Kuzey
Delirecektim ulan. Özgür resmen benimle dalga geçiyordu. İlk önce tayfasına benim eşcinsel olduğumu söylüyor, ben dövülünce bana mesaj atıp iyiliğimi istiyormuş gibi yapıyor.
Kimse Özgür'e benim nasıl eşcinsel olduğumu öğrendiğini sormuyordu, Özgür'ü sorgulayan yoktu.
Üstüne beni suçlu buluyordu. Arkadaşlarının zorbalıklarından bıkmış haldeydim, onlara kafa tutup okuldan atılmayı bekliyordum ama şerefsiz herif bir şekilde durduruyordu.
Hiçbir zaman bu salakların arasına uyum sağlamamıştım, Özgür ile hiçbir şey yaşamamıştım ama bi anda okula eşcinsel olduğumu söylemişti.
Dua ediyordum, 11 ve 12 kaldı, kurtulacaksın Kuzey diye ama salaklar bitmiyordu ki.
Özgür ise, şu an ağzı bi karış açık gülerek bana bakıyordu. Suratını dağıtasım geliyordu bu yüzden.
Telefonumun titreşmesi beni düşüncelerimden uzaklaştırdı ama keşke uzaklaştırmasaydı.
Özgür: Hayırdır? Yüzünden düşen bin parça.
Kuzey: Siktir git.
Özgür: Hep siktir git diyorsun, götümü mü yani? Biz Allah yolundayız ben sana diyeyim.
Kuzey: Amacın ne?
Özgür: ?
Kuzey: Uğraşma benimle.
Sinirlenmiştim, bir hışımla oturduğum masadan kalktım ve kantini terk ettim. Bu çocukla başa çıkamayacağım kesindi ama kaçacak yerim mi vardı? Yoktu. Aynı sınıftaydık, aynı sitede oturuyorduk, her taraftaydı.
Özgür: Nereye gittin ya?
özgür gibi şerefsiz ama minnoş karakterlere aşığım üzgünüm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
maniac (boyxboy)
Fanfiction[TAMAMLANDI] Birbiri ile uğraşmaktan başını kaldıramayan iki gencin zamanla birbirlerini kabullenişleri, reddedişleri... Belki başkasının başına gelse çoktan pes edecek iki çocuğun inatla yola devam etmesi ve bu yolu aşk ile örüşleri. "Tekinoğlu, se...
