Chapter 13, 18 maart '15 (part 2)

173 10 0
                                    

*Edited*

Shelley P.O.V

Tuut tuut tuut, *10:00 AM* Tuut tuut tuut

Ik rol me om in mijn bed en geef een harde klap op mijn wekker. De wekker stopt abrupt met piepen. Gister avond ben ik samen met Noah dat spul van hem gaan halen. Die gast geloofde niet dat een klein tenger meisje als ik zoveel nodig zou hebben, maar heeft het me gelukkig toch gegeven. Noah heeft me heel goed geholpen met het opruimen van mijn huis. De keuken is nog nooit zó schoon geweest. Ik kan mijn spiegelbeeld in het steen van het aanrecht zien, zo schoon en glimmend is het nu. De badkamer is ook weer helemaal spik en span. Op zolder is geen stofje meer te bekennen en mijn bed is netjes opgemaakt, nou ja, was, aangezien ik er nu in geslapen heb. Noah heeft me geholpen met recyclen van plastic, glas, papier enzovoort. We waren klaar met opruimen om kwart over vijf. Toen ik de laatste vuilniszak uit de prullenbak haalde en naar buiten bracht, zei Noah ineens, "Zullen we gaan eten bij  Nando's?" Ik twijfelde of ik 'ja' zou zeggen op zijn aanbod om bij Nando's te eten. Na vijf minuten zei hij, "Ga je mee of niet? Ik betaal wel als dat het probleem is." Het probleem ben jij. Maar voor één keertje met hem gaan eten doet toch geen vlieg kwaad, hij heeft net mijn hele huis gedweild! Hoe slecht kan hij nou zijn? Net zo slecht als toen je bij hem weg ging, zei het negatieve stemmetje in mijn hoofd. "Oké, ik ga mee", zei ik. We kwamen pas om tien over half zes aan bij Nando's omdat Noah nog zo per se een parfumerie in moest om een nieuw geurtje te kopen. Toen hij de winkel uit kwam lopen keek ik hem aan met een blik die zei, 'Meen je dat nou?' "Wat? Jij vond het altijd fijn dat ik een jongen was die het goed verzorgen van mezelf belangrijk vond", zei hij om zichzelf te verdedigen.

Ik houd ervan om te eten bij Nando's het eten is zo lekker en het restaurant zelf is erg gezellig. Noah en ik kochten ons eten en gingen zitten aan een tafel achterin het restaurant waar niemand ons zou kunnen zien. "Zullen we een filmpje pakken?" vroeg Noah toen we ons eten op hadden. Ik weet niet wat me bezielde maar ik zei, "Okay". Ik weet hoe hij was, hoe hij is. Hoe kan ik in hemelsnaam een hele middag en avond met de jongen die een groot deel van mijn leven op een slechte manier heeft beïnvloed doorbrengen? In de bioscoop kan toch niet veel gebeuren? Daar zijn meerdere mensen, ik zou veilig zijn. Tenzij hij iedereen door z'n kop schiet, zei het negatieve stemmetje in mijn hoofd. Dat zou hij niet doen. Je denkt te goed over hem. Ik schudde mijn hoofd om de gedachtes uit m'n hoofd te krijgen. In de bioscoop stonden we bij een ticket machine. "Welke film wil je zien?" vroeg Noah. "White Bird in a Blizzard", had ik geantwoord. Noah kocht de kaartjes en we liepen de zaal in. We zaten in het midden op de zevende rij.

White Bird in a Blizzard gaat over het zeventien jarige meisje, Kat Connors, die gespeeld wordt door Shailene Woodley. Kat leeft een doorsnee leven. Ze doet haar best op school, luistert naar muziek en  krijgt een relatie met haar buurjongen, Phil. Thuis leven haar ouders volkomen langs elkaar heen. Haar moeder, Eve, was ooit een meisje dat ervan genoot in het middelpunt van de belangstelling te staan, maar is ervan overtuigd dat haar leven met de dag minder is geworden en nog steeds minder wordt sinds ze is getrouwd met Kats burgerlijke vader, Brock. Na een periode van onalledaags gedrag, verdwijnt Eve op een dag spoorloos. Kat en Brock waren al zo van haar onthecht, dat ze schijnbaar moeiteloos doorgaan met hun levens. Jaren later denkt Kat nog zelden bewust aan haar moeder, maar droomt ze wel nog regelmatig van haar. Omdat Phil weinig interesse meer toonde, is ze een affaire begonnen met de veertigjarige politieman die het onderzoek naar de verdwijning van Eve leidde. Hij vertelt Kat dat hij denkt dat Brock haar moeder heeft vermoord. Hoewel ze hier in eerste instantie niets van wil weten, gaat ze praten met vrienden, buren en haar vader omdat ze uiteindelijk toch wil weten wat er is gebeurd op de dag dat haar moeder verdween.

//Ik heb van deze film een heleboel trailers gezien en ik wou het echt graag zien, en nu kon dat en zelfs gratis want Noah betaalde voor mij. Ik heb de hele film niks van Noah gemerkt, het was net alsof ik er alleen heen was gegaan, wat wel fijn was. Ik heb echt genoten van de film. De film was afgelopen om tien over half negen. Nog één uur en vijftig minuten tot we naar Noahs leverancier gingen. Nog twee uur met Noah doorgebracht. Na de bioscoop zijn we terug naar mijn huis gelopen, wat ons een half uur kostte. Bij mij thuis aangekomen plofte Noah op de bank neer. "Heb je bier in huis?" vroeg hij. "Ik heb helemaal geen alcohol in huis", antwoordde ik. Het was gelogen. Ik had nog een fles rode wijn in huis van het feestje. Maar die wou ik bewaren voor als Connor terug is. Over precies een maand en een dag is ons drie jarig jubileum. Ik hoop natuurlijk wel dat ik Connor nog voor die tijd zie. "Dat is waar ook, je bent nu helemaal braaf enzo. Geen alcohol, geen sigaretten..." zei Noah. "Geef me dan maar een glaasje cola". "Hé zeg, ik ben je bediende niet", zei ik gefrustreerd. "Mag ik een glaasje cola, alsjeblieft?" vroeg hij op een overdreven nette toon. "Ja hoor", zeg ik dan maar en schenk een glas cola voor hem in. "Dus wat heb jij het afgelopen jaar gedaan?" Ik was al samen met Connor voor elf maanden toen ik weg ging bij Noah. Ik was degene die vreemd ging. Alhoewel ik er vrij zeker van was dat hij ook een ander had. Ik heb hem sinds die tijd niet meer gezien of gesproken. Tot dat sms'je van de week en tot nu. Ik vraag me eigenlijk nog steeds af waarom hij naar mij kwam en niet naar een van z'n vrienden. "Het is wel duidelijk dat je een hele metamorfose bent onder gaan. En niet alleen bij jezelf, maar ook je huis", zegt hij. "Ik vond de vorige inrichting leuker". "Waar heb jij het afgelopen jaar rond gehangen? Ik hoorde van Lexy dat je een taart bij haar had gekocht in Augustus vorig jaar. Voor wie was dat?" ik probeer zijn vraag te ontlopen door hem een vraag te stellen. "Ik ging naar een verjaardagsfeest van mevrouw Marple", zegt hij.

Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUEDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu