Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 30, 5 Mei '15

Brad P.O.V

De deurbel gaat, ik sta op en open hem. "Hey James", zeg ik opgewekt. Het komt niet vaak voor dat als we vrij zijn we bij elkaar langs gaan. "Kom binnen". Jesse komt ook de hal in gelopen. James aait haar over haar kop. "Hey Jesse". "Brad, lieverd, wie is er aan de deur?" roept mam van boven. "James". We lopen de woonkamer in en mam komt de trap af. "Wat leuk dat je er bent James!" zegt ze blij en omhelst hem. "Wil je een kopje thee?" vraagt ze. "Lekker, mam", zeg ik. Ze geeft een duwtje tegen mijn schouder. "Niet jij, James". "Ja, graag Mrs Simpson". Mam knikt en loopt de keuken in. "Waarom ben je hier eigenlijk?" vraag ik als we op de bank gaan zitten. "Ik verveelde me een beetje... en ik maak me zorgen om Alexsandra". "Oh... Wat is er met haar. Ze is toch in Noorwegen?" James knikt. "Ja, ze zegt ook dat alles goed is, maar een fan heeft mij een foto van haar gedm't". "Wat stond er op die foto?" James pakt z'n mobiel, tikt wat dingen aan en geeft dan zijn mobiel aan. Ik zie een foto van Alexsandra, ze ligt met haar hoofd op haar armen. De foto is erg donker maar ik kan nog net de drankflessen achter de bar onderscheiden. "Scrol omlaag", zegt James. Ik scrol om laag en een dm verschijnt. Hi James, ik dacht dat je dit wel zou willen weten. Ik was in een bar in Oslo, en spotte Alexsandra aan de bar. Ik was net op weg naar haar toe, toen ik zag dat er ineens tranen over haar wangen heen liepen en ze haar gezicht in haar armen legde. Ze begon schokkend te huilen en het meisje achter de bar troostte haar. En de volgende dm. Ik weet niet wat er aan de hand was maar ze heeft tot sluitingstijd zitten huilen en het bar meisje probeerde haar te kalmeren. Ik vond dat ik je dit even moest laten weten. Xo Sarah. "Dat is... verontrustend", ik geef z'n mobiel terug. "Nogal ja. Ik had haar gesms't om te vragen of alles goed ging en ze zei 'ja, prima'. Waarom zou ze in tranen uitbarsten als er niks is?" James doet z'n mobiel in z'n broekzak. "Sinds een tijdje gedraagt ze zich ook een beetje... vreemd. Alsof ze ergens bang voor is. Bijvoorbeeld bij mijn verjaardags diner, ze werd toen ineens gebeld door een onbekend nummer en bleef dat de hele tijd ophangen, heel nerveus. Maar toen ze uiteindelijk had opgenomen en die persoon had gesproken zat ze daarna steeds schichtig om haar heen te kijken. Brad, denk je dat ze gestalkt wordt?" "Zou kunnen, maar ik denk dat ze wel slim genoeg is om dan naar een autoriteit te stappen, of het op zijn minst aan jou vertellen... of aan Shelley", ik heb ineens een ingeving. "Misschien weet Shelley wel iets... Niet eens misschien, die twee vertellen elkaar alles! Laten we naar Shelley gaan", zeg ik en sta op van de bank om mijn schoenen aan te doen. Mam komt de woonkamer in lopen op het moment dat wij willen vertrekken. "Waar gaan jullie heen?" zegt ze verbaasd. "Even naar... Connor toe", zeg ik. "En de thee dan?" "Misschien wilt pap of Natalie wel", zeg ik en geef mam een kus op haar wang. "Bye mam", we lopen de deur uit en stappen in James' auto.

"Wat doen jullie nou ineens hier?" Shelley doet de deur voor ons open. Ze ziet er slaperig uit, heeft een ochtendjas aan en haar haar zit rommelig. "Waarom ben jij nog in je ochtendjas?" vraag ik lachend. "Het is drie uur". "Uhm...", ze zou rood worden als haar huidskleur dat toe zou staan en doet haar ochtendjas wat meer dicht aan de bovenkant. "Ik ben erg laat gaan slapen gister avond". Connor komt de trap aflopen in een joggingsbroek en probeert een shirt over zijn hoofd heen te doen. "Oh", zeggen James en ik tegelijkertijd, precies wetend waarom ze gisteravond laat is gaan slapen. Shelley zou nog roder worden. "Hey boys", zegt Connor en slaat zijn arm om Shelley's schouders. "Wat doen jullie hier?" We lopen achter Connor de woonkamer in en Shelley doet de voordeur achter ons dicht. "Willen jullie thee? koffie?" vraagt Shelley, een tikkeltje nerveus. "Thee", zeggen James en ik tegelijk. Shelley zet de water koker aan en gaat naast Connor op de bank tegenover ons zitten. "Dus... waarom zijn jullie ineens hier? Jullie wisten hoogstwaarschijnlijk niet dat Connor hier was... dus jullie zijn hier voor mij", concludeert Shelley. "Klopt", zeg ik en grijns, ik heb een hickey in Shelley's nek gespot, we moeten dadelijk toch maar even een gesprek met Connor hebben. "Shelley, ik kreeg vanochtend een dm binnen van een fan die nogal verontrustend was. Het ging over Alexsandra", zegt James en geeft haar zijn mobiel aan. Connor leest mee met Shelley. "Wat zou er met haar aan de hand zijn geweest?" vraagt Connor en Shelley geeft James' mobiel terug. "Heeft ze wel eens last van heimwee gehad?" "Niet dat ik weet. Maar we zijn dus hier omdat we dachten dat Alexsandra jou misschien wel iets had verteld, Shelley. Ze gedraagt zich de laatste tijd ook een beetje angstig".