"Onların kaderleri aslında başından beri ortak yazılmıştı.."
"Geçmişten gelen aşkın nefrete, nefretin ise intikama dönmesine sebep olan bir takım olaylar sebebiyle oluşan savaş hem Loris'i, hem de Loris'lileri diken üstünde tutuyordu. Birbirinden öz...
Büyülü evdeki yardımcılardan öğrendiğimiz kadarıyla ilk olarak Norveç'e gelmiştik. Hep kuzey ışıklarını merak etmiştim. Luna ülkesinde olduğu için mutluluğuna hakim olamıyordu.
İsteği üzerine ilk olarak yetiştiği yetimhaneye gittik. Büyük olmasının yanı sıra biraz ürpertici bir görünümü vardı. Belki de gece olduğundan böyle gözüküyordu. İçeri girdiğimizde sessizce Luna'yı takip ettik. Girdiğimiz odada 15 kişilik bir kız grubu vardı ve yaşları küçüktü. Ayrıca duvardaki tabloda çekilmiş fotoğraftan anladığım kadarıyla Luna eskiden burada kalıyordu. Tablonun etrafına yazılmış Luna ile ilgili bir sürü küçük güzel notlar vardı. Ortadan kaybolması aniden diğerlerini epey üzmüş gibiydi.
Luna tek tek üstlerini örtüp onları severken ben ise ağlamamak için zor duruyordum. Jane'de aynı şartlar altında büyüdüğünden olsa gerek daha fazla kendini tutamayarak ağlamaya başladı.
Usulca dışarı çıkarken son kez odaya tekrar baktım. "Umarım ileride hepiniz kendi ayakları üzerinde duran güçlü kadınlar olursunuz.."
Dışarı çıkınca Luna, "1 hafta süreli olduğu için her gün birimizin ülkesinde yalnızca 2 özel yeri gezsek daha iyi olur ne dersiniz? Ben merak ettiğinizi düşünerek son yeri Kuzey Işıkları'nın olduğu bölge olarak seçtim.." dedi. Chris çapkın bir bakışla, "Romantizm için harika.." diyerek sevgilisine öpücük yolladı. Luna göz devirerek, "Doğal bir harika görmekten bahsediyorum Chris, saptırma konuyu.." dedi. Chris gülerek, "Ben şu an da görüyorum bir doğal harikayı ama diğerlerine haksızlık olmasın.." diye imada bulununca diğer erkekler saldırı pozisyonuna geçti. Chris, Luna'nın arkasına saklanıp canını kurtarmaya çalışırken hepimiz gülmeye başladık.
Luna, "Hadi o zaman gideliiim!" dedi ve bu sefer ışınlanma gücümüzü kullandık. Nasılsa görünmezdik.. Luna, "Ta-da! İşte geldik.." dedi coşkuyla.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- "Vayy gerçekten inanılmaz.." - "Evet, kesinlikle.. " - "Büyüleyici!"
Hepimiz böyle tepkilerimizi sıralamaya devam ederken Luna, "Doğrusu ben de daha önce buraya hiç gelmemiştim." dedi. Yere uzanıp soğuktan titremeye başlayana kadar ışıkları seyrettik. Ne de olsa biz yarı Dünya'lıydık ve hâlâ her şeyi hissediyorduk.
Son kez doya doya baktıktan sonra, "Şimdi dinlemeye gidelim daha günler uzun.." diyerek ışınlanma için elimi uzattım. Elimin üzerine ellerini ekleyerek eşlik ettiler ve büyülü eve vardık. Eve varınca, "Bundan sonra nereye gideceğimizi kura ile belirleyelim." diye bir fikir sununca onaylama sonrası küçük kağıtlarda ismimizi yazdık. Chris, Thomas ve ben aynı ülkede olduğumuzdan isimlerimiz aynı kağıda yazıldı.
Bugün ki gezdiğimiz yer Luna'nın yaşadığı ülke olduğundan ismi yazılmadı ve kurayı da o çekti. Luna gerilim yaratan bir ses tonuyla, "Sıradaki isiiim, Edward! Ee hangi ülkeye gidiyoruz?" diye bağırdı. Edward son derece mutlu bir ifadeyle, "Almanya.." dedi.
