Meet The Vamps (Dutch) DISCONTINUED

Chapter 48, 3 juli '15

Shelley P.O.V

Het is al twee dagen, vier uur, en tweeëntwintig minuten sinds Connor me heeft geconfronteerd met mijn verschrikkelijke verleden. Ik heb me niet meer gewassen, ik heb m'n haar niet meer geborsteld en ik heb nauwelijks nog gegeten. Ik heb zijn shirt aan en een korte pyjamabroek. Ja, ik ben die cliché! Ik heb het shirt van mijn vriend aan vlak na dat hij het heeft uitgemaakt. Ik durf mijn woonkamer niet meer in. Die gigantische foto's van Connor en mij die mij aanstaren met al dat geluk en liefde. Ik had nooit verwacht dat dit zou gebeuren. Maar dat was naïef van mij. Noah heeft ook Alexsandra bedreigt met haar verleden aan James te onthullen. Ik weet niet wat ik nu moet met mezelf. Connor is de reden voor zoveel dingen in mijn leven geweest. Mijn atelier op zolder, afkicken, mijn ambitie om kunst te maken alleen al. Ik heb tekenen en schilderen altijd al leuk gevonden maar ik heb nooit veel motivatie of ambitie gehad om überhaupt een carrière te maken. Connor is mijn motivatie geweest voor alles wat ik heb bereikt sinds ik hem ontmoette. Ik heb geen reden meer om uit bed te komen. Ik had vandaag ook een afspraak met een koper voor een schilderij maar heb het gecanceld. Ik kan mezelf er gewoon niet tot brengen om iets te doen. Het laatste wat ik heb gegeten was een burger en frietjes gisterenavond die ik had besteld bij een shitty take out restaurant. Ik zie deze situatie niet meer goed komen. Ik kan niks veranderen aan mijn verleden. En ik heb veel mensen aan de drugs geholpen en hun levens ook verpest. Ik kan die dingen niet meer veranderen. Hoe graag ik dat ook wil. Ik heb mijn mobiel ook uitgezet. Ik wil niet zien wat de Vamily te zeggen heeft over de break up. Ik betwijfel dat Connor de reden online zou zetten, maar dan kan ik medelijden berichten krijgen van fans en daar heb ik geen behoefte aan. Ik verdien geen medelijden, het is mijn schuld. Ik hoor zachtjes geklop op de deur. Ik heb de batterijen van de deurbel eruit gehaald. "Shelley!" wordt er geroepen. Mijn kamer is aan de voorkant van het huis en mijn raam staat open. "Shelley, kom op doe open", roept Alexsandra. Ik negeer het. Ze kan in de problemen komen door nu bij mij te komen. Wie weet wat Noah nog meer gepland heeft.

"Shelley!" Alexsandra komt mijn slaapkamer in stormen. "H-hoe kom jij nou binnen?" zeg ik verbaasd en ga rechtop in bed zitten. "Ik heb je reservesleutel in je achtertuin gevonden". Lexy gaat naast mij zitten op bed en trekt me in een knuffel. "Shelley, ik was zo bang dat je jezelf wat had aangedaan. Je nam je mobiel niet op en je was helemaal van sociale media verdwenen. Je hebt me niet eens verteld wat er is gebeurd!" Tranen lopen over Alexsandra's wangen. "Oh Lexy, het spijt me zo erg. Ik voel me zo slecht en ik was jou helemaal vergeten". "Ik ben blij dat je oké bent, soort van tenminste". Ze laat me los. "Ik heb alles gehoord van de jongens. Ik kwam terug van werk en ze zaten me op te wachten in mijn huis. Ik kan gewoon niet geloven dat Noah dit echt gedaan heeft". "Ik wel", zeg ik bitter. "Dit is zijn wraak voor wat ik heb gedaan in New York". "Hoe weet je dat?" vraagt Lexy verbaasd. "Toen ik weer bij kwam nadat Connor weg was gegaan zag ik zijn bericht op mijn mobiel. Dat is wanneer ik besloot mijn mobiel uit te zetten". Ik kijk naar mijn nagels. Ik heb mijn nagels zitten bijten uit frustratie en ze zien er niet uit. "Hoe heb jij gereageerd op hun nieuws?" vraag ik. "Geschokt. Want ik was geschokt dat ze het wisten. Ik heb ze daarna weg gestuurd. Ik zei dat ik wat tijd voor mezelf nodig had om het tot me door te laten dringen". Alexsandra kijkt me bezorgd aan. "Wat ga je nu doen?" Ik weet wat ze bedoeld. Ze vraagt wat ik ga doen om Connor terug te krijgen. Maar zij heeft de blik in zijn ogen niet gezien toen hij mij huilend op de vloer achter liet. "Ik weet het niet", zeg ik eerlijk. "Waarschijnlijk ga ik eerst de foto lijsten in de garage zetten. Het is te pijnlijk om er steeds naar te kijken". Alexsandra knikt begrijpend. "Wil je dat ik hier blijf slapen vannacht. Je een beetje opvrolijk?" Alexsandra is mijn beste vriendin voor vele redenen, maar dit is de hoofd reden. Ze is zo lief en zorgzaam en gewoon de beste vriendin waar je om kan vragen. "Dat zou ik fijn vinden", geef ik toe. "Okay mooi!" zegt Lexy, ineens opgewekt. "Als eerst, ga jij douchen. Dan ga ik wat spullen thuishalen en dan gaan we daarna boodschappen doen". "Aiai captain!" zeg ik. "En je gaat je tandenpoetsen". "Hey, zo erg stinkt mijn adem nou ook weer niet". "Zeg dat maar tegen de bloemen in het raamkozijn die verwelken van de stank", lacht Lexy.