LORİS'İN KURTARICILARI | TAMAMLANDI

32.Bölüm: Büyü Bozuldu

Saray'a geri döndüğümüz de askerlerin işini gayet iyi yaptığını fark ettim. Hiç bir zarar gelmesine müsaade etmemişlerdi. Yalnızca hem halk hem de saray koruyucularından bazıları ciddi olmasa da yaralanmıştı. Tedavilerinin en iyi şekilde yapılması için talimat vererek can kaybı olup olmadığını da sordum.

Ne mutlu ki can kaybımız yoktu ve onarımlar da hızla devam ediyordu. Diğer fark ettiğim şey ise artık hafızam geri gelmişti. Sanırım Valencia'nın yok olmasıyla büyü de bozulmuştu nihayet. Derin bir 'oh' çekerek hemen annemin yanına koştum.

Askerlerin onu koruma altına aldığı odanın içinde dönüp duruyordu. Beni görür görmez yanıma gelerek, "Hera, ah güzel kızım.. Yaşıyorsunuz!" dedi yaşlı gözleriyle gülerek. Sıkıca sarılıp, "Her şey bitti anne, biz kazandık.. Loris kazandı!" dedim bahar kokulu saçlarını severken.. Annem gururla, "Sen ve arkadaşların bu evrenin başına gelen en güzel şeysiniz. Hepinizle gurur duyuyorum ve.."

Hepimiz merakla söyleyeceği şeyi bekliyorduk ki şu sözlerle hepimizi şaşkına çevirdi, "Nova Kraliçe'sini tahttan indirmeniz demek artık o ülkede bizim sınırlarımızın içinde demek oluyor.. Oranın yönetimini sizlere veriyorum!" dedi.

Ölü balık gibi öylece birbirimize bakarken Daniel, "A-ama Kraliçem, biz ne anlarız ülke yönetmekten ki?" diye sordu. Annem o güzel gamzelerini ortaya çıkartacak şekilde gülerek, "Orasını bir nevi kafa dinleme yerine çevirmek daha güzel olur, tatil yeri gibi. Valencia ülkesindeki güzelliklerin hiç farkında değildi. Sizin için daha kolay ve harika şekilde yönetebileceğinize inandığım bir yer. İtiraz istemiyorum, ne ihtiyacınız olursa hep buradayım biliyorsunuz.." dedi. Başımızla onaylayarak tek tek odadan çıktık.

Derhal herkesi odama çağırarak Thomas'ın o bilgiye nereden ulaştığını sordum. Göğsünü kabartarak güle güle şöyle anlattı, "O haberci çocuk tam saraydan çıkarken birden yanıma geldi ve o bilgilerin yazılı olduğu notu bana vererek hızla yanımdan ayrıldı. Sizin yanınıza geç gelmemin sebebi de yaralandığım içindi." dedi ve kolunu sıyırarak hâlâ kanayan yarasını gösterdi. Telaşla yarasına bakarken, "İnanamıyorum sana Thomas, şimdi mi söylüyorsun yaralandığını!" diye çıkıştım ki kollarını hızla bedenime sararak saliseler içinde sakinleşmeme yardımcı oldu. "Her şey geçtiğine göre şimdi baktırabiliriz yarama." dedi ve elimden tutarak ayağa kaldırdı. Diğerlerine, "Eğer sizde açsanız yemek salonunda buluşuruz olur mu, hemen geri döneceğiz..." diyerek Thomas'la sağlıkçıların yanına doğru yürümeye başladım.

Karşıdan gelen çocuk bizim haberci Tommy'nin ta kendisiydi ve yürüyordu? Bize doğru yaklaşarak, "Sayenizde üzerimdeki büyü bozuldu, size ölene dek minnettar kalacağım.." dedi ve saygıyla eğildi. "Ne büyüsünden bahsediyorsun?" diye sordum. Tommy, "Siz Loris'e gelmeden iki sene önce ben arkadaşlarımla ormanda keşife çıkmıştım. Bir not bulmuştum ve o not size verdiğim nottu, ne olur ne olmaz diye de kopyaladım. Kraliçe'ye götürüp götürmemek arasında çok kararsız kaldım. Sonuçta kim ormanda böyle önemli bir not bulur ki, ben suçlu gözükürüm sandım. Ben o notu incelerken bir gün yine aniden Veronica elimden aldı ve Valencia'ya bildirdi."

İçimden, "Diriltip diriltip öldürsek yeriydi bunları!" diye düşünürken Tommy şöyle devam etti. "Bu konu hakkında kimseye yardım edemeyeyim diye de büyü yapıldı ve beni sürekli koşmaya mahkûm etti. Buraların en hızlı ve durmak bilmeden koşanı ben olduğumdan da bana kabul edersem haberci görevi verileceği söylendi. O notu size baştan vermem gerekirdi ama korktum, yapamadım.." dedi hüzünle.

Thomas onun başını şefkatle severek, "Sen Loris'in gizli kahramanısın Tommy.. Bizde sana minnettarız, artık geçmişi unut ve yeni hayatının tadını çıkart." dedi ve yürümeye devam ettik. Yarası tedavi edilirken elini tutup öylece bakmaya hasret kaldığım güzel yüzünü seyrettim..

"Ben ve sevdiklerim belki de bugün tarihe yazdırmıştık adımızı ve en önemlisi de mutlak bir huzura kavuşmuştuk nihayetinde.."