"Jestem tu"

Rozdział 22

*Joker*

Zauważyłem jej bezsilność... Dopiero teraz do mnie dotarło co zrobiłem... Zdradziłem narzeczoną i zraniłem jej serce... Uderzyła mnie z liścia... Nie dziwię się, też bym miał dosyć takiego przegrywa jak ja...

-A mówiłem, zostawże tego dachowca i Vale... Ale ty swoje oczywiście! Masz teraz swoje zabawy nocne, kretynie-

Dobra cicho... Martyna padła przede mną na kolana i zaczęła zanosić się płaczem. Nie wiedziałem co zrobić...Złapałem ją za policzki i chciałem spojrzeć jej w oczy, ale jak? Skoro odwracała głowę...

-Weź mnie kurwa zostaw...-burknęła i pobiegła do góry.

*Martyna*

Czuję się tragicznie... Tak jakby ktoś mi serce wyrwał i jeszcze jedno młotkiem dojebał. Weszłam do pokoju mojego synka i zauważyłam jak śpi. Położyłam się obok niego i po chwili zasnęłam... Chciałam chociaż na chwilę zapomnieć o wszystkim...

***

Obudziły mnie promyki słońca... Jak to możliwe, że przespałam resztę tamtego dnia? Widocznie możliwie... Wstałam z łóżka i zeszłam na dół. Nagle zadzwonił do mnie telefon. Odebrałam, była to Ivy.

-No kochana, jak sobie radzisz?-

-Nie wiem...-

-Przyjedź do mnie z małym, pogadamy o tym-

-Za chwilę jestem-

Rozłączyłam się i znalazłam mojego synka jak rysował.

-Kochanie, gdzie tata?-zapytałam.

-Pojechał-odpowiedział.

-Gdzie?-zapytałam.

-Nie wiem-rzekł.

Mały rysował dalej a ja poszłam do kuchni. Zauważyłam kartkę na lodówce... Była od niego:

Może to czytasz lub nie... Wyjechałem... Wątpię, że wrócę... Nie chcę Cię więcej ranić ani krzywdzić... Nie nadaję się ani na męża ani na ojca... Zachowuję się jak ostatni tchórz... Uciekam przed drugim dzieckiem... Widocznie nie jestem gotowy i dojrzały na bycie ojcem... Przepraszam za narobienie ci nadziei... Jestem beznadziejny i do niczego się nie nadaję... Wyjechałem za granicę, małemu powiedziałem, że w interesach, ale tak naprawdę by się ogarnąć... Jeśli zrozumiem co robiłem...

Czytając to... Zaczęłam płakać... Nie chodziło mi o to... Nie chciałam by nas zostawiał...