Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 50, 11 juli '15

Angel P.O.V

Ik kan niet geloven dat ik Brad weer zie over 9 dagen. Ik kan het nog minder geloven dat ik dan met hem op een date ga. Het is tijd geleden sinds ik me voor het laatst zo voelde. De vlindertjes klapperen hun vleugels in mijn buik wanneer ik aan Brad denk of zijn stem hoor. En ik heb hem eigenlijk maar voor een week face to face gezien. Ik had nooit gedacht dat ik zulke sterke gevoelens voor iemand kon ontwikkelen via het internet. "Waar zit jij nou om te glimlachen?" vraagt Channy grijnzend. "Ze denkt aan een leuke jongen", zegt Max wetend. "Ja, en die leuke jongen is Brad", zegt Nico lachend. Nico en Max komen nu samen regelmatig langs en ze zijn zó schattig samen. Ik ben zo blij voor Nico. "Waarom is het dat ik word geplaagd omdat ik iemand leuk vind, terwijl jullie daar zitten te knuffelen?" vraag ik. "Omdat wij officieel een stel zijn. En jij hebt een crush op een leadsinger van een band". "Maar ik ga wel op een date met hem! Dat kunnen niet veel mensen zeggen die een 'crush' hebben op een band leadsinger", zeg ik en sla mijn armen over elkaar als een klein kind. "Ja, je hebt gelijk Angel", zegt Channy en slaat een arm om mijn schouders heen. "Dat zeg je alleen maar omdat je wilt dat ik een goed woordje voor je doe bij Tristan", zeg ik lachend. "Misschien". Chantelle bloost. "Oeeeehhhhh Channy is verliiieeefffd", roepen de jongens in koor als een stel kleuters. "Kathy is nog volwassener dan jullie", zegt Chantelle lachend. "Weet je eigenlijk wat je gaat doen op je date?" vraagt Nico, nu serieus. "Ik heb geen idee. Brad zegt dat hij een verassing heeft gepland". "Oeh dan is het vast iets romantisch", zegt Channy met dromerige ogen. Ik heb er wel al over nagedacht over wat hij gepland zou kunnen hebben maar ik probeer het zo min mogelijk te doen. Als mijn fantasie op hol slaat ben ik dalijk nog teleurgesteld als het heel anders is. Ik kijk op mijn mobiel naar de tijd. "Okay jongens, allemaal naar huis, chop chop. Het is twee uur en ik moet Kathy op gaan halen van haar eerste pianoles". "Mag ik wel hier blijven?" vraagt Chatelle quasi angstig. "Nope, jij gaat met mij mee Kathy ophalen, dat vindt ze leuk". Chantelle zucht. "Okay, maar alleen maar voor de kleine prinses".

"Channyyyyy", Kathy vliegt Chantelle in de armen. "Hey prinses", zegt Channy lachend. "Fijn dat je ook zo blij bent om mij te zien, je zus", zeg ik quasi beledigd. "En ik ga nog blijer zijn wanneer ik Brad zie", zegt Kathy lachend en geeft me een knuffel. "Hoe was je pianoles?" vraag ik wanneer we de auto in stappen. "Ja, leuk. Ze zegt dat wanneer ik wat beter dat ik dan Can We Dance mag leren spelen!" "Oh wat leuk! De jongens zouden dat zeker leuk vinden om je dat te zien spelen", zegt Channy. "Kan je het mij dan ook leren, kan ik puntjes scoren bij Tristan". "Wat?! Channy vind jij Tristan leuk? Maar hij reageert nooit op mijn dm's op twitter". "Ik vind hem niet leuk, ik ken hem nauwelijks. Maar hij is wel erg knap..." Channy dwaalt af. Ik start de auto en druk de koppeling in. Klaar om weg te rijden. "Wacht", zegt Channy ineens. Ik zet de auto weer in z'n vrij en laat de koppeling los. "Wat is er?" vraag ik en kijk haar aan. "Ik... eh... Ik moet even iets doen", zegt Chantelle snel en gooit haar autodeur open en springt de auto uit.

Chantelle P.O.V

Ik ken de wijk van Kathy's piano docente op mijn duimpje. De Victoriaanse huizen lopen in een lange straat met tussen straatjes met iets kleinere huizen. Ik ren door de straat en sla een van de rechter zijstraatjes in. En ik ren nog harder wanneer ik die blonde haren weer een ander zijstraatje in zie gaan. Ik weet niet wat ervoor zorgde dat ik nu achter hem aan ren, maar ik had gewoon het gevoel dat het moest. Ik ren zo hard als ik kan. Ik moet hem inhalen voor het te laat is. Ik zie soms mensen uit hun ramen kijken vanuit mijn ooghoek. Die vragen zich waarschijnlijk af waarom ik als een idioot door hun straat ren. Ik sla weer een hoek om en de herinneringen geven mij een klap in mijn gezicht. Ik zie hem weer verschijnen. Wanneer ik dichterbij hem kom, begin ik langzamer te rennen. "Merlijn!"

Nicolas P.O.V

"Heb ik ooit gezegd hoe erg je eigenlijk op Evan Peters lijkt?" vraagt Max aan mij met dromerige ogen. Ik lach. "Ja! Wel bijna twintig keer". Max komt naast mij op de bank zitten en geeft me een kus. "Max, kan je mij iets beloven?" "Natuurlijk babe, wat moet ik beloven?" "Dat je nooit meer je prachtige krullen knipt". Max slaat me speels. "Jij ook al! Channy loopt daar ook steeds over te zeuren". "Dat is omdat wij gelijk hebben", zeg ik lachend. Ik ga anders zitten op de bank zodat ik Max recht in zijn ogen aan kijk. "Okay nu even serieus". Max kijkt me serieus aan en pakt mijn handen beet. "Wat is er Nico?" vraagt hij zorgzaam. "Max, de afgelopen twee en een halve maand zijn echt geweldig geweest. En ik vind je zo ontzettend leuk", ik stop even. "Ik vind jou ook ontzettend leuk, Nico", zegt Max en geeft me een kus op mijn wang. "Maar waar ga je hiermee naar toe?" Ik weet het zelf niet eens. "Ik denk dat ik je mee wil nemen naar mijn ouders huis". Ik voel mijn wangen rood worden en ik kijk omlaag naar onze verstrengelde vingers. Wanneer ik weer opkijk zit Max met grote ogen naar me te kijken. "Meen je dat Nicolas? Weet je het zeker?" Ik knik voorzichtig. "Ze moeten het toch een keer weten. Ik bedoel als het zo blijft gaan als nu..." Ik voel m'n wangen weer rood worden en ik kijk weg. Ik ben nooit in zo'n soort situatie geweest. Ik weet niet wat ik moet doen. Wat zou Angel tegen mij zeggen als ze hier was? Hmm. 'Nico, kom op je kan het. Je moet gewoon doen wat goed voelt. Het maakt niet uit dat je niet zeker bent of dat het juiste is of niet. Gewoon doen!' Ja, dat zou Angel zeggen. Ik kan niet geloven dat ik het haar niet eerder heb verteld. Ineens voel ik twee warme handen mijn gezicht pakken. Twee zachte lippen vallen mij met volle lust en passie aan. Max trekt me naar zich toe zodat ik op hem lig. Na een tijdje trekt hij hijgend weg. "Ik houd ook van jou, Nicolas. En ik ben vereerd dat jij zo over mij denkt".

Angel P.O.V

"Waarom is Channy de auto uit gesprongen?" vraagt Kathy verward. Ik schud mijn hoofd in verwarring. "Ik heb ook geen idee Kathy". Waarom ging Chantelle er ineens zo snel vandoor. Ze is mijn collega al voor een paar jaar maar ik heb haar nog nooit zien rennen. Wat zou ervoor hebben gezorgd dat ze het ineens nodig vond om te rennen. Het zag er ook uit alsof ze rende om iets belangrijks bij te houden. "Heb jij iemand langs zien lopen?" vraag ik aan Kathy. "Iemand van mijn leeftijd." Kathy schud haar hoofd. "Angel, ik maar me zorgen om Channy. Wat nou als ze iets geks is gaan doen". Ik weet dat Kathy denkt aan onze moeder. Het aantal keren dat ze ons ergens alleen heeft achter gelaten is ontelbaar. "Dat gaat ze niet doen Kathy. Zo is Chantelle niet. Maak je maar geen zorgen". "Weet je het zeker?" vraagt ze onzeker. Ik knik. "We kunnen het best gewoon naar huis gaan", zeg ik en zet de koppeling weer terug in zijn één. "Als ze vanavond nog niet terug is, bellen we de politie".

Shelley P.O.V

Lexy moest in haar winkel zijn de rest van het weekend. Ik zit al de afgelopen twee dagen alleen in mijn huis ijs te eten. Ik begin het te zien aan mijn buikje. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Er is niks dat me opvrolijkt. En dan bedoel ik ook echt niks. Zelfs mijn favoriete komedie films kunnen mij niet opvrolijken, en die hielpen juist altijd. Ik kan nu zelfs niet meer naar mijn favoriete nummers keren want ze zijn of van The Vamps of laten mij aan Connor denken. Mijn mobiel ging leeg rond drie uur 's nachts of zo en ik heb niet de motivatie om hem aan de oplader te leggen. En ja, ik heb niet geslapen vannacht. In plaats van heb ik heel de nacht levenloos naar Netflix liggen kijken. Ik weet niet eens meer wat ik gekeken heb. Ik bleef maar denken dat ik niet in slaap wou vallen omdat ik dan weer die nachtmerrie krijg. Sinds Connor mij heeft gedumpt heb ik steeds dezelfde nachtmerrie gehad. Ik pak mijn laptop uit de lade in de salontafel en klap hem open. Zodra hij opgestart is, start ik skype op want what the hell. Ik zoek Angel in mijn contacten lijst en klik op video call. "Hey Shelley, hoe laat is het daar?" zegt Angel wanneer ze opneemt. "uhm rond half zes 's ochtends. Oh god dat betekend dat het bij jou middernacht is. Het spijt me zo erg ik heb je toch niet wakker gemaakt he?" "Oh nee nee, maak je daar maar geen zorgen om. Kathy en ik zijn toch wakker", zegt ze. "En wij ook", roept een mannen stem in de achtergrond. Er verschijnt een jongen met donkere krullen achter Angel. "Jij bent zeker Max?" zeg ik. De jongen op de achtergrond knikt. "Anyway, waarom zijn jullie nog wakker?" vraag ik. Angel kijkt bezorgd. "Oh nou uhm, Chantelle is vanmiddag mijn auto uitgestapt en hard weg gerend en ze is nog steeds niet terug. Wij zijn heel bezorgd. We hebben geen idee waar ze kan zijn. We hebben overal al gezocht". "Oh my god, dat is vreselijk. Heb je de politie al gebeld?" Ben ik een slecht persoon omdat ik ergens blij ben dat Chantelle vermist is? Hierdoor hoef ik namelijk even niet aan mijn verdriet en Connor te denken. "Ja, maar omdat ze een volwassene is doen ze niks voordat ze vierentwintig uur vermist is", verteld Angel. "We wachten dus maar tot ze thuis komt. Kathy is heel erg bezorgd en kan niet slapen". Arme Kathy. Ik heb gezien hoe gek ze is op Chantelle. "Ik hoop dat alles goed met haar is wanneer ze weer terecht is", zeg ik. "Ja, wij ook". "Ik ga maar eens proberen te slapen. Houd mij alsjeblieft op de hoogte wanneer ze weer terug is", zeg ik. Angel knikt. "Sterkte nog Shelley", zegt Angel. We zwaaien naar elkaar en hangen op. Ik sluit Skype weer af en open de browser. Op google typ ik 'Chantelle Ackles' in. De eerste paar links die ik vind zijn interviews met haar en haar oom, haar LinkedIn account, haar facebook account en de online artikelen die ze voor haar werk heeft gedaan. Pas na een lange tijd scrollen vind ik een artikel uit 2011 met een verontrustende titel. 'Vermiste tiener heeft eigen vermissing in scene gezet'. Oh my god Channy, wat heb je gedaan?!

--------------------

Holy shit, ik ben terug! Okay maar even serieus, wtf is er met Chantelle aan de hand?! Dit laatste stuk heb ik ter plekken verzonnen en ik heb echt een hele goeie storyline verzonnen zojuist en ik ben er heel enthousiast over. Hopelijk gaan jullie het ook leuk vinden. Also, zijn Nicolas en Max niet de cutest?!?!

Bedankt voor lezen en laat alsjeblieft een stem of een reactie achter. Ik zou het leuk vinden om jullie mening te horen.

xoxo - Missaatjuhh