Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 15, 1 April '15

James P.O.V

Ik rijd Alexsandra's straat in. Ik heb haar verteld dat ik vandaag in de studio vast zit. Het is een één april grap, dus ik ga via haar achtertuin naar binnen. Ik parkeer de auto op de hoek van de straat. Ik loop naar de achterkant van Alexsandra's huis en open geruisloos de poort, wat een geluk dat Alexsandra een hoekhuis heeft en de poort van de achtertuin aan de voorkant zit.. Alexsandra zit met haar rug naar me toe op een tuinstoel, een tijdschrift te lezen. Ik ga vlak achter haar staan. Ik breng mijn mond naar haar oor en zet mijn handen op haar schouders als ik in haar oor fluister, "Één april, honey". Alexsandra schrikt zich te pletter. "Jezus, James! You scared me half to death! Ik dacht dat er een of ander psycho achter me stond", zegt ze een slaat me tegen mijn borst. Ik trek haar naar me toe en sla mijn armen om haar heen. "Sorry", zeg ik lachend en druk een kus op haar voorhoofd. Ze laat haar hoofd op mijn schouder rusten. "Geeft niet, ik ben allang blij dat je hier bent. Ik heb je echt gemist", ze kust me op mijn mond. "Ik heb jou ook gemist", zeg ik als ze de kus verbreekt. "Wil je wat drinken?" vraagt ze en loopt het huis in. "Ja, iets fris graag", zeg ik en loop achter haar aan de keuken in. Ze pakt een glas en schenkt er sinas in. "Alsjeblieft", zegt ze en geeft me het glas aan. Ik ga aan de eet tafel zitten. Alexsandra's woonkamer is zwart met rood, alleen de vloer is wit. Het heeft altijd al een gezellige, mysterieuze sfeer gehad. Alexsandra zegt dat het huis van haar ouders er vroeger ook ongeveer zo uit zag, alleen daar had ze een balkon. "Het verbaast me dat je vrij bent, het is woensdag", zeg ik en neem een slok sinas. "En toch ben je gekomen, wat nou als ik er niet was?" zegt Alexsandra. "Je had op Facebook gepost, 'Lekker daggie vrij, in het lekkere zonnetje tijdschriftje lezen'". Alexsandra kijkt nadenkend, "Oh ja, dat klopt!", zegt ze dan. Ik lach. "Hoe was de tour?" vraagt ze dan en gaat achterstevoren op de bank zitten zodat ze me aan kan kijken. "Het was erg leuk maar ik heb je wel erg gemist", zeg ik. "Connor is er al helemaal erg aan toe, die is gisteravond al naar Shelley's huis gereden, meteen na het concert". "Vorige week had ik een meidenavond met Shelley en ze was heel verdrietig omdat ze Connor al een week niet had gezien", verteld Alexsandra. "Hoe gaat het met je zaak?" vraag ik na een korte stilte. "Heel goed, ik ga binnenkort misschien een derde winkel openen in Cardiff! We gaan naar Wales!" zegt ze enthousiast. "Alexsandra, dat ik geweldig!", zeg ik en schiet op de bank af en omhels haar. "Ik heb jouw knuffels ook erg gemist", zegt Alexsandra, ze giechelt en houdt me wat steviger vast. Zo zitten we een tijdje in elkaars armen op de bank.

Tristan P.O.V

"Hey, Tris", zegt Brad en loopt onze hotel kamer in. "Ga toch iets leuks doen". Brad pakt iets uit zijn koffer. "James is naar Alexsandra, Connor is naar Shelley, ik ga met Angel skypen, als het goed is, The Tide zijn de stad in. Wat ga jij doen?" Brad kijkt me bezorgd aan. "Ik ga denk ik een stuk wandelen in het park", zeg ik. Het is half twaalf en ik lig nog steeds in een boxershort in bed. James is vanochtend vroeg vertrokken naar Alexsandra. Connor is na het concert, letterlijk, de concert hal uitgerend en de bus naar London gepakt. Dat vond ik best wel sneu voor de fans. Brad was na het concert uitgeput en is maar met een stuk op vijf fans op de foto gegaan en is toen naar het hotel vertrokken, James vertrok een half uur later. Ik heb anderhalf uur met de fans staan praten, handtekeningen gegeven, foto's gemaakt. Connor wordt gek van het missen van Shelley en James mist Alexsandra nu alleen maar meer omdat ze zolang samen zijn geweest en nu weer van elkaar worden gescheiden. Brad is bijna vierentwintig zeven met Angel bezig en ik hang dus maar wat rond met The Tide. Het klikt erg goed met hen maar ik mis mijn vrienden. In de bus zitten ze alle drie non stop te sms'en en heb ik maar oortjes in terwijl ik liever lol met ze maak. De tour hoort leuk te zijn, zelfs al is het ons werk. Brads mobiel maakt voor de zoveelste keer vandaag een 'ping' geluidje en Brad trekt vliegens vlug zijn mobiel uit zijn broekzak. "Angel kan niet skypen, het is half zeven 's ochtends bij haar en ze moet werken", zegt Brad teleurgesteld. "Wat zullen we doen?" vraagt hij dan opgewekt. Tuurlijk, hij wil iets met me gaan doen als zijn meisje geen tijd heeft. Angel was een reporter die ons kwam interviewen net zoals iedere andere reporter. Ze is anders omdat ze wel van onze leeftijd is en ze is een vriendin van ons, maar Brad gaat het een tikkeltje te ver met die 'vriendschap' zoals Brad dat noemt als een van ons er weer eens naar vraagt of er niet meer speelt. Angels zusje, Kathy, is een schatje. Ze is een typisch negen jarig meisje dat een Hello Kitty obsessie heeft en nog met een pluchen beest slaapt. Ze heeft me dagen lang gespamt en toen heb ik maar geantwoord. Ik word gespamt door een hoop fans en ik zie dus niet alle dm's die ik krijg, dat heeft Kathy schijnbaar doorgekregen en ging me dus spammen. Ze heeft wel wat trekjes van haar zus, maar aangezien ze nog negen is en dus geen schaamte kent is ze erg eerlijk. Ze heeft bijvoorbeeld gezegd dat ze Brad erg schattig vindt en dat ze eerder denkt dat hij zeventien is dan bijna twintig. Ze vindt mij te lang en te mager maar ze vindt me toch wel leuk. Van James vindt ze dat hij te geobsedeerd is met trainen, I agree, en ze vindt hem erg lief. Connor vindt ze erg gemeen want hij volgt haar maar niet terug. Negen jarige zijn grappig. "Tristan? Wat gaan we doen?" vraagt Brad opnieuw en zwaait met een hand voor mijn gezicht. "Ik ga wandelen in Hyde park", zeg ik met de nadruk op 'ik'. Ik sta op uit het bed en schiet in mijn rode skinny jeans en mijn lange, witte panterprint trui. Ik trek mijn gympen aan, trek mijn jas aan. "Doei Brad", zeg ik en verlaat de hotel kamer.