Cheyenne woont in Eindhoven. Ze zit nu in het 1e jaar van haar studie toerisme. Max de zoon van Jos Verstappen gaat verhuizen naar Eindhoven. Max komt bij Cheyenne in de klas. Cheyenne moet hem de weg wijzen en ze worden vrienden, maar wat als Cheye...
Ik zit nog steeds te wachten op de uitslag van de DNA test. Max die is naar huis gegaan, omdat Christian langs zou komen om een paar dingen te bespreken. Ik sta op van de stoel en loop naar het koffiezetapparaat. Ik zet er een bekertje onder en druk op de knop voor koffie. Ik ga weer zitten en de arts komt naar me toe lopen. 'Cheyenne!' Roept de arts. Ik sta op en loop naar hem toe. Ik geef hem een hand en loop met hem mee naar zijn kamertje. Ik ga zitten en de arts kijkt me ernstig aan. 'Cheyenne het spijt me om dit je te moeten mededelen, maar Max is niet de vader. 'Wacht wat?' Vraag ik vol ongeloof. 'Uhm ik weet niet zo goed hoe ik dit moet zeggen, maar Nico is de vader.' 'NEEE!' Roep ik vol ongeloof. Ik voel de tranen naar boven komen. Ik sta op en loop naar buiten. Ik wil op dit moment heel erg graag roken, maar het is niet goed omdat tijdens de zwangerschap te doen. Ach weet je wat fuck it. Ik haal het pakje sigaretten uit mijn tas en steek er 1 op. Ik bel een taxi en voor ik het weet staat hij voor mijn neus. Ik stap ik en geef hem het adres door van ons huis. De taxi chauffeur begint te rijden en ik voel dat steeds meer tranen naar boven komen. Ik kan het niet meer inhouden en begin te huilen. Ik kom thuis aan en loop direct door naar de badkamer. Ik zet de douche aan en doe de deur op slot. Ik wil even niet gestoord geworden. Ik moet dit even gaan verwerken. En nog belangrijker ik moet een manier bedenken om het Max te vertellen. Ik vind dit al lastig laat staan Max. Ik hoor iemand op de deur kloppen, maar ik negeer het. Als ik een beetje tot rust kom loop ik de badkamer uit en ga naar de slaapkamer. Ik trek makkelijk kleding aan en doe mijn haar in een knot. Ik loop heel langzaam naar de woonkamer waar ik Max op de bank zie liggen. Ik loop heel voorzichtig naar hem toe en geef hem een kus op zijn voorhoofd. Ik zie hoe hij zijn ogen langzaam opent. 'Lekker liggen slapen?' Vraag ik lief. Er komt een brommend geluid uit zijn mond. 'Hoe was de meeting met Christian?' 'Ja was goed. En hoe is de uitslag?' Ja daarover...' Begin ik. Ik kijk hem aan en kan niks zeggen. Ik wil deze jongen niet kwetsen. 'We kunnen ook buiten praten als je dat liever wilt? Dan kun je ook even roken, want nu kan het nog.' Zegt Max lief. Ik kijk hem aan en knik, ik loop naar de tuin en Max volgt. We gaan zitten op de tuinset en dan valt er een doodse stilte. 'Ik weet echt niet hoe ik dit moet zeggen Max. Maar het kindje is inderdaad van Nico...' Zeg ik en begin te huilen. Max slaat een arm op me heen en probeert me te trosten. 'Het komt allemaal wel goed. En zoals ik je al gezegd heb ik zou het kindje behandelen alsof het mijn eigen vlees en bloed is.' 'Ik weet het Max en dat maakt het misschien wel wat makkelijker, maar dat houd niet in dat ik hierop zit te wachten'. Max knikt en geeft me een kus. 'Samen gaan we dit doen Chey, ik laat je niet zitten. Ik hou van je'. Ik begin weer te huilen en knuffel hem. 'Ik ook van jou Max.' Fluister ik. Na een tijdje lopen we naar binnen en gaan we op de bank tegen elkaar aan liggen. Max zet Netflix aan en samen kijken we naar de film to all the boys I loved before p.s. I still love you.
Als de film afgelopen is laat ik een traan gaan. Waarom kan het in mijn leven nooit zo makkelijk verlopen? Max geeft me een kus in mijn nek. 'Zullen we naar bed gaan?' Ik knik en loop achter Max aan. Ik kleed me om en kruip in bed. Max pakt me stevig vast en zo vallen we in slaap.
*tijdsprong van 3 maanden*
{Pov Max} Cheyenne haar buik wordt steeds groter en dus zijn we op het punt gekomen dat we het niet meer kunnen verstoppen. Daarom hebben Cheyenne en ik besloten vanaf vandaag bekend te maken dat ze zwanger is. Dit gaan we doen door het op instagram te posten met een mooie tekst eronder. En dan hopen we maar dat Nico zich er niet mee gaat bemoeien. Tussen mij en Cheyenne gaat het heel erg goed. We hebben de babykamer al uitgezocht en zijn al druk bezig met alles regelen. We hebben er enorm veel zin in, en ik meen het dat ik de baby zie als mijn eigen kind. Elke keer als ik mijn hand op haar buik leg beweegt het kindje, dit geeft toch wel een soort van band. Cheyenne springt naast me op de bank in mijn motorhome en geeft me een kus. 'Klaar voor?' Vraag ik. Ze knikt en ik open instagram. Ik klik de foto aan en begin te typen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"The happiness in our hearts grows and grows, We're adding ten little fingers and ten little toes."
Ze knikt goedkeurend en ik druk op plaatsen. Ik druk daarna snel insta weg en leg mijn telefoon op tafel om vervolgens Cheyenne vast te pakken en een tijdje met haar te knuffelen. De ene melding naar de andere komt binnen, heel internet is ontploft met het nieuws. We hadden niet verwacht dat het zo heftig zou gaan worden. We zetten allebei onze telefoon uit en koken samen ons eten. Als we dan eenmaal aan het eten zitten gaat de deurbel. Cheyenne staat op en loopt naar de deur. Ik denk er niet teveel bij na en eet rustig verder tot ik Cheyenne hoor roepen. 'Nico, ik wil dat je gaat, rot op man!' Ik sta op en sprint naar de deur waar mijn vrouw tegenover haar verkrachter staat. Hoe ga ik ons hier uit redden?
