Fell in love with A Racer

Deel 56

{Pov Max}
Ik begin helemaal gek in mijn hoofd te worden. Het klopt gewoon niet dat Cheyenne niet thuis is en anders had ze haar telefoon wel opgenomen. Ik begin te ijsberen door de kamer om na te denken als ik opeens iets in de hoek van de kamer zie liggen. Ik loop erheen en pak het op. Het is een sleutel hanger van Renault RacingTeam. Dit heeft iets met Nico te maken. Dat kan niet anders. Ik moet ze vinden, voordat ik te laat ben. Maar ik kan het niet alleen.

De eerste persoon aan wie ik denk is mijn vader. Hij is degene die me kan helpen. Ik bel naar zijn nummer en al snel pakt hij op. Voordat hij ook maar iets kan zeggen heb ik alles er al uit gegooid en is hij de auto ingestapt onderweg naar mij. Ook Victoria en Kristel zou hij meenemen.

In de tussentijd pak ik de camerabeelden erbij van de camera's die in en om ons huis hangen. Ik zie hoe alles is gebeurd en krijg een brok in mijn keel. Ik schrijf nog snel het kenteken van Nico op en kijk welke kant ze zijn uitgereden, dan open ik de deur voor mijn vader, zusje en Kristel.

'Instappen! We gaan een stukje rijden.' Zeg ik. Ze kijken me aan maar stappen zonder aarzelen in. Ik start de auto en rij op gierende banden weg. Ik weet dat er een hele tijd tussen zit, maar misschien zie ik de auto en kan ik hem pakken. Ik moet het gewoon zeker weten! Ik rij heel Monaco door maar nergens zie ik ook maar een spoor van Nico of Cheyenne. Ik weet het gewoon even niet meer. Ik sla hard op het stuur en begin te huilen. 'Max! Niet instorten nu! We moeten door en haar vinden! Ga naar de politie en laat alles daar ook zien. Dan heb je en de politie die zoekt en wij gaan door. Kom op!' Schreeuwt Victoria. Ik draai me om en kijk haar aan. Ze pakt me vast en geeft me een kneepje in mijn schouder. Ik knik mijn hoofd en rij naar het politiebureau. Als ik daar mijn verhaal doe schudden ze hun hoofden. 'Wij kunnen hier niets mee meneer Verstappen, het spijt ons.' Dat is alles wat ik te horen kreeg. Ik zet mijn vader, Vic en Kristel bij hun thuis af en rij weer weg. Ze hebben me beloofd ook te gaan zoeken.

Ik kan niet rusten voor ik haar gevonden heb. Ik rij Monaco uit en ga Frankrijk in. Misschien zijn ze hier ergens. Ik rij door Frankrijk tot aan Nice maar nog steeds geen enkel spoor van Cheyenne. De moed begint me in mijn schoenen te zakken en ik parkeer de auto langs de weg. Ik laat mijn hoofd op het stuur zakken en begin zacht te snikken. Ik kan haar toch niet op deze manier kwijtraken. Net nu alles een beetje goed ging. Ik hoor mijn ringtone uit mijn broekzak komen en gris mijn telefoon eruit. Waarom belt hij me nou?

{Pov Sebastiaan}
Ik loop de sportschool van Pascal binnen, we zouden een speciale workout doen voor de armen en benen. Als ik binnenkom is er niemand te bekennen. 'Pascal?! Waar ben je? We zouden die workout doen toch?!' Roep ik. Opeens hoor ik gestommel aan mijn linkerkant en gaat er een deur open. De deur gaat open en Pascal komt eruit. Ik zie nog net een klein lampje als hij snel de deur achter zich dicht gooit. 'He, Seb! Sorry man was even met wat bezig.' Zegt hij en hij geeft me een bro hug. 'Laten we snel beginnen.' We lopen net weg als ik gerinkel uit de kelder hoor komen. Dat is raar. Pascal kijkt me aan en lacht een beetje awkward. 'Ja we zijn met een projectje bezig.' 'Oh.' Zeg ik en knik.

Als de workout is afgelopen loop ik met Pascal mee naar voren. Ik neem afscheid van hem en loop naar buiten. Toch zit het me niet lekker. Ik blijf om de hoek staan en kijk toe naar wat Pascal doet. Als ik hem de kelder weer in zie gaan loop ik naar binnen. Ik ga achter de balie staan en kijk naar de videocamera's. Ik zoek die van de kelder en open die.  Dan zie ik opeens Pascal en Nico praten met een meisje. Ik zoom in en zie dat het Cheyenne is, vastgebonden op bed. Ik sta verstijfd te kijken naar de beelden. Cheyenne schreeuwt wat en ik zie dat Pascal haar een klap geeft. Ze valt achterover en komt ook niet meer overeind. Dan loopt Pascal de trap weer op. Ik moet hier weg. Ik neem een sprintje naar buiten en ben net op tijd weer om de hoek. Ik stap de auto in en grijp mijn telefoon. Ik moet Max bellen. Ik klik op zijn naam en laat de telefoon overgaan. Neem alsjeblieft op!

{Pov Max}
Ik zie Seb zijn naam op het scherm staan en klik op het groene hoorntje. Ik kan toch niks doen op dit moment.

*telefoongesprek*
Max: Hey Seb, alles goed?

Seb: Hey Max, ja nou met mij wel maar ik
moet je even iets vertellen. Zit je?

Max: Ja, wat is er dan?

Seb: Nou ik was net sporten bij Pascal en vond dat hij een beetje raar deed. Hij ging ook gelijk weer de kelder in toen ik weg was dus ik ging kijken op de beelden en toen zag ik Cheyenne en Nico. Het gaat niet goed met haar als ze er nog veel langer blijft Max.

Max: Oh God. Ik ben de hele dag al aan het zoeken Seb, thanks. Ik ga er gelijk heen. Ik moet haar daar weghalen en die twee, die gaan eraan.

Seb: Ik blijf bij de sportschool in de buurt tot je er bent. I got you.

Max: Thanks man, ik kom eraan.

Ik hang op en rij naar het vliegveld op Nice. Ik zorg ervoor dat ik een privévlucht heb naar Münster want daar is de sportschool van Pascal. Ik kom eraan Chey, hou vol!