maniac (boyxboy)

5

Kuzey
Siktir. Siktir. Siktir.
Şu an karşımda beni dövmeyi bekleyen 3 insan vardı. Kaçacak bir yerim yoktu, Özgür etrafta yoktu. Normalde Özgür'ün varlığından rahatsız olan birisi olmama rağmen şu an ona deli gibi ihtiyacım vardı.

Berat, Kaya ve Melih ile göz teması kurmadan içeri girmeye çalışacaktım, şanslıysam beni takmazlardı.

"Ah, Tekinoğlu lan!"

Hay seni de Tekinoğlunu da.. Adımı Kuzey koyan ailemi de.

Melih'e gülümseyerek dönmeye çalıştım, yüzümdeki gülümseme sahici olmalıydı.

"Buyur Melih? Kurabiye, simit?"

"Sen ne salak insansın ya?"

İnan Melih.. Senin kadar salak değilim. Vücudumu tamamiyle onlara çevirdiğimde hepsi birer adım yaklaşmıştı, omuzlarımı düşürdüm. Beklediğim gibi oldu ve ilk hamle Kaya'dan geldi.

Hep burnuma çalışıyordu, geriye senlediğim an Melih ve Berat tarafından yere düşürüldüm. Berat'ın küçük tekmelerini gayet iyi karşılıyordum.

"Yeter."

Ah işte. Başından beri istediğim ama biraz geç kalan o tok ses. Özgür'ün gelişi, onları uyarması. Benim yerden kalkıp erkekler tuvaletine gidip kan temizlemem, alışagelmişti artık.

Kimseye dokunmadan yerden kalktım, zar zor merdivenleri çıktım, erkekler tuvaletine kendimi attım.

Siktiğimin Kaya'sı iyi vurmuştu.

Yüzümü yıkarken kapı açıldı, kafamı kaldırıp bakmadım ama bu adım sesleri, bu nefes alış bir tek Özgür'e ait olabilirdi.

"İyi misin?"

"Özgür sen şaka mısın amına koyayım? Senin yüzünden bu haldeyim. Senin uydurduğun şey yüzünden bunlar oluyor. Nasıl bir yüzsüzsün lan?"

Dediğime cevap vermemişti, yüzümü inceliyordu sadece. Yutkundu, adem elmasının aşağı yukarı gidişini izledim. Gözlerim onunkilerle buluştuğunda gözlerini kaçırdı.

Ama görmüştüm gözlerinde, pişmandı. Ne faydası olursa artık.

Cebinden peçete çıkarıp yüzüme doğru yaklaştığında elinden peçeyi kaptım.

"Ben yaparım Özgür, romantikliğine gerek yok."

"Eh, iyi o zaman Tekinoğlu."