van mijn leven zijn leven zou gaan delen met een ander meisje. Het was gewoon vreselijk. Het voelt alsof een deel van mij is overleden. Dat deel was Connor. En hoe meer dagen er voor bij gaan, hoe meer ik de hoop verlies dat het ooit nog goed kom. Lexy is hier gebleven om mij te steunen, en ik ben haar daar zo, zo dankbaar voor. Maar het heeft me nog niet geholpen. En ik vraag me af, zal ik ooit van dit gevoel afkomen. Mvr. Marple zou zeggen van wel. Ze zou me een motivatie speech geven over hoe gebroken harten ons laten groeien tot een betere versie van onszelf en dat we daarna de ware vinden. Zo ging haar verhaal met haar overleden man er ten minste aan toe. "Voel je je al wat beter?" vraagt Lexy. Ik heb niet eens door gehad dat mijn tranen waren gestopt. Ze zijn op waarschijnlijk. Ik heb in de afgelopen paar dagen meer gehuild dan in de afgelopen twee jaar. "Ik wil naar Mvr Marple vandaag", hoor ik mezelf zeggen. Het is een soort natuurlijk instinct voor mij geworden dat wanneer er iets fout ga ik naar Mvr Marple ren. "Weet je het zeker? Ben je niet bang Noah tegen te komen?" Alexsandra is even stil. "Of is dat juist waarom je wilt gaan?" Ik schud hevig mijn hoofd. "Nee, natuurlijk niet. Ik heb niks voor niks mijn hele zomervakantie in 2013 voor niks in dat afgrijselijke afkickkliniek gezeten!" "Okay, ik vroeg het gewoon voor de zekerheid".

"Shelley liefje, wat leuk je weer te zien. En oh mijn hemel, Alexsandra! Ik heb jou in geen jaren meer gezien! Hoe is het lieve schat?!" Mvr Marple trekt Alexsandra in een stevige knuffel, en knuffelt mij daarna ook nog extra stevig. Ze weet dat er iets mis is. Alexsandra wou perse mee gaan om er zeker van te zijn dat ik mezelf niks ging aan doen, of Noah, of drugs ging halen. Dat was mijn oplossing vroeger voor problemen. Maar nu niet meer. "Kom binnen, kom binnen", zegt Mvr Marple opgewekt. En we volgen haar het appartement in. "Waaraan heb ik dit leuke bezoek van jullie verdient?" vraagt ze wanneer ze een thee pot en kopjes op de salon tafel zet. Ik kijk Lexy aan, ik kan het zelf niet vertellen zonder in tranen uit te barsten. "Mvr Marple. Het is zo leuk om u weer te zien!" zegt ze lief. Niemand kan Lexy's charm weerstaan, mensen smelten altijd meteen voor haar lieve glimlach. Dit is ook hoe ze zo'n succesvolle bakker is geworden. Ze krijgt het altijd voor elkaar om klanten meer te laten kopen dan waar ze eigenlijk voor kwamen. "Shelley vroeg mij of ik haar naar u toe kon rijden. Want als u weet, is Shelley in een lange relatie met Connor". "Ooow Connor. Zo'n vriendelijke jongen man". Ik snik een keer. "Alleen heeft Connor het een paar dagen geleden uitgemaakt met Shelley". De glimlach van Mvr Marple's gezicht vervaagt en ze kijkt ineens heel verdrietig uit haar ogen. "Oh nee! Oh Shelley toch! Meisje gaat het wel met je?" Mvr Marple staat snel op uit haar stoel en gaat naast mij zitten. Ze slaat een arm om me heen en dat doet het. De tranen beginnen weer over mijn wangen te rollen. "Nee, het gaat niet goed met me". Alexsandra slaat ook haar armen om me heen. En daar zit ik dan. Mijn ogen uit te huilen terwijl twee geweldige vrouwen mij omhelzen en proberen te troosten. En ineens voel ik me iets minder alleen.

-------------------

Ja ik weet dat dit een korter hoofdstuk is dan normaal. Maar ik vond dit een mooi stuk om het hoofdstuk af te sluiten. Volgende week ga ik niet uploaden ivm herfstvakantie. Maar jullie kunnen rekenen op een nieuw hoofdstuk de week daarna.

Ik hoop dat jullie dit een goed hoofdstuk vonden en dat jullie nog steeds zijn geïnteresseerd in de storyline want ik ben er echt heel trots op.

Bedankt voor het lezen!

xoxo-Missa