Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 38, 15 Mei '15

Chantelle P.O.V

"Max!" roep ik als ik mijn armen om hem heen sla. "Ik ben zo blij dat je terug bent". Max grinnikt. "Hey Channy". "Hoe was het in Japan?" vraag ik wanneer ik hem los laat. "Het was echt GE-WEL-DIG!" roept Max blij. "Ik zag je bericht trouwens. Ik vind het zo erg dat jij en Merlijn nu voor goed uit elkaar zijn. Jullie waren zo leuk samen!" "I know!" "En hij was echt een cutie!" "I know right!" "Maar hij is een idioot om jou te laten gaan. Je bent fabulous!" zegt Max. "Ik weet het!" zeg ik en knuffel hem nog een keer, ik heb hem zo lang niet gezien. "Maxie, laat me nooit meer zo lang alleen". Hij grinnikt, "Ik zal m'n best doen". Max en ik lopen de stad in en steken de straat over. "Waar heb je eigenlijk gewoond sinds Merlijn je eruit gezet heeft?" "Bij een vriendin van werk, Angel". "Oh zij is die blonde toch? Met dat jonge zusje?" vraagt Max. "Ja klopt". "En gaat dat een beetje? Ik weet dat je niet zo'n fan bent van kinderen", vraagt Max als we door een winkelstraat lopen. "Ze is wel een lief meisje. Ze kan heel druk zijn en je wakker maken door op je bed te springen maar ze is verder wel lief", vertel ik. "Ze heeft me een keer chocolade broodjes op bed gebracht.  "En eh... hoe is het met je? Met de depressie?" vraagt Max awkwardly. "Het gaat wel goed op het moment, ik moet zeggen dat het toen Merlijn me dumpte het erger werd maar het gaat nu wel al wat beter. Ook door Angel", vertel ik. Angel en ik zijn niet de beste vrienden maar ze is wel zo'n goede vriendin dat ze me in haar huis laat slapen. Dus misschien zijn we betere vrienden dan ik dacht. "Okay Maxie, waar wil je heen nu je weer terug bent in onze prachtige stad New York?" vraag ik en wijs met mn armen naar de omgeving. "Ik moet zeggen dat ik Central Park wel heb gemi..." "Okay, dan gaan we daar meteen heen", ik pak zijn hand en trek hem mee. "Maar we gaan wel met de metro want fuck lopen". Max lacht. "Ik ben dan wel vier weken weg geweest maar jij bent je luiheid echt niet kwijt". "Ja duhh, anders zou ik Chantelle niet meer zijn. Zullen we ook een crêpe met Nutella halen?"

Shelly P.O.V

"Angel!!! Waar is Channy?" roep ik door het appartement, in de woonkamer staande. "Ze had met die vriend van haar afgesproken in de stad, hij is eergisteren terug gekomen uit Japan. Why?" "Ik werd net gebeld door die Mr. Smith! Ik moet die strip afhebben de 17de en Channy zou helpen met de grappen ervoor te verzinnen!" roep ik terug. Angel komt de woonkamer in gelopen. "Oh kut, dat is waar ook, je moet die strip maken". "Serieus Angel, wat is dat geheugen van jou?" "Niet bestaand", zegt ze lachend. "Anyway, wanneer komt Chantelle terug?" vraag ik. "Vanavond gok ik", antwoord ik. "Ze heeft hier immers nog steeds spullen liggen. Dus als ze van plan is bij die vriend te gaan logeren tot ze een nieuwe plek heeft zou ze die toch moeten halen". "Ja true". "Je kan vandaag denk ik beter gewoon relaxen, dan heb je morgen genoeg tijd om te stressen", zegt Angel glimlachend. "En dan kan je mij helpen met het huis te versieren want Kathy is vandaag jarig". "Oh ja dat is waar ook... Ben zo terug". Ik ren naar de logeer kamer en pak de twee doosjes die Brad me had meegegeven. Hij heeft het niet gezegd maar ik ben er van overtuigd dat een van de twee voor Angel is. "Hier", zeg ik als ik de woonkamer terug in loop. "Brad heeft mij een cadeautje voor Kathy en voor jou mee gegeven. Weet alleen niet voor wie welke is". Angel pakt het rode doosjes aan en opent het. "Oh... my... god... " zegt ze en haar mond valt open. Ik ga naast haar staan om te kijken wat er in zit. Er zit een echt zilveren ketting in met Kathy's naam erop en een Hello Kitty hoofdje aan de K van haar naam vast. "Oh my god, het is prachtig!" zeg ik ademloos. "Dat kun je wel zeggen ja..." zegt Angel nog steeds verbijsterd. "En ook oh zo duur." "Denk daar maar niet aan. In het begin van onze relatie vond ik elk cadeautje dat Connor mij gaf te duur, zelfs al kostte het twintig pond, ik wees het altijd af maar hij zei altijd dat ik het verdiende. Je raakt er aan gewend", hmm de early days met Connor. De dagen dat Noah aan mij vroeg hoe ik aan die nieuwe gympen of oorbellen kwam. "Dan zal deze wel voor jou zijn", zeg ik tegen Angel en geef haar het zwarte doosje aan. "Zal ik die van Kathy inpakken?" "Ja doe maar, inpak papier ligt in de middelste la onder mijn bed", antwoord Angel, de schok nog duidelijk in haar stem te horen.