Kuzey
Özgür'ün beni korumasından sonra okuldakilerin tavırı tamamiyle değişmiş olmasa da çekinenler olmuştu, açıkcası hoşuma gitmiyor da değil.
Özgür'ün davranışlarının ne kadar garip olduğu konusunu hiç düşünmemeye çalışıyordum ama ne zaman onu görsem düşünmeden edemiyordum.
Bir de kütüphane işini çıkartmıştı başıma oysa tüm hafta sonu yatarım diye düşünüyordum fakat Özgür onu da mahvetmek istemişti.
Özgür'ün kütüphanenin yolunu bildiğinden bile şüpheliydim, dersleri kötü değildi ama kütüphaneye gelip bir şeyler ile uğraşacak bi herif değildi, onun aksine ben bu sikik aile ortamında kaçmak için her zaman kütüphanedeydim.
Son dersteydik, fizik hocası son soruları yazdırıyordu. Eve gitmek istemiyordum ama kütüphaneyi son sınıflara bırakmak istiyordum, başka çarem yoktu. Özgür'e sorsam birlikte takılır mıydık merak ediyordum ama büyük ihtimalle tayfasından ayrı düşmezdi.
Hem neden onla takılmak istemiştim ki? Ondan nefret ediyordum değil mi sonuçta? Şu sıralar beynimin içinde çok tuhaf şeyler dönüyordu. Özgür'ü görünce hem tiksintiyi hem sıcaklığı aynı anda hissediyordum.
Mesaj atmasını bekliyordum, okulda bir saniye bile olsa bana baksın istiyordum, beni görsün, beni duysun, bana ait olan herhangi bir şeye sahip olsun istiyordum ama ayrıca bundan nefret de ediyordum.
Telefonu cebimden çıkarıp Özgür ile konuşmamıza girdim. Mesaj atsam hiçbir şey olmazdı zaten telefon elindeydi, yüzünü izlersem mesajıma nasıl bir tepki verdiğini de görebilirdim.
Kuzey: Okuldan sonra işin var mı?
Mesajı yollamıştım, şimdi dikkatlice yüzüne bakıyordum. Mesaj bildirimi ona düştü, mesajımı okurken dudağını yaladı ve yüzünde hafif bir tebessüm ile ekrana dokundu.
Özgür: Hayırdır Tekinoğlu? 2 gün sonra full birlikte olacağız zaten. Özledin mi?
Salaktı bu çocuk cidden, illa bir şeyler çıkaracaktı.
Kuzey: Çok özledim, özlem gideririz dedim. Eve gidesim yok sayende takılacak arkadaşım da yok yani benimle gelmek boynunun borcu Özgür.
Mesajıma gülmüştü, arkasına dönüp arkadaşlarına bir şeyler söyledi, Berat'ın "siktir git" bakışlarından Özgür'ün onları ektiğini anlamak zor değildi, demek ki benimle gelecekti.
Onu neden davet etmiştim ki? Ne yapacaktık, nereye gidecektik hiçbir fikrim yoktu.
Özgür: Drama queen
Tamamdır arka kapıda buluşalımKuzey: Tamamdır.
Vücudum buz kesmişti, neden heyecan yapıyordum ki? Herifi her gün görüyordum zaten. Heyecana gerek yoktu.
şeytanlıklar yapıcam 😈
ŞİMDİ OKUDUĞUN
maniac (boyxboy)
Fanfiction[TAMAMLANDI] Birbiri ile uğraşmaktan başını kaldıramayan iki gencin zamanla birbirlerini kabullenişleri, reddedişleri... Belki başkasının başına gelse çoktan pes edecek iki çocuğun inatla yola devam etmesi ve bu yolu aşk ile örüşleri. "Tekinoğlu, se...