Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 61 ,11 Augustus '15

Shelley P.O.V

Een koude bries strijkt over mijn lichaam en ik bibber. Ik open mijn ogen om te zien waar ik ben. Hoge bomen steken boven mij uit de blauwe lucht in. Op de grond liggen oude bruine blaadjes. Het is nog aardig donker in het bos, ondanks het waarschijnlijk al middag is. Waar ben ik? Ik zet mijn handen op de grond, duw mezelf omhoog. Ik ga staan en kijk om me heen. Goed, een ding is zeker, dit is niet Hyde park. Daar staan lang niet zoveel bomen als hier. Hoe ben ik hier gekomen? Waarom lag ik op de grond te slapen. Deze vragen spoken door mijn hoofd terwijl ik door het bos loop. Okay, begin bij het begin, Shelley. Wat was ik aan het doen voor ik hier kwam? Eh... Ik was aan het schilderen in het atelier... Nee, nee. Ik liep door de straten van Londen onderweg naar huis. Ben ik thuisgekomen? Ik herinner me vaag dat ik de voordeur van het slot heb gehaald. Ik voel in mijn broekzakken. Geen sleutels. Heeft iemand me meegenomen vlak voor mijn huis? Wie heeft me hier gebracht? En waarom? Als je iemand ontvoert is het toch veel logischer om ze naar een gesloten locatie te brengen. Of te vermoorden. En niet in een willekeurig bos achter te laten. Wacht. Heb ik mijn mobiel nog. Ik maak de knoopjes van mijn spijkerjack open en voel in de binnenzakken. Yes, ik heb hem nog. Ik trek mijn mobiel uit de binnenzak en ontgrendel hem. Wonderlijk genoeg is de batterij nog niet leeg! Ik kijk naar de tijd en datum met openhangende mond. Het is twee uur 's middags, 11 augustug. Wacht WAT?! De elfde?! Ben ik voor drie dagen weg geweest? Wat is er gebeurd? Wat heb ik gedaan? En ik kan me godverdomme niks herinneren. Ik swipe de notificatie bar naar beneden. Negen berichten, achttien gemiste oproepen. Geen bereik. Ik open de berichten. Vier berichten van Connor, een van Brad, een van James, een van Tristan en... een van Noah? Oh god, wat heb ik gedaan?
De berichten van Brad, James en Tris hebben allemaal dezelfde boodschap. 'Hey Shelley, waar ben je? Connor maakt zich zorgen. We maken ons allemaal zorgen'.
Ik open Connor's voicemails met een brok in mijn keel.

Connor: 'Hey Shelley, we zijn net terug in de UK. We moeten praten, kan ik langs komen?' (10.30 pm, august 9)

'Hey, ik ga ervan uit dat je al naar bed was gisterenavond. Kan ik later vandaag langs komen? Je slaapt waarschijnlijk nog. Laat me alsjeblieft weten wanneer je wakker bent.' (11.48pm, yesterday)

'Waarom antwoord je niet? James zegt dat hij je in de stad zag door zijn autoraam. Je was met iemand? Shelley geef alsjeblieft antwoord. Dat is wel het minst wat ik verdien. Ik maak me zorgen.' (9.02 am, today)

Ik was met iemand? Oh god, dit is waarschijnlijk waar Noah in beeld komt. Ik open Noah's sms'jes.

Noah: Hey babe, ik kom je zo oppikken ;) xx (11.30am august 8)

Babe, ik ben je kwijtgeraakt in de menigte, waar ben je?' (12.30am, yesterday)

Menigte? Babe? Waarom blijft hij me babe noemen? Ik herinner me dat ik hem een bericht had gestuurd na de bruiloft van Lexy's broer. Maar waarom? Ik had gehoopt dat de gemiste oproepen van Connor en de jongen mij wat duidelijkheid over de situatie zouden geven. Helaas hebben ze me alleen maar verwarde gemaakt. Ik besluit om verder te lopen. Ik moet toch op een of andere manier dit bos uitkomen. Van wat ik heb begrepen van de voicemails en berichtjes ben ik opgepikt door Noah op 8 augustus. Drie dagen na de bruiloft en de dag dat Connor terugkwam van de tour. Waarom wil hij überhaupt met mij praten? Hij heeft niks van zich laten horen in anderhalve maand en nu wil hij met mij praten? En hij is bezorgd om mij? Even niet meer aan Connor denken, zijn gevoelens zijn niet meer belangrijk. Noah noemt me weer 'babe'. En hij was mij kwijt in een menigte? We zullen dan wel naar en club zijn gegaan. Maar als vroeger of gewoon samen? Beide opties wekt walging op. Het irriteert me dat ik het me niet kan herinneren. Ik stap over een omgevallen boom heen en ga erop zitten. "Kom op Shelley, denk", zeg ik hardop. Ik ben weer in contact met Noah door mijn break-up met Connor. Die hij heeft veroorzaakt. Ik kon de pijn niet meer aan dus ik heb hem gesms't voor drugs op 5 augustus en 6 augustus ging ik die halen. Op 8 augustus is hij me opkomen halen. En gisteren waren we in een club. Ik mis hier een dag. Ben ik bij hem blijven slapen? Ik begin al te kokhalsen bij het idee. En ineens gaat er een lampje bij me branden. Misschien heb ik wel foto's gemaakt in de afgelopen dagen. Ik ontgrendel mijn mobiel opnieuw en open de foto galerij. En ja hoor, ik heb foto's gemaakt. Ik klik op de meest recente foto en begin te scrollen. De meeste foto's zijn gemaakt in een donkere ruimte met blauwe, paarse en rode lampen. Ik kom langs selfies van Noah en mij. Ik stop scrollen. Ik kan mijn ogen haast niet geloven. Maar helaas was dit voorspelbaar. Het is weer een foto van Noah en mij... kussend. Ik swipe naar de volgende file. Het is een video. Ik haal een paar keer diep adem en klik op play. Luide muziek komt uit mijn mobiel. Gekleurde lichten flikkeren op de achtergrond. De persoon die het filmt loopt naar een tafel achterin de club. Ik zat aan die tafel. "Hey babe, what took yo uso long?" vraag ik, mijn stem klinkt raar. Een cocktail glas verschijnt op het scherm en wordt op de tafel gezet. "Alsjeblieft", ik herken Noahs stem meteen. Ik pak iets uit mijn handtas, het lijkt op een soort van plastic zakje. Ik pak er een rietje en een wit poeder eruit, oh god. Ik maak een lijntje op een onderzetter en snuif het op en neem een slok van de cocktail. Disgusting. "Thank you, baby, voor het halen van de cocktail", zeg ik met een rare glimlach op mijn gezicht. "Kom", zeg ik. De camera gaat over naar de front camera en Noahs bruin geverfde haar komt in beeld. Hij ging naast mij zitten en geeft me een zoen op mijn wang. "Aww, wat schattig, je filmt een back together video. Hier ik geef je iets om te filmen", zeg ik en pak de hem van zijn shirt beet en trek hem naar me toe. Ik open mijn mond een klein beetje en duw mijn lippen op de zijne. Dus Noah heeft hier een foto van gemaakt tijdens het filmen. Ik zoen hem hard en een aantal keer zweer ik dat ik tongen zag. Ik heb daadwerkelijk weer getongd met Noah. De video eindigt. Ik weet niet wat ik er van moet denken, het enige dat ik weet is dat ik mijn maag inhoud eruit ga gooien.