Bölüm şarkısı; NF-REMEMBER THİS
Gecenin karanlığında, sinir ve öfkemin hat safhada olmuş haliyle ilerlerken çatık kaşlarımdan kaynaklı bir baş ağrısı yaşıyordum. Zihnimdeki yapbozun eksik parçası çoktu. Doldurmam gereken yerler fazlaydı kesinlik konusunda. Ancak şüpheliler listem, fazlasıyla kabarıktı. İlerlediğim yolda, güveneceğim kişilere fazlasıyla dikkat etmem gerektiğinin farkındaydım aksi halde yarı yolda kalmam kaçınılmazdı. Tıpkı daha önceden, çok fazla o yolda bir başıma bırakıldığım gibi...
Tarihin tekerrür etmemesi bakımından güvenebileceğim kişiler belliydi kendimce. Algan'ın askerleri arasından, aynı zamanda onun dostları olan Atena, Romos, Ares ve Kain... Onlara güvenim sonsuzken, onların da güvendiklerine aynı şekilde yaklaşacaktım. Bu yolda tek başıma bir şey elde edemeyeceğimin bilincindeydim çünkü bu yıl ve üç bin yılı arasında kurmam gereken bir denge vardı. O yıldan da sağlamam gereken bağlantılar varken, yardım almamam durumu daha da çıkmaza sokacaktı. En azından şimdi kimlerin elinden tutacağımdan son derece emindim ve içim rahattı. Bu konu bakımından içimde bir bilinmezlik veya karmaşıklık söz konusu değildi.
Elimdeki anahtarla kapıyı açarak içeri girdiğimde, evin ışıklarını yakarak kapıyı kapattım ve kilitledim. Hızlı adımlarımın aksine pencerelerin perdelerini sakin bir şekilde kapattığımda, amacım dışarıdan izleniyorsam eğer bir olağandışılık belli etmemekti. Evi dışarıdan görünmez kıldığımı umarak telefonumun ekranından saati kontrol ettiğimde, on olduğunu görmem üzerine hızlı adımlarla tuvalete yöneldim.
Kapalı kapıyı açmamla, karanlık tuvaletin mavi bir ışıkla aydınlanması bir oldu. Gözlerimi kamaştıracak kadar kuvvetli olan bu ışıkla geriye adımladığımda, ışığın kaybolmasıyla ilk beliren Romos oldu. Gözleri anında karşısındaki beni bulurken hızla tuvaletten çıkarak bakışlarını kolundaki saatte çevirdi. Parmakları aceleci şekilde hologram saatinin dokunmatik yüzeyinde gezinirken sesini duydum.
"Müsaitsin değil mi?" Sorusu üzerine dudaklarımdan müsait olduğuma dair mırıltılar dökülürken, kaşlarım merakla çatıldı.
"Diğerleri nerede?" Sesimle yüzüme kısa bir bakış attığında, yeniden bileğine takılı olan saate döndü.
"Yaptığımız her yolculuk kayıt altına alınıyor senin de bildiğin gibi. Bu fazlasıyla dikkat çekeceğinden Atenalar sisteme sızarak bu erişimi kısıtlayacaklar." Kısa bir an duraksadığında, zihnimden geçen düşünceyi anında tahmin etmiş gibi devam etti hızla.
"Eğer neden benim önden geldiğimi merak ediyorsan, bana düşen görevde bu evi koruma altına alarak Algan'ın radarına kısıtlama getirme. Uzaydaki sistem tarayıcısına bu evde kayıtlı olduğu için, art arda yaptığımız yolculuk anında önüne düşer." Sert bir soluk bıraktığında, gözlerinin kısıldığını gördüm.
Muhtemelen yine aynı şeyi düşünüyorduk. Onun bu halini gördüğümde, başımı yana doğru eğdim ağırca. "Romos..." Eğdiği başını kaldırdığında, anında gözlerimiz çakıştı.
Tereddütlü bir bakış attım yüzüne. "Adam uzay mühendisi, komutan, tesiste yönetici ve mecliste iki oy hakkı olan tek üye..." Algan'ın sahip olduğu, bu oldukça çeşitli skaladaki konumlarını şimdi sıraladığımda, elinin kolunun uzunluğu bende yeni idrak eder gibi oldum bir an.
"Yani... Atladığımız bir nokta sence de olmayacak mı?"
O da bunu çok iyi biliyormuş hatta eminmiş gibi başını salladı gayet rahat bir tavırla. "Olacak. Elbette olacak. Algan'ın hata payının ihtimalinin bile ne kadar az olabileceğini, az önce saydığın mevkilerinden anlayabilirsin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANSIZ SEVGİ
Science Fiction"Tüm gökyüzünü gözlerine taşımışsın. O maviliği bazen kara bulutlar örtmüş, bazen sağanak almış; hiç utanmadan akmış gözlerinden bir bir..." "Sana herkes kıymış ama sen kimseye kıyamamışsın. Nefret edenlere inat hep daha çok sevmişsin. Her yürümeye...
